Bitirmek ve başlamak, aynı annenin küsmüş çocuklarıdır.
*
Yatağımda dönüp dururken gözüme uyku girmiyordu. Bacaklarımdaki acı sürdüğüm krem ve içtiğim ilaçların etkisiyle dinmişti ama kalbimdeki acı bir türlü geçmiyordu.
Nefesimi dışarı vererek gece lambasını kapattığımda saat gecenin biriydi. Yataktan kalkıp telefonumu pijamamın cebine attım ve parmak uçlarımda yürüyerek balkona çıktım. Soğuk hava anımda tenimle buluşurken ne diyeceğimi veya ne yapacağımı çözemiyordum. Oklar sürekli sevdiğim, deli gibi aşık olduğum adamı gösteriyordu. Kimseye güvenmemesi gerektiğini öğrenen yanım onun bu oyunu elleriyle hazırlayacak kadar zeki olduğunu söylerken diğer yanım bunun imkansızlığını haykırıyordu. Giray, Mira'ya neden bunu yapardı ki?
Ellerimi balkonumun demirine dayayıp derin nefesler alırken hayali bir el boğazımı sıkıyordu. Acının ve gafletin içinde yuvarlanırken edindiğim düşmanım her kimse bana acı çektirirken bedenimi değil ruhumu kullanıyordu. Göz pınarlarım kurumuştu ağlamaktan, başım çatlayacakmışçasına ağrıyordu ama hiçbiri ruhumun sancısını geçemiyordu.
Arada hava almak için balkona yerleştirdiğim sallanan sandalyeme oturdum. Kendimi mümkün olduğunca sessiz davranmaya çalışarak sallamaya başlarken kafamdakileri yerine oturtmaya çalışıyordum. Onur, gerçek kimliğimi öğrenmişti. Hayaletin de kimliğimi öğrendiğini ve bu yüzden Derin'in olduğunu artık o da biliyordu. Artık ikimizin de merak ettiği diğer şey bunu yapma nedeniydi. Saldırıya uğradığı gün evden çaldığı belleği Onur'a veren Sarp bana neler olduğunu tam olarak anlatmasa da Onur oradaki şifreli dosyaları çözecek kadar yeterli bir donanımı olmadığını ve bu yüzden biraz zamana ihtiyacı olduğunu söylemişti. Diğerleri bundan haberdar değildi ve sanki hiç onlardan gizli saklı iş çevirmemişim gibi onlara bu konuda da yalan söylemek artık zoruma gidiyordu. Dizlerimi kendime çekerek kollarımı bacaklarıma sardım. Ocak ayını yarılamıştık, bir buçuk aydır onların hayatına girmiştim ve bu bir buçuk ayda benim yüzümden başımıza gelmeyen kalmamıştı. Lanetli olduğumu bilsem de bu kadarını beklememiştim.
Telefonum titrediğinde irkildim. Oturuşumu düzeltip hayaletten mesaj geldiğini düşünerek mesaj kutusunu açtığımda Giray'ın ismini gördüğümde şaşırdım.
Gönderen: Giray
Uyudun mu?
Ellerim tuşlarda gezinirken içimdeki tüm şüpheleri bir kenara attım. O Giray idi. Benim sevdiğim adam. Aksini düşünemezdim. Kafama bir silah dayayıp tetiğe bassa bile.
Gönderilen: Giray
Henüz değil.
Birkaç dakika sonra yeni bir mesaj geldi.
Gönderen: Giray
Biraz yürüsek mi?
Dudağım çocukluk aşkını görünce yüreği kanatlanan bir kızınki gibi kıvrıldı.
Gönderilen: Giray
Neden olmasın?
Cevap gecikmedi.
Gönderen: Giray
On dakikaya aşağıdayım.
Balkondaki yerimden kalkıp odama geçtim. Saatin geç olup olmaması umrumda değildi. Kendime kalın bir kazak çıkarıp onu giydiğimde ayaklarıma dikkat ederek boru paça bir pantolon da almıştım. Kıyafetlerimi giyinip portmantodaki ceketimi alarak evin kapısını açtığımda Onur'un uyku sersemi sesini işittim. "Nereye?"
YOU ARE READING
SOĞUK GİZ
ActionMira Çağan sıradan bir hayata sahip, sıradan bir genç kızdı. En azından; bir gece, kim tarafından çıkarıldığı veya nasıl çıktığı bilinmeyen bir yangında yüzünü kaybedene kadar öyleydi. Her şey bir yangında kaybolmadan önce Mira huzurlu ve mutluydu...
