Chapter 48 // Always?

1.4K 24 1
                                    

*I decided to end the story in Mark's poimt of view so no more other characters involve just Mark. Just want that to be clear.

Chapter 48
Always?

Mark Conception

Gusto ko sanang sumama kay na Mommy napumunta sa beach para makapagrelax ako kahit konti pero narealize ko na hindi ko madadalaw si Amy. Kaya hindi ako pumayag pero hanggang ngayon pinipilit pa rin nila akong sumama sa kanila kahit ilang beses ko ng sinasabi sa kanina na ayaw ko.

"Mark, you can't stuck yourself in here forever. Kahit konting panahon manlang isipin mo muna ang sarili mo imbis na si Amy. Kailangan mo ring ng panahon para makapagrelax." We're having this conversation again. Sinabi rin nila sa akin na hindi sila aalis ng wala ako dahil ayaw nilang maiwan akong magisa.

"Mom, I'll be fine. Pumunta na kayo ni Daddy sa bakasyon niyo." Nilagay ko sa lababo ang pinagkainan ko at aakyat na sana sa kwarto ko ng hawakan ni Mommy ang braso ko.

"Please anak, do something for yourself do something that will make you happy again. Wag mong isarado ang puso mo dahil wala na si Amy. I believe mas gugustuhin ni Amy na mainlove ka ulit sa ibang babe at buksan mo ulit ang puso mo. Please, anak." Bumitaw ako sa pagkakahawak sa akin ni Mommy at pumunta na sa kwarto ko. Sinarado ko ang pinto at umupo sa gilid ng kama ko.

Tinignan ko ang picture namin ni Amy na magkasama, "Gugustuhin mo bang buksan ko ulit ang puso ko sa iba, Aims?" Alam kong mukha akong tanga dahil kinakausap ko ying litrato pero gusto kong tignan kung baka sakali mabigyan ako ni Amy ng sign.

Pero kahit buksan ko ulit ang puso ko sa iba, Amy will always be the other half kahit na ikasal ako at magkaanak, si Amy pa rin amg mamahalin at mamahalin ko. As a matter of fact, sa kanya ako unang kinasal.

//

Hindi rin nagtagal na pumayag na akong sumama kay na Mommy sa Palawan. Hindi naman siguro magiging masama kung bibigyan ko ng oras ang sarili ko. I needed this. Dahil narealize ko na siguro mas magiging masaya si Amy kung bubuksan ko ang puso ko sa iba.

Lumabas ako ng hotel at dumeretso sa beach. Sa pagkakaalam ko pupunta sa Spa sina Mommy kaya ako lang magisa ang natira sa hotel room kaya nagdecide akong pumunta sa beach. Kailangan ko ring magpaaraw.

Hindi ko na rin maalala yung hulig neses na pumunta ako sa beach. Nakalimutan ko na nga yatang magswimming sa dagat, kajit sa pool.

Lahat ng nangyayari sa akin, sinusubukan kong magadjust. Sinusubukan ko pa ring kalimuta yung nangyari kay Amy. Sa pagalis ni Joe at paghihiwalay namin ng barkada . I'm not sure kung dapat ko pa bang tawagin sila nun. Dahil sa pagkakaalam ko nagpaalam na kami sa isa't isa.

Pero nasisiguro kong masaya silang lahat kung nasaan man sila ngayon. At masaya ako para sa kanila. Walang magbabago sa pagtingin ko sa kanila. Walang magbabago sa turing ko sa kanila. Magkakaibigan pa rin kami at alam kong alam nila yun.

Pumunta ako sa bar para tumambay dahil hindi rin magtatagal pag nanatili pa ako sa beach iitim na ako.

Ininom ko ang ice tea ko habang tinitignan ang phone ko. Tinitignan ko lang kung may messages ako or missed calls ng naramdaman ko ang malamig na Iced Tea sa shirt ko.

"Shit." Napamura ako ng hindi sa oras at tinignan kung sino ang nakatapon sa akin ng Iced Tea.

"I'm so sorry, tinutulak kasi ako ng mga kaibi–" napatigil siya ng magkatinginan kami.

"Vivian?"

