V.I.P 08 KİTAP OLUYOR

♧ BÖLÜM ●3● ♧

Buraya beni istedikleri için değil. Serkan için çağırmışlardı. Tanrım! Delirmiş olmalıydım. Geri zekalıydım. Arkadaş olabileceğimi sanıp bu partiye gelmemeliydim.

Gözlerim doldu. Onlara arkamı dönüp çantamı etrafta aramaya başladım. Gözlerimin buğulu hali ile zor görürken hızla elim ile silip etrafıma bakındım.

"Anasını sikiyim kim çekiyor lan?"

Arkandan bağırıp etrafına kükreyen Berkan sayesinde yerimde hoplarken durdum ve onlara baktım. Havuzda yüzen millete baktığında ise çoğunluğun elinde telefon vardı ve bize doğrultmuşlardı. Bun gören Berkan yüzünü sıvazlamış ve sinirle homurdanırken ayağa kalkıp etrafına bakmıştı.

"Bu olmaz Berkan!" dedi İrem oturduğu yerde ona aşağıdan bakarken. Berkan ise ona dönmüş ve yukarıdan oldukça sinirle bakıyordu.

"Kes sesini."

Gözlerini ondan aldı ve etrafta dolandırdı. Hemen ardından ise beni bulması ile nefesimi tuttum. Ağlama hissiyatım anında yok olup merak ve korku ile harmanlanırken beni işaret etti ve konuştu.

"Buraya gel ve şu görevi yap."

Yutkundum. Ne diyordu bu?

"Ama..."

"Saçmalama Berkan. O sana tokat atarsa..." diye araya giren Mete'yi susturan yine Berkan olmuştu.

"Kes sesini. Telefonuna bak. Anket çıkarmışlar. Ve takipçilerim onun bana tokat atmasını istiyor."

"Buna ben dahil falan olmayacağım." dedi İrem ama ben olayın şoku ile onlara bakıyordum.

Bu da neyin nesiydi? Telefonumu elime kaldırdım ve hala açık ekranda duran kabul ve ret butonlarına baktım. Hızla başımı olumsuz anlam da sallayıp onlara baktığımda ise konuşmuştum.

"Bunu yapmayacağım. Sizin bu saçmalıklarınıza dahil falan olmak istemiyorum."

"Zorundasın." dedi Berkan direterek ama ben olumsuz anlamda başımı salladım.

"Zorunda falan değilim. Buraya neden geldiysem! Sizin gibi beyni bezelyeden büyük olmayan insanlarla arkadaş olabileceğimi sanmam zaten benim salaklığım." dedim ve önüme dönüp çantamı yerden aldım. Acele ile çıkışa doğru ilerlerken bir çocuk önüme geçti. Yarı çıplaktı ve esmerdi.

Bu çocuğu okuldan tanıyordum. Basketbol'da oynayan çocuktu. Takımdaydı ama pek ön planda olmazdı. Hemen arkasında beliren bir sürü insan ile gözlerim kocaman açıldı.

Önümü kesiyorlardı.

"Eğer Berkan bunu yapmazsa oyundan atılır. Alt tarafı tokat atacaksın."

"Birisine tokat atmak falan istemiyorum." dedim itiraz ederek. Yanından geçmek istedim ama yine önümü kesti.

"Çekilir misin?"

"Hayır." dedi gayet normal bir şeyden bahsediyor gibi.

Gözlerim hemen yanımızda durup bizi çeken çocuğa kaydığında ise çantamı ona savurmak istedim.