Going back again

✅29✅

Sophia's pov

Ik landt in het kantoor van professor Andeling. Ze zit aan haar bureau en kijkt me blij aan. 'Welkom terug.' 'Ik ben niet definitief terug. Ik kom alleen even checken.' Ik heb een beetje een accent. In Volterra spraken we vooral Italiaans. Ze knikt en staat op. 'Laten we naar beneden gaan.' Ik knik en volg haar richting de Grote Zaal.

Samen staan we in de deuropening. Iedereen kijkt ons aan en ik neem ze het niet kwalijk.

Mijn blik schiet naar de tafel van Griffoendor. Ik loop er naar toe en ga ver van de rest zitten. Nog steeds kijkt iedereen me aan. Andeling schraapt haar keel en nu kijkt iedereen naar haar. 'Wij bieden vannacht onderdak aan een extra leerling. Welkom Alexa.' Zegt ze en ze knikt me toe. 'Hum hum.' Het is Omber. 'Wij verdienen wel wat meer uitle-' De deur gaat open en James, Torin, Roos, Albus en Lily stappen naar binnen. 'Te laat!' Sneert Omber.

Ik kan me niet inhouden en schraap mijn keel. 'Sorry professor..-' Dat accent komt nu wel van pas. 'Omber.' '- Omber, maar professor Andeling en ik stonden een halfuur voor dat het diner zou beginnen hier en u kunt me niet wijsmaken dat dat half uur al over is.' Zeg ik een tikkeltje bijdehand. 'Jij bent zeker nieuw hier.' 'Dat is net gezegd.' Zeg ik een beetje verveeld. 'Nou-' 'James, Alexa James.' Zeg ik op een Bond manier. Hierdoor schieten een paar dreuzeltelgen in de lach. '- Alexa James, ik ben hier de baas.' 'Maar ik dacht dat professor Andeling schoolhoofd was, of nou ja, is.' Zeg ik lichtelijk geïrriteerd. Ze kijkt me boos aan en wilt op me aflopen, maar ik ben haar voor. 'Doe geen moeite.' 'Wat?' Ze staat versteld. 'Ik zei doe geen moeite. Ga gewoon lekker zitten. Ik heb mijn portie haat al gehad vandaag.' Zeg ik grijnzend. 'Je hebt een accent, waar kom je vandaan?' 'Italië.' Ze knikt een beetje verbaasd. 'Verder nog iets?' Ze gaat verbaasd weer zitten.

Ik draai recht en hoor voetstappen op me afkomen. Lily's geur komt voorbij en ze gaat naast me zitten. 'Bedankt.' Tegenover me gaan Torin en James zitten. Aan de andere kant van me zit Roos en daarnaast Albus. Ik vecht tegen de tranen. 'Bedankt.' Herhaal ik stilletjes. 'By the way, wat een trol die Omber.' Ze schieten in de lach, maar een moment later wordt hun blik weer somberder.

Ik kijk naar Tor die naar de tafel kijkt. Nu ik zo kijk, Hij heeft dezelfde ogen als ik normaal. Wow, dat is best wel raar. Ik bedoel, het is niet dat we familie zijn ofzo.

'Sorry dat we zo somber zijn, een van onze vrienden is tijdelijk weg.' Lily kiest haar woorden zorgvuldig. Slik. 'Maakt niet uit. Waar is ze naar toe?' 'Italië.' Zeggen Lily en Roos in koor. 'Wow, dat is toevallig.' Mompel ik een beetje sarcastisch. Hopend dat niemand het gehoord heeft begin ik te prikken in mijn eten. 'Wat is toevallig?' Vraagt Albus een beetje verward. 'Oh, niks.' Zeg ik snel. Ik prik weer in mijn eten. 'En wat is er met jou?' Vraagt James glimlachend. 'Ik mis mijn vrienden.. en-' 'En?' 'En een jongen... We hebben goed afscheid genomen, maar ik ben zo bezorgd dat er iets met hem gaat gebeuren. Er kwam een dooddoener naar Italië, hij bedreigt mijn familie. Daarom ben ik vandaag en morgen hier.' Zeg ik bedroefd. 'Wat naar voor je? Hoe was hij?'

'Hij is perfect. We hebben nooit serieus een relatie gehad. Het was niet dat ik dat niet wilde, maar we hadden er gewoon geen tijd voor. Het was te gevaarlijk. En toen vertrok ik, hij ging er kapot aan en ik ook. Een paar dagen terug heb ik hem en mijn vrienden een brief gestuurd. Ik vertelde hem dat het beter is dat we nooit een relatie hebben gehad. Dat dat alles moeilijker zou maken... Ik weet zeker dat het hem gebroken heeft. Hem niet alleen. Mij ook.' 'Meende je het?' Vraagt James opbeurend, maar ik zie de pijn in zijn ogen. 'Nee, ik weet niet wat me bezielde toen ik het schreef. Een meisje had er net ingewreven dat ik hem waarschijnlijk nooit meer zou zien en dat brak me.' Ik zeg de woorden en ik twijfel of ze het weten. Ik haal diep adem en probeer er voor te zorgen dat mijn ogen niet overlopen.

'Maar goed, Dooddoeners zijn gewoon stom.' 'Dat is zeker waar.' Zegt Roos lachend. 'En niet alleen dooddoeners.' Zegt Torin. 'Anderson komt naar ons toe.' 'Alsof hij geen dooddoener is.' Floept eruit, maar ik ben niet de enige die het zegt. Voor een moment kijken James en ik elkaar verbaasd aan. Anderson blijft achter ons aan. 'Dus James eh?' Zegt hij nieuwsgierig. 'Wat moet je?' Zeg ik iets te boos. 'Ho Ho let op je toon!' 'Ho Ho? Ben je de kerstman ofzo? Want als dat zo is, ben je echt een teleurstelling.' Mijn vrienden happen naar adem.

Hij trekt me aan mijn haar omhoog en ik kreun pijnlijk. 'Oké ik zeg dit 1 keer, want je bent nieuw. Maar waag het niet om zo'n toon tegen me aan te slaan!' 'Wat wil je doen? Tegen me duelleren? Want dat verlies je sowieso!' Sis ik hem toe. Mijn handen tintelen, maar ik moet me onder controle houden.

Anderson trekt zijn stok. 'Wedden dat je verliest?' 'Sorry maar ik wed niet met dooddoeners.' Sis ik hem kwaad toe terwijl ik ook mijn stok pak. Hij slaat me in mijn gezicht en duwt me tegen de bank. Ik kijk nu recht in het gezicht van Torin. Mijn ogen kleuren voor een moment felblauw, en dan is de ene weer groen en de andere bruin. Ik draai me om richt mijn stok op hem.

'Alexa! Stop!' Het is Andeling. 'Wat? Hij is degene die me slaat!' 'Alexa!' 'Hou op met Alexa!' Ik ben echt heel boos. Mijn vingers tintelen nog meer en ik zet een stap naar achter. 'Misschien had je weg moeten blijven.' Andeling fluistert het, maar ik hoor het. Ik draai me naar haar. 'Meen je die?'

✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅
Heey Heey,

Ik heb komende week Se week, daarom was ik een beetje dood deze week

Tot over 4 dagen!

Xxx Jonna❤