Latte Macchiato | JJK & PJM χ

XXXII

図
ILLUSTRATION

Y/N

Het is rommelig als ik de kamer van Jeongguk en mij betreed. Direct verlaat een zucht mijn lippen als ik zie hoe verschillende shirts sporadisch op de grond liggen. Zelfs het bed is niet eens opgemaakt.

Ik verhoog de volume van mijn muziek als ik de kleren oppak, ze netjes vouw en terugzet in de kast. Ik deed het tenslotte ook vaak voor Mark wanneer hij haast had.

Het duurt lang voordat de grond en de kleren van elkaar afgescheiden zijn. Ik blaas uit moeheid wat lucht uit en maak me een weg naar het bed toe. De dekens zijn hevig gekreukeld samen met de kussens. Jeongguk heeft waarschijnlijk onrustig geslapen vannacht.

Ik grijp de punten van het deken en vouw ze naast elkaar om het vervolgens over het bed te laten vallen. Ik glimlach als het perfect over het bed valt.

Ik wil doorgaan naar de kussens, maar een klein boekje valt me eerder op. Het boek is half bedekt door een kussen maar de titel is wel te zien.

Illustrated memories
— jjg

Ik glimlach van de titel en raap het boek op. Het is Jeongguk's tekenboekje, een boekje waar hij dagelijks wel in tekent.

Een herinnering glipt zo mijn gedachtes binnen. Eentje van wanneer Jeongguk en ik pas vrienden waren.

"Hey, Jeongguk!" Groet ik de jongen vrolijk, notitieblokje geklemd in mijn handen. "Sorry dat ik je niet eerder zag, ik was bezig in de keuken."

Hij kijkt glimlachend op van een klein boekje, ogen twinkelend als ze mij zien. "Y/N!" Juicht hij vrolijk. "En geeft niet, je bent tenminste nu wel hier!"

Mijn mondhoeken krullen omhoog, lippen sierend in een glimlach. "Wil je wat bestellen? Een macchiato?"

Hij schudt snel zijn hoofd, zijn haar danst warrig mee. "Nope! Niet nodig."

Hij verlaagt direct weer zijn zicht naar het boekje voor zich. Met een scherp geslepen punt maakt hij vormen op het papier. Ik kan geen blik opvangen van wat het is, zijn hand zit beschermend over de tekening.

Ik haal lieflijk een hand door zijn lokken en hij giechelt onder mijn aanraking. "Wat is het, Gukkie?"

"Hm?" Hij kijkt verbaasd op met wijde ogen. Wanneer hij ziet dat mijn ogen gericht zijn op zijn tekening vormt zijn mond in een 'o'. "Oh, ik—" snel drukt hij het boekje tegen zijn borst aan, zodat ik er niet meer naar kan kijken.

Ik pruil. "Laat zien!" Ik leun voorover, armen reikend naar het boekje. Hij klemt het boekje echter dichter tegen zich aan. "Wat teken je?!"

Hij schudt direct zijn hoofd, lippen strak op elkaar. "Niks."

Mijn gezicht ontspant direct. "Hm. Dat leek niet op niks, Guk."

Hij kleurt roze. "Het is gewoon een tekenboekje waar ik dagelijks in teken. Niks anders."

Ik glimlach van zijn schattigheid en schud mijn hoofd. "Ik kom er wel later achter."

En zo verlaat ik de jongen om door te gaan met m'n dienst. Ik grijns als ik zijn roze wangetjes opvang.

Sinds we samenwonen heb ik vaak in het boekje kunnen kijken. Het zijn altijd kleine tekeningetjes van mij geweest. Mijn hart warmt elke keer als ik hem erin zie tekenen, zelfs de punt van zijn tong stak altijd uit zijn mond uit concentratie.

Maar hij weet natuurlijk niet dat ik er dagelijks in kijk, wanneer hij nog op school zit.

Tot nu.

"Y/N?"

——————————————

Tot vrijdag loves ♡