Going back again

✅12✅

Sophia's  pov

Net buiten het het terrein van Zweinstein verdwijnselen we. Vaalhaar houdt me nog steeds stevig vast en ik weet gewoon dat het geen zin heeft om tegen te stribbelen. Wat ik ook niet kan, omdat ik verlamd ben.

Ik probeer voorzichtig om me heen te kijken. Ik weet zo gauw niet waar we zijn en ik herken de geuren ook niet.

Een dooddoener, ik denk Zabini, duwt de deuren open van het huis dat voor ons staat. Ik word op een ijzeren stoel gezet en stevig vastgebonden met touwen gedoopt in verbena. Of het toeval is, geen idee, maar het doet wel pijn.

'Dus, nu moeten we uitzoeken wat dit kleintje te maken heeft met de herijzing van onze meester.' Zegt Kwast. 'Dat weten we al, Kwast!' Zegt een ijzige stem die ik uit duizende herken. 'Lucius Malfidus!' Sis ik kwaad en ik kijk hem boos aan. Hij negeert me. 'Lieve Sophia kan namelijk toveren zonder stok!'

Na zijn woorden valt er een doodse stilte. 'Dat is niet waar!' Zeg ik boos. Mijn handen beginnen te tintelen en ik weet gewoon dat hij gelijk heeft.

'Je voelt het als je boos bent, is het niet?! Je handen beginnen te tintelen, en je kan niet meer helder nadenken.' 'Stop.' Zeg ik koud. Ik probeer me los te trekken, maar de verbena houdt het tegen. Ik begin te sissen van de pijn.

Het volgende moment voel ik een koud en scherp lemmet langs mijn wang schrapen. Het warme bloed loopt over mijn gezicht. 'Waag het niet om nog een keer zo te sissen!' Zegt Lucius laag. Ik blijf stil en kijk naar de grond.

'Kijk me aan als ik tegen je praat!' Dit keer schraapt het mes langs mijn andere wang. Ik kijk langzaam op. Recht in de kille ogen van Lucius.

'Jij gaat ervoor zorgen dat heer Voldemort weer herrijst!' Ik schud mijn hoofd en Lucius duwt het mes in mijn been.

Dan vuurt hij de Crusiatus Vloek op me af. Ik kreun van de pijn, want ik weiger te schreeuwen. In mijn hoofd zoek ik James op, denk aan hem Sophia, dan is de pijn minder.

Na een aantal uren steekt Vaalhaar nog een mes in mijn andere been. Ik gil het weer uit. Dan wordt de Cursiatus vloek weer op me afgevuurd. Voor mijn gevoel duurt het dagen lang. 'Jij gaat toestemmen!' Sist Lucius boos.

Na, voor mijn gevoel uren, later, klinkt er een geluid bij de deur.

Verschrikt kijken de dooddoeners op. Lucius duwt nog een keer de messen dieper in mijn been. Ik schreeuw het uit van de pijn. 'We vinden wel een manier om jou te laten meewerken!'

Het volgende moment wordt de deur eruit geblazen en verdwijnseld Lucius. Ik dacht dat het mijn redding was, maar het is erger.

Scorpius' pov

Ik rol als laatste de haard uit. In de woonkamer staan niet alleen mijn ouders, maar ook die van James, Roos en Sophia. Shit.

'Oh heey pap!' Zeg ik schijnheilig. 'Wat doen jullie hier, jongens?!' Lily en Roos maken een sissend geluid. 'En meiden!' 'Uhm we moeten met je praten over Sophia.' Zeg ik twijfelend.

'Wat is er, met Sophia-Elody?' Vraag haar moeder. Iedereen kijkt elkaar ongemakkelijk aan. 'Niks?' Zegt Torin vragend. Ik kijk naar James die letterlijk tranen in zijn ogen heeft.

'James?' Het is Sophia's vader. 'Ze- ze hebben haar! Voor hem! Ze hebben Sophia!' Zegt hij terwijl hij breekt en de tranen stromen over zijn wangen.

' Het is mijn schuld! Als ik eerder gereageerd had in de klas, dan was ze niet weggelopen, en dan hadden ze haar nooit te pakken kunnen krijgen.' Gaat hij verder, en zijn schouders schokken.