"Mark?" Napangiti ako at niyakap siya at ganun din siya sa akin.

"Anong ginagawa mo dito." Tanong niya habang pinupunasan ang tapon sa shirt ko.

"Vacation, pinilit ako nina Mommy na pumunta dito." Napatawa siya at pinagpatuloy ang pagpunas sa shirt ko kahit alam ko at alam niyang maglalo lang lumalala yung dumi dahil sa ginagawa niya.

"Kasama ko naman yung mga kaibigan ko. Since malapit nang matapos ang semester pumunta kami dito. Nakapagipon ipon na rin naman ako ng pera dahil sa pagtratrabaho." Nagtratrabaho nga pala siya para sa family nina Amy. Ngayon ko lang ulit naalala.

Hinawakan ko ang kamay niya at pinatong ito sa table. "Aminin na nating mas lalo lamg lumalala yung dumi. Aakyat nalang ulit ako sa hotel room para magpalit. I'll see you, later?" Napangiti siya at tumango.

Tumalikod na ako at nagpalit sa hotel. Pero hinintay ko na munang gumabi bago bumaba ulit sa bat. Alam ko kasing may party dun mamaya at paniguradong nandun sina Vivian.

"Saan ka pupunta, anak?" Salubong sa akin ni Mommy na may hawak na pagkain.

"Sa bar po, may party daw po kasi." Tumango si Mommy at pinagsabihan ako tungkol sa paginom ng alcohol pero nangako akong hindi ako iinom ng kahit anong may halong alcohol.

"Good evening, sir." Sabi nung bartender na pinagbuksan ako ng pintuan.

Unang una kong hinanap si Vivian dahil unang una siya lang ang kilala ko dito maliban sa mga magulang ko. At nakita ko siyang magisang nakaupo sa table at mukhang may tinetext sa phone.

Lumapit ako at tumabi sa tabi niya. "Mark," ngumiti ako at inalok souang sumayaw. Tumayo siya at sumayaw kasama ko.

"Nageenjoy ka ba?" Pasigaw kong sabi sa kanya. Tumango siya at sumayaw pang muli. Halos hindi mo na marinig yung sarili mo aa sobrang lakas ng music at sigawan ng mga tao.

Hinawakan ko sa bewang si Vivian at sumayaw pa kami until sa mapagod kami at hinahabol na ang mga hininga namin.

"Labas tayo!" Sabi niya sa akin. Pasigaw pa niyang binulong sa akin dahil alam niyang hindi ko maririnig ito kung hindi niya isisigaw.

Naglakad lakad kami sa beach at tinitignan ang dagat na humahaplos sa mga paa ko.

"Ok ka na ba?" Tanong niya sa akin ng umupo kami sa sand.

"Okay ako saan?"

"Kay Amy. Sa pagkawala niya?" Bumuntong hininga ako at tinignan siya.

To be honest, maganda siya. Everything about her is perfect, but it will never be just like Amy's. Yung mga mata niya kumikislap din kapag nakatingin ka sa kanya. Yung mga labi niya na halatang malalambot at siya, mismo siya, she's perfect. Pero hindi ko alam kung kaya ko pa bang magmahal ulit ng iba.

Unti unting lumalapit ang mukha ko sa mukha niya at hindi nagtagal naglapat na ang mga labi namin. Tama ako, kasing lambot ng labi niya ang mga labi ni Amy.

Humiwalay ako sa halik at tinignan siya. "Hindi ko masasabing nakalimutan ko na siya, dahil hinding hindi ko siya makakalimutan. But I'm trying to open my heart again." Hinawakan ko ang pisngi niya at hinalikan muli ang labi niya.

Kung nasaan man si Amy ngayon, alam kong masaya siya para sa akin dahil alam ko sa sarili ko na, Amy will always be in my heart at walang sino man ang makakaalis sa kanya sa puso ko. But I'm trying to open my heart again, and when I did, Vivian was there knocking if she can enter. And I did. I did let her in.

////

Ang sakit. MARK AND AMY is really over. But anyways last chapter na po ito!🙈

always remember, KEEP SMILING AND LOVELOTS🙈💖💞

The CliqueOnde histórias criam vida. Descubra agora