The Untold LoveStory

Ang muling pag babalik

Lingid sa kaalaman ni carolina at isabella lihim na nakikinig ang ate Louisa nila dahil sa malalim na usapan nang mga ito hindi nila napansin na bukas ang pintoan ng silid ni isabella balak sana kausapin ni Loiusa ang kapated para pagaanin ang loob ngunit laking gulat niya ng marinig ang usapan ng mga ito.

dali daling bumalik ng silid niya si Louisa at inis na binato ang unan sa sahig dahil sa matinding galit na nararamdaman niya ngayon.

Louisa:mga taksil !!!! hindi ko hahayaang maging maligaya kayo! hindi ko kayo mapapatawad!

dahil sa matinding sama ng loob hindi mapigilang umiyak ni Louisa abot langit ang galit niya ngayon kay isabella at halos di siya makapag isip ng matino hanggang sa may naisip itong paraan para pigilan ang planong pag tatanan ni isabella at ginoong.miguel.

Halos mag hahating gabi na nang katokin ni carolina si isabella upang tumakas dahil nag aantay na si ginoong miguel sakaniya sa harden, daha dahang bumaba ang mga ito ng hagdan upang walang maka rinig sa mga yapak nila at hindi sila mahuli at nang tuloyan ng makalabas ang mga ito ng bahay dali dali silang dumeritso ng harden upang katagpoin si ginoong.miguel .

nang makita ni ginoong.miguel si isabella at carolina agad niyang sina lubong ang mga ito at mahigpit na niyakap si isabella.

Miguel: masaya ako at naririto kana binibini.

isabella: dahil yon sa tulong ni ate carolina kaya naka labas ako nang matiwasay.

agad namang binalingan ni ginoong.miguel si carolina upang mag pasalamat.

miguel: maraming salamat binibining carolina, salamat saiyong pag unawa saamin nang iyong kapated.

bago sumagot si carolina napa tango ito at napangiti.

carolina: ingatan niyo ang inyong mga sarili at ipinangako mo ginoong.miguel sana tuparin mo iyon.

Miguel: makakaasa ka binibi na hindi ko sasaktan at papabayaan ang iyong kapated.

masayang napa ngiti si carolina sa mga ito batid niyang magiging masaya na si isabella sa oras na makaalis na ang mga ito.

carolina: o siya umalis na kayo bago pa kayo maabotan ni ama at ina pati narin si ate Louisa at wag kang mag alala isabella ako nang bahala sakanila mag paliwanag nang lahat.

nang marinig ni isabella ang sinabi nang kapated hindi niya ito napigilang yakapin.

isabella: ehingi mo ako nang kapatawaran kay ama at ina lalo na kay ate Louisa wag mo silang papabayaan ate carolina .

carolina: pangako kapated ko.

mag papaalam na sana umalis ang mga ito nang biglang dumating si Louisa at patakbong lumapit sa mga ito, pare pareho silang nagulat nang bigla nalang dumating ito abot langit naman ang kaba ni isabella nang makita ang kapated.

Carolina: ate Louisa papano mo nalaman na naririto kami?

bago sumagot si Louisa malungkot na napa ngiti ito kay isabella at miguel na ngayon ay magkahawak kamay na.

Louisa: hindi na mahalaga kong papaano ko nalaman ngunit nais ko lang makapag paalam saaking kapated sa huling pag kakataon dahil natitiyak kong hindi na kami mag kikita pang muli.

sabay sabay nagkatinginan ang tatlo na para bang nagugulohan ngunit gumaan naman ang pakiramdam ni isabella nang makita nitong naka ngiti sakaniya ang ate Louisa niya .

isabella: ate louisa patawarin mo sana ako hindi ko sinasadyang saktan ka ngunit nag mamahalan kami ni ginoong miguel.

Louisa: batid ko yon isabella at kahit masakit pipiitin kong bumangon at tanggapin na ikaw talaga ang tinitibok nang puso nang ginoo.