Rage of Death (On going)

Rage 39. Escape

Clariz POV.

        Palakad lakad lang ako pabalik balik ng pwesto dahil hindi ako mapakali. Kinakabahan ako baka nakita na nya yung kwintas kase nung tinignan ko ang drawer nya kanina nakabukas at mukhang nabuksan na din pati ang diary nya.  So posibleng makikita nya yung kwintas kaso pansin ko parang wala naman nangyare eh.

Parang wala naman syang naalala.
Napakagat ako sa ibabang labi dahil nauubusan nako ng oras. Kailangan bago ako mamatay maalala ako ni Steve.

“What are you doing?!”

Napatalon ako sa gulat ng hindi ko man lang namalayan na nasa harapan ko na pala si Steve.  Nandito kase ako ngayon sa harap ng green house yung parang garden.

“W-wala po sir Steve”

“Kung wala eh bakit hindi ka mapakali sa iisang pwesto? Nakaharang ka sa pinto! Tabi!” 

Nanlaki ang mata ko ng bigla nalang nya akong tinulak ng malakas kaya muntikan na akong masubsub sa lupa.

“Grabe naman po kayo sir dahan dahan naman” pilit kong pinapahinahon ang boses ko pero sa totoo lang naaasar ako sa inaasal nya.

“Kung ayaw mong tratuhin kita ng ganyan umayos ayos ka at please wag ka magpapakita saken naalibadbaran ako sa pagmumukha mo”

A-aray ha! Tagos yun hanggang buto. Wagas makalait ang lalaking to. Panget lang ako ngayon kung hindi dahil sayo tss. Pero kung ipapakita ko naman ang totoo kong itsura baka mag alburoto ka nanaman sa galit kahit wala naman akong ginagawa sayo.

“Pasensya na po kayo sir ha? Kung ayaw nyo po akong nakikita, edi pumikit kayo tss laki ng problema mo” Puno ng sarkastik na sabi ko.

“Wow ha?! May lakas ng loob kapang pagsalitaan ako ng ganyan? Baka nakakalimutan mo katulong kalang dito at kahit anong oras na gusto kong sesantihin ka dito ay kaya kong gawin naiintindihan mo?!”

Napairap ako ng palihim.

“Ok po ser pasensya na po”

Tinignan nya muna ako ng masama bago sya tuluyang pumasok sa loob ng green house.

Wala na akong nagawa kaya lumabas nalang ako at magpapahinga nalang muna sa maids room. At tsaka hindi ko pa nakikita si Ericho na pakalat kalat ngayon kaya dapat makampante ako kahit papano.

× × ×

“Hello Cheldon?”

[What do you want?] Kagad na sagot ni Cheldon sa phone.

“Kamusta? Bakit parang hindi ka tumatawag nitong mga nakaraang linggo?”

[Tsk! Im just busy. Later may pasyente pako]

“T-teka nasaan kaba ngayon?”

[Nasa japan bye!]

Totoot*

What?! Patayan ba naman ako bigla ng tawag?! Napairap nalang ako sa inis tss ano bang nangyayari sa mga lalaki ngayon daig pa may menstrual period eh. Bumalik nalang ulit ako sa labas para makita ang masungit na si Steve. Saktong pagdating ko sa garden malapit sa Green House nakita ko si Ericho. Malakas ang pakiramdam ng gagong to kaya kailangan kong mag ingat. Palihim ko syang sinundan at ngayon magkaharap na sila ni Steve.

“Long time no See?” nakangiting bati ni Ericho kay Steve etong si Steve naman tumango lang. Ganyan nga sungitan mo din sya hehe.

“How are you?” tanong ulit ni Ericho.

“Im just fine. . Ano bang ginagawa mo dito?” sagot ni Steve at nauna ng naglalakad.

“Woah. . . Baka nakakalimutan mo ako nalang ang kaibigan mo dito” – Ericho