HERKES ÖLMELİ

01

Ne olmuş..?

–35 yaşında, Sarhoşmuş ve nasıl öldüğü belli değil. Maktulün üstündeydi gözleri ve eğilip konuştu

-Silah alıp satarak dost edinebilirsin, Ama düşman daha çok.

dedi ve odadan dışarı çıktı.

Hızlı bir şekilde girdi içeri, merdivenleri çıkıp odasına doğru yöneldi ve kapısının yanındaki masaya yaklaşırken bağırdı

-Şu dün geceki Yazır mahallesinde. yaşanan olayla ilgili ne varsa al ve odama gel.

Masadaki polis memuru kafasıyla onayladı ve dosyaları toplamaya yöneldi. Yılmaz çoktan içeri girmiş masasına geçmişti dün gece den beri çok yorgun ve uykusuzdu iki saat falan uyumuştu. Kapı çaldı ve içeri masadaki polis memuru girdi

-Efendim dün geceki olayla ilgili adli tıp raporu daha gelmedi. Fakat maktul 35 yaşında ve bir silah tüccarı birkaç defa cezaevine girmiş ve çıkmış nasıl çıktığı bilinmiyor bir yerlerden destek alıyor olmalı.

Yılmaz dosyaları eline aldı kurcaladı bunlar zaten bildiği şeylerdi,

-Desene artık hiç dışarı çıkamayacak

dedi ve koltuğundan kalktı.

-Olayın peşine düş, nasıl ölmüş tam saat kaçta ölmüş her şeyi istiyorum. Böylesine büyük bir silah tüccarını öldürmek yürek ister. Bunu yapan kişi veya kişiler çok güçlü kişiler olmalı Polis memuru Nihal masadaki dosyaları toplarken

-Şef... Ne eve girerken nede çıkarken yada evin içinde her hangi biri yok, Hiçbir yerde görünmüyor. Acaba bir intihar olabilir mi? Yılmaz su bardağını aldı ve yarıya kadar doldurdu

-Adli tıp raporunu bekle ve sonuçlar eline gelince bu sorunun cevabını alabilirsin. Dedi ve odadan gönderdi burada uzun zaman kalmayı sevmiyordu. Su bardağını masanın üstüne koydu ve odasından çıktı. Otoparka giderken sağdan solda bulunan bir çok polis memurunun selamları kafasıyla kabul etti. Arabasına yaklaşınca uzaktan kumandasıyla kilidini açtı ve şoför koltuğuna yerleşti, Burası içeriden daha iyi gibiydi sanki.

Arabasının içinde sızmıştı ki camının tıklanması ile kendine geldi..

-Neden seni hep burada uyurken yakalıyorum acaba? Yılmaz doğruldu ve ağzının içinden

-Biz her olaya sizin gibi köpeklerle gitmiyoruz, Ne arıyorsak onu kendimiz buluyoruz ve bu çok yorucu. diyerek çıkıştı Narkotik şubeden Gülbahara,

-Hey hey hey sakin ol.. O köpekleri eğitmek bizim ne kadar zamanımızı alıyor biliyor musun sen? Hah. Sanki geceleri tek uyanık olan sensin. Diyerek elinde ki kahvelerden birini uzattı Yılmaza,

-Hadi al. Sana iyi gelecek biliyorum. Yılmaz kahveyi aldı ve bir iki yudum aldıktan sonra gözlerini ovaladı. Gülbaharın elleri omzundaydı.

-Sen güçlü bir polissin Yılmaz, Şu Silah tüccarı olayımı? Kafana takma şimdiye kadar cinayetleri nasıl çözdüysen bunu da öyle çözeceksin inanıyorum. Dedi ve ellerini çekti yılmazın üzerinden.

-Biliyorum fakat artık yoruluyorum. Nihal olmasa belki bu kadar dayanamazdım bile, o gerçekten çok iyi bir yardımcı. Gülbahar yönünü değiştirdi ve ses tonu da değişmiş gibiydi.

-Ah. Nihal değil mi. Gerçekten sana çok yardım ediyor. Hakkını ödemen lazım. Gülbahar araçtan çıkmak için elini kapıya götürdü

-O çok iyi davranıyor sana nedense. Dedi ve kapıyı kapattı.

Bu çok sert bir çıkış olmuştu. Yılmaz bile ne olduğunu anlamadı. Elini cebine götürdü telefonu çalmaya başlamıştı, telefonu açtı ve karşısında Nihal in sesini duydu,

-Şef.. hemen odana gelmelisin...