⭐UZAY⭐ (ÖZEL BÖLÜM)

130 8 1
                                    

"Sana veda etmeye geldim Uzay. Belki sana son kez böyle sesleniyorum. On seneden fazladır ölü birini sevdim .Ne zaman üzülsem kendimi onun yanında buldum. Kendimi onunla keşfettim. Onun sevgisiyle güçlendim. Bir yerden tanıdık geliyor mu? Evet, on seneden fazladır sevdiğim ölü adam sensin. Seni sevdiğimi sayamayacağım kadar söyledim ama bu son söyleyişim. Seni seviyorum Uzay.

Yeni insanlarla tanışmaktan çekinince yanıma gelip beni güçlü, cesur biri olduğuma inandırıyordun ya ben aslında korkağın tekiymişim. Senden başka birini sevmeye bile çalışmadım, daha doğrusu çalışamadım. Korktum, hem de çok korktum. Elimden tutup beni cesaretlendiren birisi olmadı, biliyor musun? Kimse senin gibi olmadı ama sonra biri geldi. Gerçekten korkağın teki olduğumu anlamamı sağladı. Beni hiç zorlamadı, senin gibi hep yanımda oldu. Artık yaşayan birini seviyorum Uzay.

Bazen ölmeseydi acaba bana benim ona baktığım gibi bakar mıydın diye aklıma geliyordu. Biliyorum, sen bana hep kardeşin gibi baktın. Özür dilerim, gerçekten özür dilerim. Ben artık Miray'dan bir şey saklamak istemiyorum. Ben artık senin mezarına gelip saatlerce ağlayarak seni sevdiğimi söylemek istemiyorum. Ben artık kalbimdeki yükten kurtulmak istiyorum.

Hiçbiri senin suçun değil. Biliyorsun küçük, çelimsiz, salak biriydim yine de beni kucaklayıp sarmaladın; bana sevgini verdin. Her şey için teşekkür ederim aşkım. Evet,evet bu da sondu. Artık sana senin bana baktığın gibi bakacağım Uzay abi. Hâlâ abi kelimesi çok ağır geliyor ama alışıyorum. Sana son kez sarılmama izin ver olur mu? Sana sarılmadığım gibi sevdiğime de sarılamıyorum.

🌌🌌🌌

Aslında Uzay herkes için gizli sığınaktı: Annesi için seminerleri bahane edip geldiği yer, babası için iş gezilerinin vazgeçilmez noktası, Miray için hâlâ yaşayan bir ölüydü, Utku için senelerini çalan ölü olan ilk aşkıydı, Uğur için kaybetmekten korktuğu ama kendi yüzünden kaybettiği dostuydu, Selin ve Selim çifti için dostlarının yanında olamadıkları için pişmanlıklarıydı. Uzay aslında hepsi için keşkeydi. Keşke onu oraya götürmeseydim. Keşke ona sevgimi daha fazla belli etseydim. Keşke daha fazla sarılabilseydim. Keşke onun yanında olabilseydim. Keşke...

🌌🌌🌌

Karşılarında çocukluklarının geçtiği kocaman mutlulukların dolduğu ama sonunun ölümle bittiği anılar dolu villa vardı. Miray abisinin mezarına gidemediği gibi bu eve de taşındıklarından beri gelememişti. Miray bir kez daha korkağın teki olduğunu anladığı için kafasını omuzlarının içine çekti. Bugün yaşadıkları ona ağır geliyordu. On senedir kaçtığı anılarıyla tek tek yüzleşmek tahmin ettiğinden daha korkutucu ve yıkıcıydı.

Utku ne zaman Uzay'ı özlese kendini ya bu kocaman villaya ya da mezarına atardı. Ne kadar ona cevap vermesede sevdiği adamla dertleşmeyi çok severdi.

İkisininde gözlerinin önünde farklı anılar canlandı: Miray, yaralandığında ona endişe ve sevgiyle yaklaşan abisini görmesiyle hıçkırıklarını tutamaz hâle geldi. Utku, Uzay'a sarıldığında kalbinin neden hızlandığını anlamadığı halde bu duygudan hoşlandığı için ona sayısız kez sarıldığı canlandı. Derin bir nefes aldı. Az önce sevdiği ölü adama kendisi feda etmemiş gibi tekrardan büyümüş hallerinin sevgili olduğunu hayal etmekten alıkoyamamıştı.

Mezardaki ağlamalarından dolayı ikisininde konuşacak mecali kalmamıştı. Bacaklarındaki son güçte bitince ikisi aynı anda eskiden yemyeşil olan şu anda ise bakımsızlıktan harabeye dönen yere çöktü. İkisi de çıkmak istemedikleri hayallere dalmıştı. Dışarıdan ağladıklarını fark etmedikleri belli olan bir şekilde hüngür hüngür ağlıyordu. Ağlamaktan gözlerini acıdan açılmayacak hale gelsede ikisi de umursamadı. Hava kararana kadar hayal dünyalarında kaldılar. Site bekçisinin sesiyle kendilerine gelebildiler.

Tatil SürpriziWhere stories live. Discover now