The Untold LoveStory

itinakda

Chapter 31

Katatapos lang namin mag bihis ni marie nang tinawag kami ni Denise na aalis na kami para sundoin ang mga elder kaya agad kaming lumabas nang tent.

Nang paponta kami sa mga kasama naming volunteer nakita kona naman si juan at yong babae don't tell me sasama sila samin?
Agad kong pigilan si marie mag lakad kaya napa hinto ito at napatingin sakin..

Belle :beshie wag nalang kaya ako sumama..

Marie :dahil makaka sama natin si Mr. Alfonso?  Naku beshie tigilan mo nga ako kong talagang gusto mong mag move on sakaniya harapin mo siya..

Belle :naiirita kasi ako pag nakikita ko sila nang babaeng yon na magkasama eh. .

Marie :ayon dahil nag seselos ka?  Anong karapatan mo pa?  Tsaka diba kasal na si Mr. Alfonso?  Malamang kaibigan niya lang ang babaeng yan..

Belle :hindi naman sa nag seselos beshie pero ang akward lang kasi..

Marie :beshie kunti nalang talaga e oontog na kita!  Kaya ka mas lalong inaasar ni distiny kasi nga patola karin eh, sabi konga didma lang! pakita mo sakaniya na wala lang siya sayo total yon naman ang gusto mo ang kalimutan ka niya diba?

Belle :kaya kailangan kong tiisin kahit naheherapan na ako beshie?

Marie :beshie  yong akin lang naman eh, harapin mo para tuloyan ka nang maka move. On kasi kong iniiwasan mo mas lalo lang lalala yang nararamdaman mo..

Hindi ko napigilang mapa buntong hininga dahil tama naman si marie mas lalo kong tatakasan mas lalo akong maheherapan kaya it's time na siguro na harapin ko nalang..
Napa ngiti nalang ako at agad na kaming lumapit sa mga kasamang volunteer namin, nakita kong napa tingin si juan sakin at ang babaeng kasama nito kaya ngitinitian ko sila nang bahagya..

Maya maya ay nag simula na kaming mag lakad medyo maherap nga ang daan kasi pa akyat siya tsaka medyo matarik ang dadaanan kaya pala hindi maka baba ang mga elder kapag walang umaalalay saknila..
Nasa likod namin sila juan kaya medyo na o awkward akong mag lakad pero pinipilit ko nalang balewalain ito..

Habang pa akyat kami nang pa akyat sa bundok hindi kona mapigilan ang kabahan dahil takot ako sa heights Kaya lahat nang hakbang ko ingat na ingat ako..
Napa hinto kami saglit dahil medyo mataas ang aakyatin namin kaya kailangan isa isa lang ang aakyat medyo kinabahan ako dahil baka hindi ko kayanin pero hindi naman pwedi maiwan ako dito kaya kailangan kong kayanin..
Isa isa na silang umakyat kaya nag aalala na ako may tatayo ako may uupo habang naka tingin sa mga kasama ko, napansin naman ni marie ang pagiging uneasy ko kaya nilapitan niya ako..

Marie :beshie ok kalang ? Naiihi kana?  Bat di ka mapakali diyan?

Belle :beshie  alam mo namang takot ako sa heights!  Parang hindi ko kayang umakyat!

Marie :beshie ang exciting nga eh, ano kaba ang tanda mo na takot ka parin sa heights..

Belle :eh sa takot talaga ako eh..