✍Flashback✍

872 43 98
                                    

( idontknowgay Hikayenin İlk Bölümüne Seni Etiketleyeceğime Söz Vermiştim Dostum! Xkznzjsnsn İlk Bölüm Sana İthaf :))

Saat Gece nin 2 siydi.. Bu Saatte Şehirdeki Büyücülerden Tut Galrasına Ve Normal İnsanına Kadar Herkes Uyumuş Olurdu.. Krolia da Dahildi Uyuyanlara. Yastığına Sarılmış, Tıpkı Bir Melek Gibi Uyuyordu Mışıl Mışıl Gece nin Rahatlatıcı Tınısı Eşliğinde..

Aniden Gelen Silah Ve Bağırma Sesleri İle Aralamıştı Gözlerini Minik Keith.. Hızla Yatağından Kalktı Ve Yan Yatakta Yatıyor Olan Ablası Axca nın Yanına Gidip Onu Sarsmaya Başladı..

"Axca! Axca Uyan Lütfen!"

Aniden Gözlerini Araladı Ve Yanında Kendini Sarsmakta Olan Küçük Kardeşi Keith e Baktı Axca..

"Huh Keef? Neler Olu-"

Sözünü Kesen Şey Dışarıdan Gelen Silah Sesleriydi.. Sesleri Duyduğu Anda Kavramıştı Durumu..

İnsan Üstü Özelliklere Sahip Olan Büyücülerden Tut, Galrasına, Perisine, Kahinine, Alteanına Kadar Bütün Canlılara Düşmanlık Duygusu Besleyen Yüksek Konumlu  Bazı İnsanlar Yine Savaş Açmıştı Şehre.. Bu İnsan Dışı Özelliklere Sahip Olan Canlılara Düşmanlık Duygusu Besleyen İnsanların Amacının Hep Eşitlik Olduğu Bilinirdi Ama Hata Şuydu ki Bu İnsanların Amacı Eşitlik Değildi.. İnsan Üstü Özellikler Taşıyan Canlılara Kin, Öfke Ve Nefret Besliyor, Onların Köklerini Bir An Önce Onların Bulunduğu Her Yerlerden Kazımak İstiyorlardı.. Tabii Her İnsan Aynı Değildi.. Bu Canlılara Merhamet Gösteren Birçok İnsan Vardı Fakat Diğer İnsanlar Oldukça Acımasız, Merhametsiz Ve Can Yakıcı Davranıyorlardı Onlara Karşı..

Hızla Yattığı Yatağından Kalkıp Kardeşi Keith in Elinden Tuttu Ve Onunla Beraber Annesinin Odasına Koşmaya Başladı Axca.. İçinde  Sonu Gelmek Bilmeyen Bir Korku Vardı.. Önüne Geldiği Kapının Kulpunu Aşağı İndirdi Ve Kapıyı Açıp Keith İle Beraber Annesinin Yanına Gidip Onu Sarsmaya Başladı..

"Anne Uyanmalısın Tehlikedeyiz!! İnsanlar Savaş Açtı!"

Korkuyla Ablası Axca nın Elini Sıkıca Tutmuş Bekliyordu Keith.. Annesine Bakıyordu Dolmuş Gözleri İle..

"A-anne Uyan..!"

Tıpkı Kabus Görmüşçesine Yataktan Sıçradı Krolia.. Telaşla Yanında Korkuyla Bekleyen İki Miniğine Baktı..

"A-axca? Keith..?"

Galra Kulaklarını Hareket Ettirdi Dışarıdan Gelen Sesler İle.. Durumu Anladığı Anda Hızla Ayağa Kalktı Ve Hemen Üstüne Mor Ceketini Atıp Axca İle Keith in Ellerinden Tutup Çıkış Kapısına Doğru Koşmaya Başladı..

"Keith, Axca! Olabildiğinizce Hızlı Olmalısınız Meleklerim Lütfen!"

Tek Bir Güçlü Tekme İle Kapıyı Kırıp Evden Çıkışını Yaptı Ve Son Hız Koşmaya Devam Etti.. Acilen İnsanlardan Saklanacak Bir Yer Bulmaları Şarttı.. Ama Bu Münkün Olabilecek miydi? Fikri Yoktu..

