Rage of Death (On going)

Rage 16. Lovelorn

[Hi Silent readers magparamdam naman kayo di naman ako nangangagat.  Kahit magvote and comment kayo masaya na akong mag updated 😊 para din malaman ko kung pumapanget naba ang scene or naguguluhan kayo.. Pwede kayong magtanong sumasagot naman ako promise. Nakasalalay sa inyo kung itutuloy ko paba ito or hindi na bahala kayo hehe 😈]

Lovelorn – unhappy because of love, feeling love for someone who does not  feel the same way.

Chan Hanzel POV.

“Dad” hinawakan ko ang kamay nya habang wala syang malay. 

“Bakit ngayon mo lang naisipan magpakita sa kanya” tinignan ko ng masama si French.

“Opss sorry hindi nga pala tayo close” sarcastic nyang balik kaya tumayo ako at hinila sya sa kwelyo.

“Bakit hindi mo agad sinabi na malala na pala ang sakit ni Dad?!” nakakuyom na ang kamao ko at handa na syang suntukin.

“Tsk!  Ikaw ang nagpakalayo sa kanya at ako ang sinisisi mo?!” balik nyang sigaw at nakipaghamon ng titig sa akin.

“My two Son's don’t fight”

Marahas ko syang binitawan kaya tumilapon sya sa couch.  Tinapunan ko muna sya ng masamang tingin tsaka lumapit kay dad na gising na.

“Dad ok kana ba” alala kong sabi at umupo sa katabing upuan. Nagulat ako ng ginulo nya lang ang buhok ko habang nakangiti sya.

“Akala ko hindi na kita makikita” sabi ni dad at tinigil na ang paggulo sa buhok ko. 

“Dad im sorry.. Nawalan lang ako ng time dahil madami akong inasikaso” paliwanag ko pero nginitian nya lang ulit ako.

“Sigh* hanggang ngayon ba hindi padin kayo magkasundo ni French?”

“Nope/Never” napalingon kami ni French sa isa’t isa ng sabay kaming sumagot.

He just smirk on me kaya iniwas ko nalang ang tingin ko.

“Don’t worry dad mananatili na ako dito dahil nandito ang hinahanap ko basta magpagaling kana”

Tsk damn that Slaughter.. Wala padin akong guide kung saan ang hideout nya.

Napansin ko naman na naubos na ang mga pagkain ni dad sa cabinet kaya tumayo na ako para bumili ng pagkain nya.

“Wag ka ng mag abala na bumili pa ng pagkain dahil hindi na din nakakakain si Dad” napalingon ako kay french dahil sa sinabi nya.

“What?”

“Dad had a colon cancer kaya hindi na sya makakain ng maayos. . Soups siguro pwede pa pero ang gusto lang ni Dad na soups yung sa restaurant ko” napataas ako ng kilay at nabigla din sa sinabi nya kaya nag alala akong napalingon kay dad na natatawang umiiling.

“D-dad is that true??”

Nagawa nya pa talagang ngumiti sabay tango. Napaiwas naman ako ng tingin at napakuyom ng kamao dahil sinisisi ko ang sarili ko sa pagpabaya sa sarili kong ama. Ngayon ko lang din nalaman na malala na pala ang sakit nya. 

“Ako na ang bahala magbantay kay Dad dito.. Alam mo naman siguro ang restaurant ko right?!” tinignan ko si french ng di makapaniwala. 

Inuutusan nya ba ako?

Tinapunan ko muna sya ng nakakamatay na tingin at tinignan si Dad na nagsasabing makisabay ka nalang look. 

I sigh tsaka binuksan na ang pinto.
Nakapamulsa akong naglalakad dito sa hallway nang mapansin kong parang may nakatingin sa akin.