The Clique

Chapter 42 // Flashback

//Bago magsimula, gusto ko lang na malaman niya na sobrang ikili ng update na ito. Yun ay dahil sinubukan kong tapusin 'toh in a small amout of time. And my mind is just blank. So pasensya na kayo.//

Chapter 42

Flashback

Ingrid De Carpio 

Ilang araw na akong hindi mapakali, sobrang dami kong iniisip, isa na dun si Amy pati  na rin si Mark si Joe, ang dami kong nasaktan dahil lang sa isang gabing pagkakamali na nagaw ko. Alam kong hindi ko sinasadya yung mga nangyari, alam kong hindi ako yun yung bababeg yun. Hindi ako yun, hindi ako yun. Dahil hindi ko magagawa yun kay Amy oh kahit kay Joe. Mahal ko si Joe, alam nilang lahat yun. 

Now that I lost him, I lost my bestfriend, I t feels like I lost everything. I don't like being the bad one. Mahal ko si Joe, mahal ko si Amy, mahal ko si Mark dahil kaibigan ko sila, between me and Mark- Magkaibigan lang kami, nothing more nothing less. It's just in that same day, pareho kaming miserable dahil parehong wala si Amy at Joe. At alam ko na mali yung ginawa ko, mismo ako hindi ko mapapatawad ang sarili ko sa nangyari 

"Guys, pupunta tayo sa campus party mamayang gabi diba? Ready na akong magparty ng todo!" Tinignan ko si Laine na may hawak na tickets para sa party mamaya. Ayon sa student council, minsan lang daw mangyari 'toh kaya invited lahat ng students kahit freshman. Syempre the party goers they were pupunta sila. Pero ayokong sumama dahil balak kong dalawin si Joe ngayon sa bahay nila, ilan araw ko na rin siyang hindi nakikita. 

"Kayo nalang, gusto kong bisitahin si Joe ngayon." bigla namang sumimangot si Lois pati na rin si Laine. "If this is about sa akin at Dex, please don't let that co--" "No, it's not that, narealize ko na hindi ako hahadlang sa kung ano man ang gusto niyong gawin ni Dexter. I just really want to visit him matagal ko na siyang hindi nakikita." 

"If you want, pwede naman natin siyang itext  para makapunta kayo pareho sa party." nagisip muna ako sandali bago sumagot. Sa totoo lang hindi ko talaga gustong pumunta sa party dahil hindi ako nagpaparty, kung nagpaparty man ako,, aaminin kong birthday party lang. No hardcore drinks. I didn't even know kung bakkit pumayag ang university na gawin 'tong klase ng party. 

"Look, I am not going to let you missed this once in a life time party, Grid, minsan lang 'toh and college ka na, c'mon!" 

Hindi pa nagtagal at napapayag rin nila ako na pumunta sa party kahit ayaw ako. Syempre pumayag ako dahil ang sabi nila tinext nia si Joe para pumunta. Sana pumunta siya dahil gusto ko talaga siyang makita. Ang tagal na rin since the last time na nagkita kami. 

"Sayaw lang kami guys!" Sa mga kinikilos ni Laine halatang lasing na siya. Kasama ko si Mark ngayon at pareho kaming walang ginagawa, hindi ko manlang kayang magsaya. I 'm just waiting for him pero parang wala siyang balak na pumunta. Si Amy rin, wala din siya dito ngayon, sabi nila baka may importante lang siyang ginagawa kaya hindi na siya pupunta. Kaya itong katabi kong si Mark hindi din mapakali.

"Let's grab some drinks, walang mangyayari sa atin kung uupo lang tayo dito at hihintayin sina Amy." pumayag ako at sumama sa kanya sa drinks table. 

// 

I'm a little bit tipsy now dahil hindi ko inaasahan na makakinom ako ng ganung inumin. But I didn't care inom lang ako ng inom dahil narealize ko na masarap palang uminom, pero sigurado ako na bukas ng umaga hindi magiging maganda ang pakiramdam ko. 

"Grid," tinignan ko si Mark at nagulat ako ng halikan niya ako sa labi ko. Tumawa ako ng naglapit ang mga labi namin at hindi ko siya pinigilan sa paghalik ng labi ko. 

Then, paggising ko nasa kwarto na ako ni Mark. 

// 

"Guys, tumawag si Dianne dinala daw sa hospital si Amy!"Agad akong tumayo at sumunod kay Laine. 

Anong nangyari sa kanya? Bakit siya nasa hospital? Alam kong maraming beses na siyang mukhang balisa. Hindi ko mapaaptawad ang sarili ko kapag nalaman kong dahil sa akin ang nangyari kay Amy. Hindi ko kakayanin na makita si Amy na nasasaktan dahil sa akin. 

"What happened to her?" Agad naming salubong kay Dianne na umiiyak sa labas ng emergency room. Buong pamlilya niya ang nandito at nakita ko si Mark nakinakagat na ang mga labi niya para sa kung anong pwedeng mangyari. 

"Si Amy, matagal na siyang nagdudusa sa cancer. Hindi niya muna sinabi sa amin pero ngayon hindi nakinaya ng katawan niya. Ilang gabi na siyang ganito." Sagot ni Dianne. Hindi na ako naghintay pa ng isang minuto at niyakap ko si Dianne. I feel her, dahil ganito rin ang nararamdaman ko nang sinabi ni Joe na may ganito siyang sakit. 

Hindi ako makapaniwala na tinago sa amin ni Amy 'toh. And all these time binigyan ko pa siya ng dahilan para mas lalong masaktan. Nasasaktan ako. Nasasaktan ako kasi kahit hindi nila sabihin, sinisisi ko ang sarili ko dahilsa nangyari kay Amy. 

"Tita," Nakita kong niyakap ni Tita si Joe at nakita ko ang concern ni Joe at kita ko yun sa mga mata niya. Am I being replace already? Mahal na ba niya si Amy? Nakalimutan na ba niya ako? 

//

"Joe, I want to talk." Pinigilan ko siyang pumasok sa loob ng kwarto ni Amy para makapagusap kami. Hindi ko na kayang ganito kami. Mahal ko si Joe, mahal ko siya ng sobra at hindi ko makakayanan na maging cold pa siya sa akin. 

"Bakit?" 

"I'm sorry, Joe. Mahal kita, mahal na mahal kita. Hindi ko magagawa yun sayo. Pero lasing ako nun, lasing ako nun Joe. Nangyari nalang bigla ang lahat. At kahit si Mark hindi niya ginusto yung nangyari. Mahal niya si Amy at hindi niya magagawa yun kay Amy. Wala akong nararamdaman para kay Ma--" Ngumiti siya at hinawakan ang mga kamay ko. 

"Ayos lang, ayoko ng pagusap pa yun. Nandito ako para kay Amy. Hindi para sayo o para kay Mark." iniwan niya ako dun at pumasok na siya sa loob. Hindi ko na napagilan ang nararamdaman ko. I was crying. Umiiyak ako ng sobra. Hindi ko akalain na magagawa niya yun sa akin. He walks away from me. Iniwan niya ako dun habang sinusubukan kong makipagusap sa kanya para maayos namin ang lahat. Ang relasyon namin. Pero parang ako lang ang sumusubok na ayusin ang lahat. 

"I'm done." 

/////

Guys, relax lang kayo. Isa lang ako at mahirap magedit. Please bear with me. Hindi ko maeedit lahat ng isang araw lang.

And guys, gusto ko lang sabihin sa inyo na hindi ako masaya sa update na 'toh. Sobra kasi akong nagmadali. 

always remember, KEEP SMILING AND LOVELOTS!