Son Hız Ablası Axca Ve Annesi Krolia İle Beraber Kaçıyordu Minik Keith.. Gözlerinden Bir Çeşme Misali Akan Yaşlara Aldırmadan Son Derece Ciddi Bir Yüz İfadesi İle Hemde.. Diğer Elindeki Mor Renkli Bıçağını Daha Sıkı Tuttu Ve Kendini İyice Zorladı Daha Hızlı Koşmak İçin..

Hızla Koşarken Bir Annesine Bir de Küçük Kardeşi Keith e Bakıyordu Axca.. İçinde Oluşan Minik Umudun Sesini Dinledi.. "Siz Bu Savaştan Sağ Salim Çıkacaksınız Axca.." Kendini Sonuncu Kez Zorladı Hızlı Koşmak İçin.. İçinde Oluşan Minik Umudun Güç Vermesini Diledi İçinden.. Annesinin Aniden Çığlık Çığlığa Yere Düşmesi İle Kendi de Düşmüştü.. Burktuğu Bileğinin Verdiği Yoğun Ağrı Hissi İle Acıyla Bağırdı..

Yere Çakıldığı Anda Hıçkırığına Engel Olamamıştı Minik Keith.. Korkuyla Ablası Ve Annesine Baktı..

"A-axca..? Anne!!"

Zorlanarak Annesi İle Ablasının Yanına Yaklaştı..

"U-uyanın..!"

Acı İle Kıvranıyordu Axca.. Burktuğu Ayağının Acısı Tahmin Edilebilir Gibi Değildi.. Zayıf Bir Sesle Konuştu..

"K-keef.."

Durumu Kötüydü Krolia ın.. Boynuna Saplanan Uyuşturucu İğne Kendisinin Yavaş Yavaş Uykuya Dalmasına Sebep Oluyordu.. Olabildiğince Yüksek Bir Sesle Konuştu..

"K-keith! Axca! Kaçın Hemen!!"

Ayağa Kalkmaya Çalışsa da Nafileydi Onun İçin.. Hiçbir İşe Yaradığı Yoktu..

Annelerini Bırakıp Gidemezlerdi Keith Ve Axca.. Gerekirse Onun Yanında Kalacak Ve İnsanlara Yakalanacaklardı.. Böyle Bir Sonu Kabullenebilirlerdi Ama Annelerini Bırakmayı Asla..

Arkadan Bir Askerin Bağırış Sesi Geldi..

"Efendim 3 Adet Galra Yakaladık!"

Hızla Yerde Yatan Galraların Yanına Diğer Askerlerle Gitti Krolia Vuran Asker.. Çocukların Kollarından Tutup Onları Sürüklercesine Arabaya Doğru Yürümeye Başladı..

Bayılmanın Son Kademesindeyken Zorla Gözlerini Açtı Ve Kendini Taşıyan Askerlere Baktı Krolia.. Zayıf Bir Ses Tonu İle Konuştu...

"A-alırsanız Alın Beni.. Ama B-bırakın Kızımı Ve O-oğlumu..!"

Ukalaca Güldü Krolia nın Sağındaki Asker..

"Senin Gibi Galralar Ve Diğer İnsan Dışı Özellik Taşıyan Yaratıklar Aynı Kaderin Mahkumusunuz Seni Lanet Olası.. Hatta Çocukların Bile!"

Son Bir Kez Acıyla Baktıktan Sonra Gözlerini Kapattı Ve Kendini Bıraktı Krolia..

Kolunu Tutan Askerden Kurtulmaya Çalışıyordu Minik Keith..

"Bırak Beni! Bırak Beni Dedim Sana!!"

Kolunu Kurtarmaya Çalışıyordu Axca.. Sinirle Bağırdı..

"Bırak Bizi Ve Annemizi Seni Pislik!!"

Sinirle Çocuklara Baktı Asker..

"Kapayın Lanet Çenelerinizi!!"

Diğer Askerin Kapıları Açması İle Çocukları Anneleri İle Beraber Eski Arabanın Arka Kısmına Tıkıp Arabanın Ön Kısmına Bindi Askerler..

Vurduğu Kafasını Tutarak Bayılmış Olan Ablası Ve Annesine Baktı Minik Keith..

"Anne.. A-axca..."

Arabanın Gidişinden Dolayı Oluşan Ani Sarsıntı İle Sertçe Kafasını Arabanın Sert Bölgesine Vurdu Ve Gözleri Kapalı Biçimde Yığıldı Arabanın Zeminine Minik Bedeni..

❝Pole Star❞  《Klance》Where stories live. Discover now