Latte Macchiato | JJK & PJM χ

XXXIII

置換
REPLACEMENT

Y/N

"Y/N?"

Mijn lichaam schokt van zijn stem en direct verstop ik het tekenboekje onder het kussen.

Ik kijk met open mond toe hoe Jeongguk verder de deur opent en me een verdachte blik toe schenkt. "Je bent al klaar met werk?"

Ik knik snel en stap rap van het bed af, zodat hij zich niet meer focust op het verstopte boekje. Ik voel me minder gespannen als ik zie dat zijn ogen mijn bewegingen volgen in plaats van dat ze gericht zijn op het boekje.

Ik knik, enthousiast. "En ik zie dat jij ook klaar bent met school?" Vraag ik lopend. Ik sla mijn armen om zijn torso heen en rust mijn hoofd op zijn borst, in een knuffel.

"Nou..." hij houdt zijn armen achter zijn rug en verstijft van mijn omhelzing. "Het is nu pauze en ik ben snel naar huis gekomen om mijn andere schoolboeken te pakken." Het benoemen van zijn intenties doet hem mij loslaten en snel haasten naar zijn boekenkast. Een steek van pijn schiet langs me.

"Oh. Hoezo dan? Je hebt toch niks vergeten?" Vraag ik stilletjes, stem onhoorbaar.

"Hm?" Zijn stem klinkt scherp. "Zei je wat?"

Ik wil mijn woorden herhalen, maar de droogte in mijn mond houdt dat tegen. Snel zuig ik mijn lippen naar binnen en schud mijn hoofd, beschaamd.

In stilte pakt hij verder in, concentratie is van zijn gezicht af te lezen als hij de juiste boeken in zijn tas propt. Ik blijf stilletjes toekijken.

"Let—" mijn zin halt als ik zie dat hij direct naar me toekijkt. Ik glimlach verlegen en praat verder. "Um, le—let goed op op school ja?"

Hij gniffelt en hijst dan zijn lichaam van de grond op. Vervolgens laat hij zijn tas over zijn schouder slapjes slingeren, half dragend. "Is goed, babe."

Met snelle passen maakt hij een weg naar de deurpost, waar mijn lichaam tegen aangeleund is. Jeongguk wilt zelfs weglopen zonder dag te zeggen, maar ik hou hem snel tegen door zijn hand vast te houden.

"Y/N?" Hij kijkt me met ongeduldige ogen aan. "Wat's er? Ik heb haast."

Ik sla m'n ogen neer. God, waarom stop je hem überhaupt? "Ko—kom je snel terug?"

Iets verzacht in zijn ogen, hij glimlacht warmpjes naar me toe. Ik knipper verward. "Aw, Y/N-ie." Hij plant een kus op mijn lippen. "Je wilt dat ik snel terugkom, baby?"

Ik knik, beschaamd over die vraag. Dat klonk ook zo zielig.

Hij zucht, verdriet schiet langs zijn irissen. "Sorry, Y/N, ik heb met een vriend afgesproken om samen huiswerk te maken. Ik kom dus rond zevenen thuis."

"Zevenen?.." mompel ik, stem hoog. "Je bent hier normaal om vieren al." Ik werp een snelle blik naar de klok, 12:43.

Hij slaat snel zijn armen om me heen en begraaft zijn gezicht in mijn nekholte. Zijn tas zakt van zijn schouder af, naar zijn arm toe, waardoor hij nog lager naar de grond toe zakt. "Sorry, baby, we zullen thuis wel The Lion King kijken oké? Dat is je lievelingsfilm toch?" Ik knik, lichtelijk bedroefd. Hij glimlacht er echter van en hijst zijn tas weer op zijn schouder. "Mooi!" Nog een kus. "Doei, Y/N!"

Ik forceer een glimlach. "Doei, Gukkie."

Het duurt niet lang voordat de voordeur hard dichtsmijt. Ik adem diep in en loop terug naar het bed, klaar om in wanhoop te liggen en te overdenken.

Ik plof mijn lichaam neer op bed, maar in plaats van dat mijn hoofd op een kussen belandt, komt het tegen een hard oppervlak aan. Ik kreun in irritatie als ik het harde voorwerp oppak.

Jeongguk's tekenschrift.

Ik blader opnieuw tussen de tekeningen. Illustraties van mij vallen direct op en al snel keert er een glimlach op mijn gezicht.

Maar die glimlach vaagt echter wel weg als ik een ander getekend meisje zie verschijnen. Eentje met ronde ogen, lang haar en een pony.

Ik knipper een paar keer in verwarring, vooral als ik een lippenstift afdruk zie op het papier naast het meisje. Het is dan dat ik de vier letters onderaan de bladzijde opvang. Geschreven met Jeongguk's handschrift.

Lisa~

"Sorry, Y/N, ik heb met een vriend afgesproken om samen huiswerk te maken. Ik kom dus rond zevenen thuis."

"Een vriend," murmel ik geïrriteerd.

"Natuurlijk zij weer."

——————————————