AŞKIN BEDELİ

70. Bölüm Final (3.Kısım SON) Her şeyin cevabı zamanda

"Niye ağlıyor küçük hanım hayırdır hasta falan mı?"

Oğuz kızına bakıp derin bir nefes aldı. Az önceki gibi katıla katıla ağlamasada hala susamıştı meleği.

"Abi bende onun için aradım. Miray'ın emziğini evde unutmuşuz şimdi ben buraları pek bilmem nöbetçi eczane aramaya çıksam kız durmuyor aklıma siz geldiniz evler yakın vakit kaybetmem dedim. Ege'nin kullanmadığı fazla  bir emzik var mı?"

Mustafa tıpkı kendi gibi olan Oğuz'un baba haline gülümsedi. Çocuk dedin mi Mustafa da akan sular dururdu.

"Vardır illa. Ben bilmem ama Leyla'ya sorarım şimdi gel sen. Oğlum hem ne nöbetçi eczanesi Allah aşkın yabacı mıyız biz."

Mustafa sitemle kızarken beşiğindeki Ege'ye bakıp odadan çıktığı gibi bugün uyumamak için direnen Eymen'in yanında olan Leyla'nın yanına oğlunun odasına gidip kulağında telefon kapıyı açtı.

"Oğlum Allah aşkına yatar mısın artık bak alacağım o oyuncularının hepsini vermeyeceğim. Eymen kime diyorum ben."

Leyla eli belinde yerde dedesiyle anneannesinin yeni aldığı arabalarla oynayan Eymen kendi kendine arabasını sürtüp "vın vın vııın" deyip araba gazı sesi yaparken Mustafa gülümseyerek karısına ve pijamalar içinde yenilesi tatlılığıyla duran oğluna sevgiyle baktı.

"Leyla'm Ege'nin kullanmadığı emziği var mı?"

Leyla geldiğini fark etmediği kocasına dönüp yorgunlukla baktı. Bu gece iki afacanı da neden uyutamıyordu anlamıyordu.

"Ne emziği Mustafa."

Leyla şuan Mustafa ne diyordu anlamadı. Şu işin arasında emziği ne yapacaksın demeye hazırlanıyordu ki Mustafa'nın kulağında telefon olduğunu fark etti.

"Miray'ın emziği yokmuş Oğuz soruyor kız durmuyor güzelim varsa söyle."

Mustafa hadi dercesine elini sallayınca Leyla cevapladı.

"Var Mustafa'm var tabi."

Leyla Ege'nin odasına hareketlenip giderken Miray'ın adını duyup başını kaldırmış babasına bakan Eymen'e göz kırptı Mustafa.

"Varmış Oğuz."

"Tamam abi ben gelip alayım."

"Yok ya da sen kal çocuğunun yanında ben gönderirim."

Mustafa telefonu kapatır kapatmaz oğlunun arabalarını bırakıp çıplak küçük ayaklarıyla şıp şıp yanına yürüyüşünü izledi.

"Kimle konuştun baba?"

Mustafa oğlunun bal gibi de kimle konuştuğunu bildiğini biliyordu da Eymen'in bu Miray ilgisi ne olacaktı onu bilmiyordu. Hastaneden çıkıp eve gelene kadar arabada da Eymen'in hevesle Miray'ın ne kadar güzel bir bebek olduğunu anlatmasını dinlemişti.

Oğlunun boyuna eğilip yanaklarından öptü.

"Oğuz abinle konuştum oğlum. Kardeşinin emziklerinden birini Miray'a göndereceğiz."

Eymen ilgiyle dinleyip babasından gözlerini çekmedi.

"Neden? Onun yok muymuş biz hediye alalım mı?"

Mustafa'nın içi yumuşacık oluverdi. Oğlunun büyüdüğünde fazlaca merhametli olacağını zaten daha önce başka olaylarda da tahmin etmişti. Eymen'i tek hamlede kucağına alıp ayaklandı.

"Varmış ama evlerinde kalmış oğlum. Emzik değilde başka bir şey almak istersen elbette Miray'a hediye alabiliriz."

Eymen'in gözleri parladı. Miray'a hediye almayı çok istiyordu. Gözünün önüne bir sürü oyuncak geldi ama bunların olmayacağının farkındaydı. Kendisinin çok sevdiği arabalardan alamazdı Miray'a.