Half Blood Witch

Melez Cadı ve Ölüm'ün Kapıları(12)

iyi okumalar <3

Bölüm On İki: Çok Tatlısın Şimdi Geber

Acıyan gözlerime bastırırken Jane isyan bayrağını çeerek tüy kalemini fırlattı ve kafasını art arda masaya vurmaya başladı. "Kafayı yiyeceğim!"

"Ben bilmemek bu dil seni zalim Weasley, Fronsa'dan buralaa sen bana böle eziyet et diye gelmedi ben Pis Gaddar Madam." Jane'nin berbat Fransız aksanına Rose ters ters bakarken elimi ağzıma bastırıp ses çıkarmamaya çalıştım. "Bu berbat aksanı bir daha yapma." diye fısıldadı masanın diğer tarafında oturan Victoire, kardeşi Dominique gülerken o suratını buruşturmuştu. "Annesi Fransız olanlar kendini böyle ele verir." Masaya eğilen Fred'i saçlarından yakalayan Roxanne onu geri çekti ve elindeki kitabı okumaya devam etti. 

Sessizliği bölemeyen Fred ona ters ters bakmıştı. Kütüphane'de topluca durmuş ders çalışıyorduk sessiz bir ortam olması iyiydi çünkü başka türlü kafamı toplayamayacağımı biliyordum. Yaklaşan sınavlar için çalışmaya buraya gelmiştik. Aslında başta sadece Albus, ben, Rose ve Jane vardık ama sonra aniden diğerleri de masaya oturmuştu. Önümdeki kitap yığınına baktıktan sonra yazı yazdığım kağıda gözlerimi ovarak baktım. Bu Disleksi beni gebertiyordu ama kendimi sonuna kadar zorlayacağıma dair yemin etmiştim. 

"Neden sınavlar K.S.K.S. ile başlamak zorunda yani neden?" Jane'e kaşlarımı havaya kaldırarak döndüğümde bana ellerini havaya kaldırarak minik bir özür diledi. "Sen istisnasın Jackson, Cehennem'i yaşıyorsun."

Hepimiz onun tepkisine sırıttığımda ekstra ders almama böyle bir tepki vermesini anlayabiliyordum. Dışarıdan öyle duruyordu ama yemin ederim ki dersler çok eğlenceli geçiyordu. Onlardan ayrı sınava çalışacak olmam da beni endişelendirmiyordu. Yani aslında endişelendiğim bir ders olduğundan emin değildim bu dönemde içime Annabeth kaçmış olmalıydı. 

Annabeth...

Aklıma gelen Percy düşüncelere dalmama neden olduğunda alevler içerisine attığım mektubun yanışı gözlerimin önüne geldi. Kabuslarım çok şiddetliydi ve yanlış anlamadıysam Nico bana yardım etmek için bekliyordu. Kabussuz güzel bir uyku harika olurdu ve sınavlardan sonra gelecek olan Noel'de onlarla zaman geçirmek de güzel bir fikirdi. 

Gidersem geri dönmek için Percy'yi bir şekilde ikna ederdim. Ama... gitmek istemiyordum. Gidersem burada olan bir olayı kaçıracakmışım gibi hissediyordum ve bu beni korkutuyordu bir şeyi kaçırırsam ipin ucunu geri yakalayamayacağımı hissediyordum. Kitaplarını kapayan Victorie kazağının kollarını eski yerlerine getirdi ve tüm her şeyini topladıktan sonra ayağa kalkıp herkesin dikkatini kendine topladı. "Ben Yatakhane'ye gitmeden bir Teddy'e uğrayayım." 

Pis pis sırıtmaya başlayan James ve Fred göz göze geldiklerinde Victorie onların kafalarına kitaplarıyla vurdu. Kafaları acısa da bunu çaktırmamakta iyiydiler. Onlar sinsi sinsi gülerlerken Jane de onlara katıldı. "Okulu aşk yuvasına çevirmeyin aile var burada." 

"Salaksın James." dedi Roxanne Victorie'ye fırsat bırakmadan sonra dönüp kıza el salladı ve kitabına eğilip okumaya devam etti. Fred onun bu hızlı ama robotumsu hareketini dikkatle incelemiş koluna parmağını bastırmıştı. "Robotsan robotum de."

Rose ağlar gibi bir ses çıkarıp kafasına elini geçirdiğinde buraya dönen görevliyi fark edip sandalyeme gömüldüm. "Ben gidiyorum iyi geceler." Kızıl saçları elektriklendiği için kabarmıştı ama bu onun farkında bile değildi öfkeyle kütüphaneden çıktığında ayağımı Jane'nin üzerine atıp kitabı öyle okumaya başladım. 

Artık başım çatlayacak hale geldiğinde çığlık atmamak için kendimi sıkıp gözlerimi sımsıkı kapadım. "Ben bir su almaya gidiyorum." dedim ayağa kalkıp ilerlerken kimse ses çıkarmadığı için kendimi mutlu sayıyordum. Kütüphanenin en dibinde minik şişelerin dizildiği bir masa vardı. Masanın başına varıp elimi bir şişeye uzattığımda başka biri benden önce davranıp şişeyi almak için kolunu ileri uzattı. Melez reflekslerimle ona izin vermeden şişeyi aldığımda Marcus denilen çocuğa alay eder gibi bakıp şişeyi açtım ve büyük bir yudum aldım.