❝Pole Star❞ 《Klance》

Bölüm 47

Saat Sabaha Doğru 05.00. Ağlamaktan Kıpkırmızı Bir Renk Almış Gözler Bakıyordu Güneşin Işığını Yavaşça Yayışına, Gökyüzüne. Burukça Tebessüm Etti Alev Taşıyıcısı.

"Güzel Tepkiler Aldık Ha Lance..?"

Kendi Yatağında Yatan Okyanusunun Bedenine Baktı Burukça. Onun Yanına Yaklaşmaya Bile Kıyamıyordu Şuanda. Belki de Öyle Seviyordu ki Onu, Onunla Konuşmaya Dahi Kıyamıyordu Keith. Gözleri Doldu Tekrardan Acı İle.

"Dostlarımız Bizim Birleşmemizi Bekliyormuş Sanki Hm..? Evet. Bekliyorlarmış Cidden."

Dudaklarından Sıkıntılı Bir Nefes Süzüldü Dışarıya Doğru. Sıkıntılı Ve Boğazını Ağrıtan Bir Den İle..

"Bense İnanmazdım Okyanus Ve Yıldızın Bir Araya Gelmesine. O Derece Güvensizdim Bu Duruma Lance.. Ama Sen Bana İmkansızın Bile Olanaklı Olduğunu Gösterdin. Mucizevisin. Benim Mucizemsin Okyanus."

Titrek Bir Nefes Daha Verdi Dışarıya. Hüznün Ve Acının Kokusunu Taşıyan Nefesini Verdi Dışarı. Titreyen Çenesini Zorladı Gülümsemek İçin. Fakat Her Zorlayışında Hem Dolan Gözleri, Hem de Ağrımaktan Bitecek Olan Boğazı Canını Yakıyordu Derinden Derine. Bu Acıya Katlanabilirdi. Gülümsedi En Sonunda Acıyla.

"Keşke Birleşmeseydik Okyanus. Keşke Ben Seni Hiç Sevmeseydim. Keşke Sevgili Olmasaydık."

Bir Hıçkırık Firar Etti Ağzından Canını Yakarcasına.

"Şuan Veya Daha Sonra Canın Daha Çok Yanacak. Ve Bu Alev Çocuk Yakacak Canını. Ölüyorum Ben Lance. A-acıdan Ölüyorum. Ölüm Haberinden Ölüyorum. Dün Gecemiz Çok Güzeldi Ve Dün Mükemmeldi Benim İçin.."

Yavaşça Yanına Doğru Adımlamaya Başladı Bir Hayalet Gibi. Göz Yaşlarından Islanmış Yüzünü Yatağında Yatan Mavi Meleğin Yüzüne Yaklaştırdı Ve Yumuşacık Bir Öpücük Bıraktı Onun Narin Dudaklarına. Yumuşaklığına Bakılmamalıydı Bu Öpücüğün. Tadı Acı Ve Hüzün Aromalıydı. Görünmeyen Ölüm Kanları İle Kaplıydı Belki de Alev Taşıyıcısının Dudakları. Kafasını Geri Çekti Ve Acı Bir Ses Tonu İle Konuştu Sevdiği Okyanusa Karşı.

"Bir Daha Seni Yaşamım Boyunca Bu Denli Ağır Bir Acıya Boğmayacağım Lance. Bu Sana Yaşattığım Son Acı Olacak."

Belki Bir Klişeydi Bu Sahne. Ama Klişedende Güzeldi Keith in Yanaklarındaki Yaşların Lance in Kalbinin Üzerine Damlaması. Gülümsedi Acı İle Kaplanmış Yüzü.

"A-ablama İyi Bak Lance. Voltron Takımına İyi Bak. Onların Benden Sonra Sana İhtiyacı Olacak Çünkü.."

Dişlerini Dişlerine Bastırdı Kırarcasına. Yanaklarını Daha Fazla Yaşın Canını Yakarcasına Akmasına İzin Verdi Öylece. Yanındaki Alev Ejderinin Ruhunun Durduğunu Bile Farketmemişti Bu Hali İle. Hıçkırdı Sessizce Ve İçinden Sessiz Çığlıklar Atarcasına.

Kaşlarını Çattı Alev Ejderi. Nefes Verdi Ve Alev Taşıyıcısının Yanına Yürüyüp Elini Onun Omzuna Koydu.

"Kara Gölge Yaklaşıyor Keith. Sana Söylediğim Gibi Kara Ejderi de Yanına Almış. Nasıl Sen Beni Kontrol Edebilirsen Bir Yerde, O da Kara Ejderi Kullanacak Sizi Öldürmek İçin. Bu Onun Son Oyunu.."

Kaşlarını Çattı Ve Sol Kolu İle Gözlerini Silip Gülümsedi Acı İle. Gülümsemeyi Sırf Acı Çekiyor Diye Unutmamalıydı Bu Koca Yürekli Taşıyıcı. Öyle Değil mi..?