Het is echt zielig om hem zo gebroken te zien. Ik heb hem nog nooit zo gezien. Ik kijk even naar Roos, die ook met een gebroken blik naar James kijkt. Als merkt dat ik kijk, geeft ze me een gebroken glimlach.

'Pap, leg het uit!' Zeg ik wanhopig, mijn ogen nog steeds op Roos gericht.

'Oké! Sophia heeft de kracht om te toveren zonder stok. Ze is de krachtigste heks ter wereld.' Verbaasd kijkt iedereen mijn pa aan. 'Hoe weet je Dat?' Vraagt Harry. 'Door wie denk Je?' Mijn vader kijkt iedereen nu serieus aan.

'Voldemort?!' 'Jeetje, Alice had me mogen waarschuwen.' Zegt Sophia's moeder. 'Alice?' Vragend kijkt James Joanna, volgens mij, aan. 'Ja wat is daar mee?' 'Vaalhaar zei daar wat over. Over Sophia en-' 'Niet belangrijk!' Onderbreekt Joanna hem, terwijl ze bezorgd een blik werpt op haar man.

Een blik die niemand ontgaat. 'Wat?!' Vragen Harry en Ginny in koor. 'Niks!'  Zegt Joanna nogal fel. 'Honey, we moeten het vertellen. James en Sophia-Elody groeien steeds meer naar elkaar en vroeg of laat komen ze er toch wel achter.'

' Wat?!' Wordt er nog een keer gezegd. 'Alice heeft een visioen gehad over James en Sophia-Elody...-' direct zijn Harry en Ginny stil.

'Ze-' 'Ja!' Zegt Joanna voordat ze haar zin kon afmaken. 'We hebben eigenlijk Alice nodig.' Zegt Harry bedenkelijk. 'Oh ze is hier in Londen, dus ik denk dat ze-.... Hey Alice!' Zegt Joanna als er ineens een meisje de kamer in schiet. Ze lijkt niet ouder dan 18 en is best wel knap.

'James! Wat leuk om je eindelijk te ontmoeten! Ik heb een hoop gehoord van Sophia over jou!' Zegt ze direct super vrolijk.

James' pov

'Oh uh dankje?' Zeg ik een beetje overdonderd. Maar ook begin ik direct te blozen. Het meisje dat Alice heet steekt haar hand uit. Gauw pak ik hem aan. Er trekt een rilling door me heen, als ik merk dat haar hand ijskoud is. 

'Dus Alice?' Zegt mijn moeder een beetje boos. 'Ginny, lang niet gezien. Nou eigenlijk wel, maar daar gaat het niet om! Hoe gaat het?' Alice lijkt een beetje hyper actief. 'natuurlijk heb je allang gezien hoe het gaat, dus dat ga ik niet zeggen.'

'Hoe, hoe ben jij zo snel?' Vraagt Lily zachtjes. 'Ik ben zo snel als de wind.' Zegt Alice lachend terwijl ze superman na doet. Bijna iedereen kan er om lachen. Behalve ik.

Plots voel ik een pijn door mijn been gaan en direct zak ik in elkaar. 'James!' Klinkt er vanaf verschillende kanten. 'Wat is Dit?! Waarom doet mijn been zoveel pijn?!' Zeg ik pijnlijk.

'Het is Sophia! Lucius heeft haar uitgelegd waarom ze haar moeten hebben. Ze denkt aan je James. Dat kan niet anders.' Zegt Alice terwijl ze een beetje naar achteren stapt. 'Ik snap alleen niet hoe ze het doet. Dit hoort niet bij haar krachten.' Ze kijkt naar mijn been en haalt haar neus op. Dan zet ze weer een stap naar achteren.

'Alice, calm down!' Zegt Sophia's vader. Even haalt Alice diep adem en dan kijkt ze me aan. 'We kunnen te weten komen waar Sophia is, maar we hebben daarvoor iemand anders nodig.' Ze kijkt Joanna vragend aan.

' Nee! Absoluut niet!' 'Maar hij is de enige!' 'Dat maakt me niet uit. ' Zegt Joanna fel. 'Joanna, we hebben hem nodig!' 'Kan het niet iemand anders zijn?!'

Alice schud haar hoofd. 'Nee, het moet hem zijn! We moeten naar Volterra!'