Chasing the Dreams of Love (Stand Alone #1)

44

"Mr. Jacob?" halatang antok pa si Cobi at nasa labas siya ng bahay nila upang magpahangin at magsaya na rinsa mumunti nilang duyan sa labas.

Ngumiti ako. "Cobi." gusto niyang umiyak nang makita niya si Cobi. Ang mga anak niya ang nasa isip niya nang maaksidente siya. Wala siyang inisip kung hindi sila lang.

Dahan-dahan siyang umakyat sa gate upang hindi makagawa ng ingay. Saka niya lang rin narealize na talagang okay na siya dahil wala nang sumasakit sa katawan niya. Kung dati ay kada galaw niya ay may sumasakit, ngayon ay wala na.

Lumapit siya kay Cobi at umupo sa duyan na bakante.

"Bakit ngayon lang po kayo ulit pumunta dito? Nagalit po ba kayo sa amin?" tanong ng kanyang anak. Medyo nagulat siya dahil hindi iyon ang inaasahan niyang tanong o reaksyon. Akala niya ay itataboy siya nito pero hindi.

Umiling si Jacob. "May ginawa lang si Mr. Jacob. " what a lame excuse.

"Hindi po kayo galit sa amin?" tanong ni Cobi sa kanya.

Umiling si Jacob. "Bakit naman ako magagalit? Wala naman kayong ginawang bad."

Napabuntong hininga ang anak niya. "Bakit po hindi na kayo dumalaw dito? Ngayon na lang po. Narinig ko po kay Tita Mariela na kayo raw po ang nagbigay ng bahay namin eh. Nahihiya nga po kami dahil inaway po namin kayo tapos binigyan niya po kami ng bahay, tapos maraming gamit." halata nga sa boses nito at pagkaguilty sa nangyari.

Ngumiti si Jacob. "Hindi ako galit sa inyo. May ginawa lang talaga si Mr. Jacob kaya nawala ako. At nandito naman na ako ah, dinadalaw ko kayo."

"Bakit po ang tagal? Ano pong ginawa nyo? Ang tagal na po naming naghihintay sa inyo, lagi nga po kaming naghihintay sa kotse niyo pero wala po e."

And now he feel guilty hearing his son waiting for him. He wants to cry so bad. He feels like he is really a bad father for them, that he don't deserve them. They are waiting for him when he thought that his children don't care about him anymore, that they don't like him anymore.

"Bakit nyo ako hinihintay?" tanong niya. He tried to keep his voice to not be shaky.

Napabuntong hininga ito.  "Narinig po ni Jeya na kayo raw po ang papa namin. Ayaw ko nga pong maniwala dahil hindi niyo naman po sinasabi sa amin. Kaya naghihintay po kami ni Jeya para po malaman yung totoo kaso akala po namin galit kayo kaya hindi na kayo pumupunta dito."

He made a deep sighed. He doesn't what he will feel. If he will happy that they knew that he's the father or worried because he isn't enough to be their father. He's an irresponsible father who doesn't know his role. He can't give them a big happy family and only their Mom and their Tito can give it.

He's been looking at them since after the accident. They are all happy in the hands of that Mateo guy and he isn't dumb to stop that. After all, mas mahalaga ang kasiyahan nila sa kanila.

Kaya ngayon ay mas nananaig ang pag aalala niya dahil nalaman na ng mga anak niya na siya ang kanilang ama. They will just be disappointed to him as a father.

His self confidence went down. Naapektuhan rin ang mental health niya habang nasa hospital at nagpapagaling. Wala naman siyang inisip kung hindi ang mga anak niya at si Niya. At matagal na niya ring tinatanggap na hindi talaga siya pupwede makisali pa sa kanila. He can provide but being part of them is impossible. Kaya titingin na lang siya malayo at ayos na 'yon sa kanya.

"Kayo ba ang papa namin?" tanong ng anak niya. Umiwas siya ng tingin. Bakit ayaw niyang sabihin? Ito na ang pagkakataon niya.

"Cobi, kakain na raw." narinig niya ang boses ni Jeya. Lumabas si Jeya at nakita niya si Mr. Jacob.