The Untold LoveStory

Gusto kita

Lorenzo :ah ganun ba, ayus lang ba sayo kong sasamahan muna kita?

Saglit akong hindi naka sagot dahil hindi ko alam kong hahayaan ko ba siyang samahan ako rito dahil sa totoo lang nahihiya ako kay ginoong. Lorenzo simula nong magka titigan kami nong pomonta sila sa bahay, pero naisip kong hindi tama kong pa aalisin ko siya nang walang maayos na dahilan, kaya hahayaan ko nalang siyang samahan ako, mukhang mabait namang Tao si ginoong. LORENZO, Maamo ang mukha nito at magalang din katulad ni ginoong. Miguel.

Isabella :ayus lang ginoong. Lorenzo..

Nakita kong napa ngiti si ginoong. Lorenzo sakin kaya bahagya din akong napa ngiti.
Niyaya niya akong ma upo sa isang sopa sa loob nang silid, habang naka upo kami napansin kong titig na titig ito saakin kaya hindi ko naiwasang mahiya kaya pasimple kong itinaasa ang librong binabasa ko para takpan ko ang mukha ko at nag kunyaring nag babasa, nang marinig kong bahagya itong tumawa kaya napa ngiwi ako.

Lorenzo :binibini nahihiya kaba saakin?

Dahil sa sinabi nito bigla kong naibaba ang libro at pinatong sa maliit na lamesita at kunot noong napa tingin kay ginoong. Lorenzo

Isabella : anong ibig niyong sabihin ginoo? 

Lorenzo :napapasin ko kasing na iilang ka saakin binibini tama ba ako?

Gusto ko sanang itanggi ang sinasabi nito ngunit tama siya kaya dahan dahan akong napa tango..

Isabella :hindi kasi ako sanay makipag usap sa isang ginoo pasensya na..

Lorenzo: pero bakit sa kapated kong si miguel, komportable ka sakaniya?

Isabella : dahil mag kaibigan kami ni ginoong. Miguel..

Lorenzo :tayo ba, maari din ba kitang maging kaibigan?

Isabella :ah, eh sige...  Simula ngayon mag kaibigan Na tayo ginoo..

Lorenzo :talaga binibini? Ngunit ang to too niyan,ayuko lang na kaibigan ka dahil simula nang makilala kita na pag tanto kong gusto kita ..

Natigilan ako at sobrang nagulat sa biglaang pag amin ni ginoong. Lorenzo nang kaniyang damdamin para saakin, ngunit bakit ganun wala akong maramdaman o hindi manlang lang bumilis ang pag tibok nang puso ko, kaya hindi ko tuloy alam kong anong isasagot ko dito, pero ayuko naman MA dismaya siya dahil sigurado akong mababagabag lang ako kapag nasaktan ko siya, bago ko siya sinagot napa buntong hininga ako at napatingin nang deritso kay ginoong. lorenzo.

Isabella :labis akong nagulat sainyong biglaang pag tatapat ginoo, ngunit ipag paumanhin mo hindi pa ako handang mag mahal..

Napansin ko ang biglang pag lungkot nang mukha ni ginoong. Lorenzo ngunit agad din itong napa ngiti.

Lorenzo :naiintindihan ko binibi, ngunit hindi ako susuko at mapapagod na hintayin ka hanggang sa maging handa kana..

Pakiramdam ko parang naging komplikado ang sitwasyon dahil mas lalo kulang binigyan nang tsansa si ginoong. Miguel na hintayin ako, pero hindi ko naman kayang deritsong sabihin sakaniya na wala akong naramdaman para sakaniya,sasagutin ko na sana ito nang biglang may nag salita at nakita ko si ginoong. Miguel kaya bigla akong kinabahan, na ngamba ako na baka narinig niya ang usapan namin ni ginoong. Lorenzo