The Untold LoveStory

necklace

Belle :oo na ako na yong weird, pero beshie alam mo naman ang dahilan diba? Kaya lang naman ako nag kaka ganito dahil Don sa....

Hindi ko na naituloy pa ang sasabihin ko dahil agad na nag salita si marie na naka taas pa ang kilay sakin kaya napa simangot ako..

Marie :dahil sa lalaking nasa panaginip mo? Alam mo beshie hindi sa hinuhusgahan kita pero parang ganun narin yon or whatsoever man di kaya hopeless romantic kalang? Gusto mo hanapan kita nang jowa? Baka it's time na siguro para magka boyfriend ka?

Dahil sa sinabi ni marie pinandilatan kulang siya..

Belle :it's not a good idea beshie dahil kong gusto ko man mag boyfriend Edi sana matagal na!

Marie:ayon na nga beshie kaya ka nga nag kakaganyan dahil walang nag papa tibok dyan sa puso mo!

Belle :kahit na.. Ayuko!!

Agad akong tumayo para iwasan ang sinasabi nang kaibigan ko nang makita ko si
Mr. Alfonso na papalapit sakin kaya napa hinto ako sa kina tatayoan ko at pormal ko siyang tiningnan..

Juan:I guess you're ok now, pwedi na siguro natin simulan ang tour dito sa mga heritage places..

Mahinahon siyang mag salita kaya kahit papano nawala ang inis ko sakaniya agad nalang akong napa tango at agad na umalis para iwasan siya dahil ang totoo amoy na amoy ko ang perfume na gamit niya kaya hindi ko maiwasan ang pag pantasayahan siya ayuko na talaga bakit ganun!

Naga lalakad na kami ngayon sa gitna nang heritage street dito sa vigan hala grave sobrang ganda pala talaga dito, bakit hindi ko naisip noon na pomonta sa mga ganitong lugar madalas kasi akong nasa beach lang..
Agad kong hinawakan ang camera ko para kumoha nang mga litrato nang mga maka lumang gusali na Nada daanan namin hanggang sa tumoon kay Mr. Alfonso ang lense nang camera ko kaya bigla akong natigilan lalo Nat bigla ko na namang naramdaman ang pag kabog nang dib-dib ko.
" dug-dug-dug-dug"
Agad akong napa hingang malalim para kalmahin ang puso kong nag wawala na ngayon.
Nataohan lang ako nang mapansin ko sa lense nang camera na naka tingin sakin si Mr. Alfonso kong kayat agad kong binaba ang camera ko at pasimpleng tumalikod..

My ghad baka isipin non kinukuhaan ko siya nang litrato parang gusto ko nalang sampalin ang sarili ko dahil sa mga pinag gagawa kong hindi naman dapat.

Habang nag lalakad kami at tinitingnan kong saan banda kami makaka kuha nang magandang angulo para sa photo shoot nang makita ko ang isang tindahan nang souvenir kaya bigla kong naisip si chino ang nakaka batang kapated ko na alala kopa na mahilig siya sa mga souvenir kaya naisip kong bilhan siya..
Napa ngiti ako nang makita ang mga sculpture souvenir na gawa sa kahoy kaya agad akong nameli nang mga key chain na pwedi kong ipasalubong kay chino at papa at for sure magugustohan nila to.
Hanggang sa may naka agaw nang atensiyon ko isang sculpture necklace na gawa sa kahoy agad ko itong hinawakan at binasa ang naka ukit dito
"I love you since 1892"

Ewan ko ba biglang may kakaiba akong naramdaman nang hawakan ko ang kwentas na yon
At naramdaman ko nalang nang Bigla akong nahilo kaya agad kong ipinikit ang Mata ko at napa hawak nalang sa ulo ko..
Maya maya pa ay may bigla akong nakita sa vision ko inabot nang lalaking kamukha ni Mr. Alfonso ang kwentas sakin at agad ko nalang kinuha ito at binasa.
At gulat na gulat ako nang mabasa ko ang pangalang "Carmela" na naka ukit sa kwentas.

Ang buong akala ko ay matutumba na ako dahil sa hilong nararamdaman ko nang bigla kong naramdaman na may humawak sakin mula sa likod at napa sandal ako sa dibdib niya..

Juan:miss Cruz are you alright?

Nang marinig ko ang pamilyar na boses nang lalaking umalalay sakin agad akong napa tayo nang maayos kahit na medyo nahihilo pako.
Dahan dahan kong hinarap si
Mr. Alfonso at napa tango dito.

Juan:sa tingin ko hindi ka ok kaya let's go u need some rest!

Sasagot pa sana ako nang bigla nalang akong hinimatay at naramdaman kong bigla nalang akong napa sandal sa dibdib ni
Mr. Alfonso .

*___________________________*

Panalangin
By
moira

Don't forget to
Vote my story
Thank you