V.I.P 08 KİTAP OLUYOR

♧ BÖLÜM ●9● ♧

Hellö 💦

Yalnız bırakıldığım o soğuk fayansın üzerinde eteğimin izin verdiği alanda sadece kilotumun kapattığı yerleri o soğukluktan koruyabilmiştim.

Ellerimle yavaşça eteğimi düzene getirmeye çalışırken kahkahalar ve arlarda konuşulmalar ile unutuşmuştum bile.

Bir harabeyi andırıyordum değil mi?

"Hoca geliyor!"

Anında hareketlenmeyi kesen grup bir olurken bir anda yanıma gelenler kollarımdan tuttukları gibi beni kaldırıp arka sıraya ilerlediler. Zorla adım atıp uyuşan ayaklarıma derman bile yüklemek istemezken onların beni taşımasına izin verdim. Hoca geliyorsa beni sarkamazlardı. Belki de buna güveniyordum. Öyle de oldu. Sırama oturtuldum ve herkes sınıfta yerlerine yerleşti.

"Ne oluyor burada? Ne bu kalabalık? Sizden mi eliyordu o bağırış çağırış?"

"Hocam kusura bakmayın. Önemli bir şey olmadı. Siz rahat olun." diyerek hocaya takılan grupla birlikte derin nefesler alıp verirken gözlerim dolmuştu. Bedenim hala delicesine uyuşmuş gibiydi. Etrafta bana bakıp gülen insanları görebiliyordum. Ama bu sefer umurumdaydı. Öncesinde bunu umursamazdım. En azından alışmıştım ama şimdi gururuma öyle bir mızrak atmışlardı ki, geri çıkardığımda bile kapanmayacak kadar derin ve zehrini çoktan bir veba gibi yayılmıştı.

O anda içeri girip sınıfa komut veren hocayı bile umursamadım. Sınıftan çıkıp gitmek istiyordum ama öncesinde yapmam gereken ilk görev şu lanet oyundan kurtulmaktı. Her şey onun yüzünden başıma gelmeye başlamıştı. Bir anda hayatımın yönü değişmişti. Tek amacım gireceğim sene sonundaki sınavdan derece yapıp iyi bir okula yerleşmişken daha iki günden bütün her şeyim değişime uğramıştı.

Telefonu açıp duvar kağıdımda yazan kocaman V.I.P yazısını değiştirmeden önce oyuna yöneldim ve silmek için üzerine tıkladım. Ama tıkladığımda onun yerine oyun penceresi açıldı ve yeniden kanallar belirdi. Geri çıktım. Tekrar üzerine uzun süreli tıklamaya çalıştım ama yeniden kanallar açıldı. Hemen ardından bir küfür savurup telefonu kapatacakken ekran karardı ve kırmızı yazılar ortaya çıkmaya başladı. Bir bilgisayar ekranında yazılıyormuş gibi harfler yavaş yavaş geliyordu ve okuduklarım kaşlarımın çatılmasını sağlamıştı.

SANA YARDIM ETMEMİ İSTER MİSİN?

Altında ise kocaman bir EVET veya HAYIR butonu çıktı.

Uygulamayı silmeyi düşünen yanım birden köreldi. Hırsım baş gösterip şeytanım ile anlaşma yaparken bütün mantığım varlığını toz bulutu ile kutsadı. Benimle oyun oynamaları falan umurumda değildi artık. Ne olacaksa olsun havasındaydım. Ve yapmamam gereken en büyük şeyi o anda kabul ettim.

EVET

Butona tıklamamın hemen ardından tuttuğum nefesime karşılık ekranım aydınlandı ve ışıkları yandı. Hemen ardından ise değişen beyaz ve mavi karşımı ekranda arama bildirimi gözüktü. Birisi beni arıyordu evet. Ama sorun şuydu. Ekranda numara kısmında iki rakam yazıyordu. Kayıtlı olmayan bir numara olmakla birlikte böyle bir numaranın beni arıyor olması imkansızdı. Zira numara 08 rakamlarından ibaretti.

Gözlerim sınıfta dolanmaya başladı. Hoca sabah sohbetini öğrencilerle yaparken ortalıkta bir gürültü hâkimdi ama fazla değildi. Hocanın kızacağını bilsem de içimdeki hırs ve utancı köreltmek amacı ile tekrar telefona baktım ve aramayı onaylayıp telefonu kulağıma götürdüm.