SOĞUK GİZ

36. İtiraf

Dünyanın en güzel çirkinleriyiz.

*

Elim dudaklarımın üstünde sırıtırken bakışlarım okul bahçesindeydi. Birkaç dokuzuncu sınıf öğrencisi bahçede koşuştururken yüzümde aptal bir sırıtış vardı. Bu sırıtışı dünden beri atamıyordum üstümden. Yanlış olduğunu bilmeme rağmen aşık olduğum adamla yeniden başlamıştım her şeye. Bu işin sonunda başımıza neler geleceğini bilemesem de ben onun öpüşüme karşılık vermesiyle sarhoş olmuş ve tüm yeminlerimi bozmuştum.

"Neden sırıtıyorsun?"

Duyduğum yumuşak tınılı ses bir ezgi gibi kulaklarımı okşarken yanımdaki Giray'a göz ucuyla baktım. "Seni düşünüyorum." derken ben umarsızca, Giray kaşlarını kaldırdı. Her ne kadar aşk hayatımızda bir şeyleri yoluna koysak da hala büyük sorunlarımız vardı ve bu durum onun canını sıkmaya devam ediyordu. Düne göre daha ılımlı düşünse de hala yeterince benimsemiş değildi bu gerçeği. Onur, dün eve gittiğimizde her şeyi araştıracağını ve hayaletin belleğinde bulduğu bu fotoğrafın anlamını çözeceğine dair söz vermişti Giray'a. Yeni bir ilişkiye başlamışsak da bunu dile getirmek için bugünü beklemiştik. Duru dahil herkesin bize ılımlı yaklaşacağını bilsem de içimde nükseden gerginliğe mani olamıyordum. Belki de bencilliğin en alasıydı bu yaptığım ama iradem aşkımı yenememişti. Beynim kalbime mağlup olmuştu.

"Fazla mı açıksözlüsün?" diye gülümserken Giray çenemi avcuma yaslayıp gözlerine baktım.

"Zamanımı iyi değerlendirmeye çalışıyorum diyelim."

Giray saçlarını dağıttı. Kaşındaki yara gözlerime değdiğinde kahvelerindeki yansımama baktım dikkatle. Orada, ona aşk dolu gözlerle bakan kızın da kaşında bir yara vardı artık. Giray Duman'dan kalma, unutulmaz bir yara. "Gözlerin veda eder gibi," dedi Giray önündeki test kitabını kapatırken. "Bir yere mi gidiyorsun?"

Omuz silkerek ayağa kalktım ve omzunu dürttüm. "İzin verirsen arkadaşlarımın yanına gideceğim."

Giray serseri bir gülüşle toparlandı. O sıradan kalkarken öğle tatili dolayısıyla sınıfta kimsenin kalmamış olmasının tadını çıkarıyorduk ama bu konuyu açtığında işi şakaya vurmak ve kaçmak istiyordum çünkü artık yalan söylemekten yorulmuştum. Sınıf kapısına doğru yürürken aniden elimi tutup parmaklarımızı kenetledi. Ona dönüp ukala bir bakış attım. Giray ise kafasını sağa yatırıp göz kırparak karşılık vermişti bana.

Avuç içlerim terlerken parmaklarımı sıktım. El ele sınıftan çıktığımızda koridordaki birkaç öğrenci hakkımızda fısıldaşmaya başladı. Bu durum beni daha da asileştirirken elimi çekmek istedim ama Giray buna müsaade etmedi. Konuşulanların çoğu Rüya hakkında olsa da bazıları Mira'nın ismini anıyordu. Kendime ihanet ediyordum kendimle. Ne kadar delirebilirdim ki daha?

Kantine, arkadaşlarımızın olduğu yere ulaştığımızda kapının önünde durduk. Giray gözlerime bakarken gülümsedi. "Çekinmek yok. Belki yanlış belki doğru ama unutma insanlara kulak tıkamalıyız. Bu insanlar en sevdiklerimiz olsa bile."

Başımı sallayarak kenetli ellerimize baktım. "Bir savaşsa bile, birlikte savaşırız."

Giray, Derin olarak hayatına girdiğim günden beri ilk defa göz kenarları kırışana kadar gülümsedi. "Yenilmek pahasına." diye cümlemi sonlandırdığında başımı salladım. Öne doğru adımlayıp kalabalık kantine girdiğimizde bazı gözler üstümüze çevrildi. Fısıldaşmalar başlarken gözlerim kısaca etrafta gezindi ve bizimkileri buldu. Diğerlerinin aksine bu tarafa bakmamışlardı henüz. Hepsi bir şeyler anlatan Duru'yu dinliyordu. Onlara doğru ilerlemeye başladık. Bizi ilk fark eden tam karşımda, Duru'nun yanına oturmuş Sarp oldu. Dudakları, işitemediğim bir cümleyi dışarı saldığında diğer üç kafa da olduğumuz yöne döndü. Sırtı dönük olan Onur bizi gördüğünde kahverengi gözleri parlıyordu. Bakışları usulca kenetli ellerimize indi. Her şeyi ağır çekimde yaşıyor gibiydim. Onur'un gözleri zorlukla ellerimizden ayrılıp yüzlerimize tırmandığında masalarının önüne gelmiştik. "Biz," diye mırıldandı Giray ağzı şaşkınlıkla açılmış Duru'ya bakarken. Diğerlerinden çok onun onayını almak ister gibi bir hali vardı ve Giray bilmese de ben o onayı uzun zaman önce almıştım aslında Duru'dan. Giray için Duru bir kız kardeşten farksız olsa da onun tepkilerini ölçmek istemesini temel nedeninin Mira olduğunu biliyordum. Bir yanım o asla bitmeyeceğine inandığım aşkının bu denli çabuk sönmesine kırgındı, diğer yanımsa tüm bunları sineye çekeli çok olmuştu. Artık hiçbirimizin yarın için garantisi yokken bugünü yaşamaktan başka hiçbir çaremiz yoktu. "Birlikteyiz."