Erez
biri tarafından hafifçe kaldırıldığımı ve bir yere taşındığımı hissettim ama gözlerimin ağırlığından kurtulamadım. daha rahat bir yere yatırıldım ve saniyeler sonra belime sarılan tanıdık kol ile tamamen gevşedim. güzel koku burnumu doldururken kulağıma bir ses geliyordu, bir ağlama sesi.
"efla..." diye fısıldadım zorla da olsa. uyku mahmurluğum sesimi boğuk kılmıştı. "ağlıyor musun?"
"hayır bebeğim sadece burnum aktı." diye fısıldadı rahatlatıcı sesiyle. kollarını daha da sıkı sarıp ensemden öptü yavaşça. kendimi uykunun kollarına ikinci kez bırakırken varlığını çok yakından hissettiğim güzel adam sayesinde daha huzurluydum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EFLA | BXB
Random"kolye gibi taşıyorum boynumda çaresizliği. bir de... seni efla. tam göğsümün üzerine denk gelen asker künyemde." 15.09.18
