Latte Macchiato | JJK & PJM χ

III

おびえた
FEARFUL

전정국
JEON JEONGGUK

"Thank lord." Hijgt Taehyung dramatisch als hij uit de auto stapt. "Ik zeg het je, die fans hebben ons gevolgd naar dit café! Alsof een tour niet genoeg voor ze is!"

Een kleine grinnik verlaat mijn lippen. "Je vindt stiekem al die aandacht leuk, Tae."

Taehyung haalt zijn schouders op. "Oké. Stiekem wel ja." Hij blijft stilstaan als hij ziet dat ik niet uit de auto stap. "Gukkie? Kom je?"

Ik schud mijn hoofd. "Nah. Ik ga Y/N bezoeken in het café, spendeer jij nou maar tijd met Jennie," glimlach ik naar de oudere toe.

Het opnoemen van haar naam doet Taehyung liefjes glimlachen. "Hm, oké dan! Rij voorzichtig!"

Ik knik en plaats mijn hand weer op het stuur. "Doei, 형 (hyung)!"

Taehyung zwaait kort voordat hij de autoportier dichtgooit en hij naar ons huis toestapt. Ik focus me me vervolgens op de weg en rij dan snel naar het café toe.

Y/N, ik kom eraan.

~♡~

Begraven in een jas en een sjaal, strompel ik langs de besneeuwde voetpad. Ik doe mijn handen in mijn zakken en laat een lange zucht los.

Al is het buiten koud en bevriezen mijn vingers letterlijk van mijn handen af, voel ik mijn hart langzaam opwarmen. Gewoon de gedachte dat ik Y/N weer zie en dat ik deze koude vingers om een bekertje koffie heen kan slaan, warmt me vanbinnen op.

Ik merk niet dat ik begin te glimlachen als ik het koffiehuisje zie. Mijn stappen vergroten.

Mijn lach groeit breder en breder en ik tuur de ramen binnen, zoekend naar een hardwerkende Y/N.

Als ik richting de keuken wil kijken, zie ik niemand daar staan. In verwarring trek ik mijn wenkbrauwen op en kijk ik verder het café binnen.

En dan zie ik iemand anders op mijn plek zitten.

Niet alleen één persoon, nee, het zijn er twee. Ik zie Y/N stilletjes uit haar drankje drinken terwijl ze geboeid naar een jongen loopt te staren. De jongen zelf heeft roze haar met vele pieken die uitsteken.

Een steek van jaloezie groeit in me en ik wil gelijk het café binnenstormen, maar een gedachte houdt dat tegen.

Jeongguk, je gedraagt je net als Mark.

Ik slik en deins een paar stappen weg van het café, mijn onderlip bijtend.

God, Guk, wees niet zo possessief. Y/N zal zeker niet zomaar iets lopen doen achter mijn rug.

Mijn voeten deinzen meer en meer naar achteren, terug naar mijn auto.

Maar je bent wel een maandje weggeweest... Veel kan gebeuren in een maand.

Ik schud boos de gedachtes weg en ren naar mijn auto toe. De prikkende tranen negerend.

Mijn hart, dat eerst warm was en vol met blijdschap zat, koelt langzaam af. En dat is hoe ik boos wegrij.

Totdat een idee zich in mij vormt.

——————————————

A/N: wat vinden jullie van gukkie's keuze om jou met rust te laten?

Byee lub uu