The Untold LoveStory

kasundoan

Agad akong nilapitan ni ate louisa at mahigpit na niyakap, kahit papano gumaan ang nararamdaman ko dahil maayos na ito ngayon.

Habang yakap yakap ako ni ate Louisa napansin ko ang mga titig ni ginoong. Miguel saakin, at hindi ko napigilang titigan din ito may kong among pwersa na pilit akong hinihila na makipag titigan dito,subalit parang gusto kong pag sisihan ang pakikipag titigan dahil nakikita ko sa mga Mata nito ang matinding kalungkotan na pilit ikinukubli nito.

Pagkatapos kong mag paalam Kay ate Louisa at ginoong. Miguel dumeritso akong pomonta sa harden para maka langhap nang sariwang hangin, dahil sa tingin ko ay lubos kong kailangan ito dahil kanina pa naninikip ang dibdib ko sa halo halong emosiyong nararamdaman ko.

Habang nag lalakad ako, bigla ko na namang na alala ang mga Mata ni ginoong. Miguel ang malungkot nitong mga Mata, nasasaktan ako dahil nasasaktan ko siya, pero ano nga ba ang magagawa ko kong ito ang kapalaran naming dalawa, na. pa hinto ako sa pag lalakad dahil may napansin akong bulaklak na papa usbong pa lamang, hindi ko napigilan titigan ito at bigla konga nasambit na..

"Isabella - Sana naging bulaklak nalang ako walang pakiramdam, hindi nasasaktan, hindi naheherapan higit sa lahat paulit ulit nabubuhay sa mundong to nang walang suliraning kinakaharap "

Hindi ko napigilang mapa buntong hininga habang naka titig parin sa bulaklak, Maya Maya ay biglang may nag salita mula sa aking likoran kaya agad ko itong hinarap at napa ngiti ako nang makita kong si ginoong. Crisanto ito..

"Crisanto - mukhang kailangan nang bulaklak nang karamay "

Agad kong nilapitan si ginoong. Crisanto at napa ngiti dahil sa sinabi nito batid kong ako ang tinotukoy nito.

"Isabella- masaya ako at muli mo akong binisita ginoong. Crisanto "

"Crisanto- maari ko bang matiis ang binibining katulad mo? Ipag maumanhin mo kong ngayon lang ulit ako naka bisita, may inayos lang akong mahalagang bagay "

"Isabella - wag mo alalahanin yon ang mahalaga ay naririto ka para bisitahin ako dahil mukhang kailangan ko nga nang karamay ngayon "

Dahil sa sinabi ko agad na bumakas ang pag aalala sa mukha ni ginoong. Crisanto.

"Crisanto - may nangyari ba saiyo habang wala ako? "

Malungkot na napa iling ako dito bago ko ito sagutin.

"Isabella - bumalik na si ginoong. Miguel at magkausap sila ngayon ni ate Louisa "

Saglit na natahimik si ginoong. Crisanto at malungkot ding napa tingin saakin.

" crisanto - batid kong nasasaktan ang iyong kalooban ngayon binibini, sabihin mo saakin kong ano ang dapat kong gawin para maibsan ang iyong kalungkotan "

" Isabella - salamat saiyong pag aalala ginoo ngunit ayuko nang maherapan ka katulad ko kaya hayaan mong mag isa kong harapin ang suliraning ito "

Agad akong tumalikod Kay ginoong. Crisanto dahil ayukong makita nito ang kalungkotan sa mga Mata ko. Ngunit nagulat ako nang bigla ako nitong harapin at hawakan ang mga kamay ko.