Tatil Sürprizi

Umut

İyi okumalar

Heyecanımdan uyuyamamıştım ve yatağımın içinde amaçsızca dönüp duruyordum. Aslında ilk kez gitmiyorum, ama onu sadece ayda bir kere görebiliyordum.

Böyle bir anlaşmamız vardı, neden olduğu hakkında hiçbir fikrim olmamasına rağmen. Komodinin üstünde duran saate baktığımda saatin 7'ye geldiğini gördüm.

Yatağımdan çıkıp lavaboya gittim. İşlerimi hallettim, yüzümü yıkayıp geri odama döndüm. Bugün güzel giyinmem gerekiyordu. Dolabını açıp kıyafetlerime bakmaya başladım, ama istediğim gibi bir kıyafet bulamadım. Pelin'den istesem , vermezdi o cadı.

Meltem. Hemen telefonumu bulup rehberden numarasını buldum ve aradım.

Uykulu bir sesle "Alo" dedi.

-Meltem ben Miray

- Efendim Miray

- Şey ben bugün benim için önemli biriyle buluşacağım ama istediğim gibi bir kıyafetim yok. Bana yardım eder misin?

-Tabi ederim kız. Eniştemiz falan mı var?

-Saçmalama. Kimsesizler yurdunda Umut diye bir çocuk var. Okul gezisinde tanışmıştık. Her ay buluşuyoruz. O yani.

-Tamam ama bir ara bizide tanıştırırsın .

-Tamam o zaman ben yarım saate geliyorum. Bir sorun var ki ben sizin evin adresini bilmiyorum.

-Park varya onun hemen ilerisinde ki 3 katlı pembe apartmanın 2. Katında oturuyoruz.

-Geliyorum, kapat.

Telefonu kapatıp dolaptan siyah dizleri yırtık kotumla düz beyaz bir tişört giyip annemin yanına gittim. Etrafa güzel yemek kokuları yayılıyordu.

"Anne bu özendiğin kadar hiç bize yemek yaparken özenmedin."

"Sizin neyinize özeneceğim ?"

Masada duran saklama kaplarını sırt çantama koyup ayakkabılıktan beyaz spor ayakkabımı çıkardım ve hemen giyip evden çıktım.

🎈🎈🎈

"Meltem bu çok açık."

Meltem yakınmalarıma aldırmayıp Gamze'yle bana kıyafet seçiyorlardı. Gamze'ye Meltem haber vermiş. Neden verdiği hakkında en küçük bir fikrim bile yok.

Gamze, elinde v yaka krem rengi tişörtle etek getirdi.

"Bakım etek, fazla kısa şort, elbise gibi şeyler giymem."

İkisi de bana sen nasıl bir kızsın? Bakışı attılar ve işlerine geri döndüler. En son bol blue jeanle uçuk mavi bir tişört denettiler. Bu tam istediğim gibiydi. Hem benlik hemde neşeliydi.

"Ben bunları beğendim. Gerçekten çok çok teşekkür ederim."

İkisi de samimi şekilde gülümseyip üzerime atladılar. Bizimkileri geçmişlerdi , yok yok bizimkileri kimse geçemez.

Gamze yatağa oturdu ve saçlarını çözdü. Kızın sabah özenmeden topladığı saç bile güzel duruyor.

"Şimdi bize olayın tamamını anlat bakalım. Kimmiş bu şanslı kişi?"

Yere oturdum.

"Bizi okulun başında sosyal sorumluluk projesi olarak kimsesizler yurduna götürdüler. Herkesten uzak bir ağacın dibinde oturuyordu bizimkilerle benim dikkatimi çekmişti. Onun yanına gittim işte böyle konuşuyoruz falan en son baya kaynaştık. O sıralar bu olduğumuzdan daha sorunlu çocuklardık. O yüzdende annem sadece ayda bir kere gitmeme izin veriyordu. Böyle bir geleneğimiz oldu."