The Ultimate Heartthrobs & Me

Chapter 75 - Aftermath

Pilit kung tinatanong sa diyos bakit pa sakanya nangyari to? Bakit kami okay, bakit siya, ganon ang napuna? May dahilan ba ang diyos?

Pagkatapos ng ilang minuto, nakarating nadin kami sa harap ng puntod niya. Sumikip ang dibdib ko.

Nilagay ko ang bulaklak sa harap nito at nag sign-of-the cross.

I sighed...

" Kamusta bro. Pasensya ngayon lang kami nakadalaw sayo." mahina kung sabi na para bang ini-imagine ko nasa harap lang namin siya nakikinig. " Kamusta kana diyan?" para akong tanga na naghihintay na sasagotin niya ako, parang dati lang.

Patay na siya Alex paano ka niya masasagot niyan?

" Sino may lighter?" tanong ni Ginno. Lumapit si Jacob sakanya at nginuso nito ang bulsa niya sa pantalon.

" To' kunin mo." sabi niya.

May hawak kasi siyang kandila, tapos ang isa namang kamay niya ay may cast, kaya ayun si Ginno na mismo kumupit ng lighter galing sa bulsa niya at sinindihan ang kandila.

Swerte kami ni Jacob. Dahil nadislocate lang ang kamay niya at senimentohan ako naman, galos at sugat lang ang natamo sa aksidente.  Hindi ko alam kung dalat ba ako masaya...

Dahil siya...

" Merry Christmas man. Putcha namimiss ka namin. Kamusta ang langit? Madami bang hot babes diyan?" nagawa pa ni Ginno magbiro at napatawa naman kami ng mahina.

Napayuko ako at hindi mapigilan isipin yung araw na nawala siya sa buhay namin. Bumabalik sa utak ko ang pangyayari. Na kung sana, hindi namin hinabol ang stoplight, siguro buhay padin siya ngayon. Siguro masaya kami ngayon.

" Miss mo na din ba kami bro? Magparamdam ka nga kung Oo." dinadaan na lang ni Jacob sa biro ang tunay niya nararamdaman. Napatawa siya ng konti at sakto naman ang pag patak ng luha galing sa mga mata niya.

Nakita ko napatingin si Ginno sa pwesto ni Kysler. Tumango siya sakanya.

" Kysler baka gusto mo ding kausapin pinsan mo? Mapapanis yang laway mo sa katahimikan eh." ani ni Ginno kay Kysler na nakatayo lang sa gilid.

Hindi ko mabasa ang expressyon niya. Siguro mas masakit ang nararamdaman niya kesa samin, malamang kadugo niya kasi yan.

Napabuntol hininga siya at lumapit sa harap ng puntod. Parang nagdadalawang isip pa siya sa gagawin at sasabihin niya kasi napakamot pa ito sa ulo niya.

He sighed one more time at nakatitig sa lapida ng pinsan. " Merry Christmas cous." mahina niyang sinabi.

Napayuko ako habang nakikinig sa kanya.

" I know were not that close, but we had some fun memories back then, especially in States. I hope your somewhere in paradise. We all miss you. You were gone too soon." hinawakan niya ang lapida ng pinsan at nag sign of the cross siya.

Umatras ito ng konti at inakbayan siya ni Ginno. Minasdan namin ang litratong naka lagay sa ibabaw ngpuntod niya.

Siguro kung nasa harap namin siya ngayon, hahampasin niya kami sa kadramahan namin. Parang dati lang, naiinis siya tuwing sweet kami sa kanya at tinatratong bata.

Napaisip ako, kung buhay sana siya ngayon, ano kaya itchura niya? Ano kaya magiging ugali niya? Katulad din ba sa kuya niya?

Sandali lang linuhod ko ang isa kung tuhod sa harap ng puntod niya.