The Untold LoveStory

panyo

Chapter 14

Nang mahimas masan ako sa kakaiyak inalalayan akong umopo ni Mr.  Alfonso at agad niyang kinuha ang panyo sa bulsa niya at inabot ito saakin agad ko namang kinuha dahil for sure mukha na akong basang sisiw sa harap niya dahil sa kakaiyak ko..

Nang mapunasan ko na ang mga luhang kumalat sa mukha ko nahugot ako nang malalim na pag hinga para pa kalmahin ang sarili ko, nakita ko naman na nakatingin parin si Mr. Alfonso sakin kaya dahan dahan akong napa ngiti sakaniya para hindi na ito mag alala sakin.

Belle : salamat ah para dito sa panyo.

Juan:your welcome..

Pareho na kami ngayon tahimik at naka tingin lang sa altar malamang siguro mas lalo siyang na werdohan Sakin pero atles ngayon hindi na niya ako jinudge alam korin na marami din siyang gustong itanong sakin pero mas penili niya nalang manahimik dahil alam niya rin siguro na hindi ko siya sasagutin, pero hindi ko MA ikakailang magaan ang loob ko sakaniya lalo na nang niyakap niya ako biglang nawala lahat nang pangamba ko sa sarili.
Kaya nag decide akong e kwento sakaniya ang mga nag papa bigat sa loob ko dahil ayuko rin namang maging unfair sakaniya ayukong mag isip siya nang kong ano ano tungkol sakin.

Belle :tama ka, may mga bagay na bumabagabag sakin lalo na ngayon.

Napansin kong bahagyang napa tingin si Mr. Alfonso sakin ngunit agad din niyang itunoon pabalik sa altar ang tingin niya kaya pinag patuloy ko nalang ang sinasabi ko.

Belle :it's been five year's nang mag simula ang mga kakaibang panaginip na nararanasan ko hanggang ngayon nararanasan ko parin at feeling ko nga mas lalo pang lumalala dahil lately hindi na siya sa panaginip ko nag a appear kundi sa vision kona mismo.
Na alala mo kahapon nang bigla akong mahilo dahil may bigla akong nakita sa vision ko yong lalaki may ibinigay siyang kwentas sakin at yong nakita mo kong umiyak sa beach at sa kotse mo dahil yon sa lalaking napapanaginipan ko na hanggang ngayon hindi ko alam kong sino?  Alam kong maherap paniwalaan pero yon ang totoo ang katotohanang binabalot ako nang kalongkotan dahil sa lalaking nasa panaginip ko.

Gusto ko man sabihin kay
Mr. Alfonso na ang lalaking nasa panaginip ko ay kamukha niya
Pero mas pinili ko nalang itago dahil ayukong gulohin ang isipan niya lalo na ngayon ikakasal siya.

Nakita kong napa buntong hininga si Mr. Alfonso at napatingin sakin pero hindi ko mabasa ang mga Mata niya diko alam kong nalulungkot ba ito o na aawa.

Juan: I thought ako lang ang nakaka experience nang ganun pangyayari but I realized mas malala pa pala yong sayo.

Wait!  Tama ba ang narinig ko siya rin nakaka experience nang mga panaginip?

Belle :totoo? 

Agad siyang napa tango sakin at bahagyang napangiti.

Juan:yong bulaklak na nakita mo sa cottage ko ako mismo ang nag pinta non dahil napanaginipan kong ibinigay ko sa isang babae ang puting rosas na yon at first I thought it was haelyn dahil  sa tuwing napapa naginipan ko ang babae nakakalimutan kodin ang mukha niya pero ang weird kasi yong mga bagay na ginagawa namin malinaw sa memory ko maliban lang sa mukha niya. Kaya inisip ko na baka si haelyn lang yon, nong natapos konang ipinta ang white roses na yon ibinigay ko sakaniya pero na dissapoint lang ako dahil ayaw niya sa white rose dahil tulips daw ang favorite flower niya that's how I found out na hindi siya ang babae sa panaginip ko..
Pero siya parin ang pinili ko dahil naisip ko na panaginip lang yon it's not big deal pero habang tumatagal mas lalo kong nararamdaman sa sarili ko na..  There is something missing in my life and I don't know what was that or what is that! Pinilit kong hanapin ang kasagutan pero until now hindi ko masagot that's why I decided go get married dahil baka ako lang yong may probema but now seeing you that miserable dahil sa mga panaginip mo naisip kong maswerte parin ako..