The Clique

Chapter 32 || End

Chapter 32
End

Amy Disente

This is the first time na kami lang ni Mark ang magkasama na kakain sa canteen. Lahat nalang yata ng mga kaibigan ko ay may mga problema. Si Joe and Grid sabay kumakain sa garden dahil mas gusto ni Joe dun. Si Laine at Matt naman malimit ko nalang na nakikitang magkasama. Ayaw ko naman na ako ang magtanong, dapat siya ang magopen up. Si Lois at Kobi naman, ayon kay Lois ay malabo na.

Si Lois ay nagprapractice para sa Theatre at si Kobi naman ay ang huli kong kita ay nasa gym nagbabasketball kasama si Matt. Si Laine naman ay kasama ko kanina pero nang sumabay sa amin si Matt for lunch, (well supposed to be pero umalis siya) ay umalis siya. Obvious na may problema siya.
Akala ko nga hahabulin ni Matt pero parang matindi din ang galit niya kay Laine. Hindi ko alam kung anong nangyari sa kanila pero siguro hindi ako nakikialam.

"Tapos ka na kumain? Ang lalim ng iniisip mo ha?" Ngumiti ako at humarap kay Mark. "Iniisip ko yung iba nating mga kaibigan. Malapit na rin matapos ang schoolyear pero parang hindi pa rin tayo ayos ayos." Tumango siya, meaning umagree siya.

"Sa team building natin sa Friday, let's make sure na tayo yung magkakasama for the challenges para baka maayos natim yung mga problema natin." Good idea. Minsan din pala nagagamit ni Mark ang utak niya. Minsan kasi puro kalokohan ang laman.

//

Friday. Chineck ko ang phone ko at nakita ko ang lintik lintik na messages nina Grid. Nasa school na daw sila at hindi gusto nina Matt ang nangyayari.

Naligo ako ng madalian, nagbihis, kumain at umalis na. Alam kong tungkol 'toh sa team building. Kahit na magkakaiba kami ng courses nagawa pa rin gawan mg paraan ni Mark na mapagsama sama kami sa iisang group.

Dalawang araw kami sa Legaspi at hindi ko alam kung anong possibleng mangyari. Sa totoo lang, ginusto talaga namin ni Mark 'toh dahil nagbanakasakali kami na baka magkabati bati ang barkada. Sayang naman ang pinagsamahan namin kung ititigil namin 'toh.

"Grid!" Nilapitan agad ako ni Mark at kinuha ang mga gamit ko. Backpack lang naman ang dala ko tsaka isang carry on. Pagpasok ko sa lobby nakita ko ang disappointment sa mga mukha nila. Lalo na si Lois.

"Goodmorning to all of yo--" Matt cut me off at binigay sa akin ang papel. Ang bastos lang ha.

"That thing is bullshit. Bakit tayo magkakasama? Iba naman ang courses natin." Sabi ni Laine. Minura niya ako. Dahil sa galit niya. Dahil ginusto ko na magkabati bati kami ako pa ang nagmumukha na mali. Sila lang ba yung nahihirapan?

"Hindi pwede na magkakasama sama tayo dahil iba ang courses natin! At bakit mo ba ako isasama sa mga 'toh?!" Nagulat ako sa mga sinasabi ni Laine. Dahil sa mga sinasabi niya napapaluha nalang ako. Hanggang sa hindi ko namalayan na tumutulo na ang mga luha ko.

Ang babaw ng mga problema nila pero sa akin nila binubugtong ang galit nila. "Amy! Obvious naman na ayaw komg makita si Kobi hindi ka naman siguro man--" I cut Lois off. Naiirita na ako, and maybe it's my time to speak up.

"BULLSHIT? Is that a complement? If it is, then thanks. Unang una na lahat, hindi ako manhid. I can see na hindi kayo ok at hindi kayo comportable na makasama ang isa't isa. But I did this," tumigil ako saglit at tinignan sila "ginawa ko 'toh para magkaayos ayos tayo! Jeez! Hindi niyo kailan na ibugtong ang galit niyo sa akin! Hindi dahil naghiwalay kayo ng jowa mo," tumingin ako kay Lois at Kobi "Hindi dahil cool-off kayo ng boyfriend mo," tinignan ko so Laine. "At hindi dahil nalulungkot kayo dahil sa health ni Joe. Hindi ibig sabihin nun na hindi na natin ipagpapatuloy ang pagkakaibigan natin! We've been together for atleast 7 years! I'm just trying my bwst to fix everything dahil gusto ko na maging masaya ang trip na 'toh! But none of you can understand that so I'm just wasting my time! I will not waste my time trying to put all your shits together. Bye!" Kinuha ko ang bag ko kay Mark at dumeresto sa kotse. Kinakatok ako ni Mark pero hindi ko siya pinapansin at sinimulan ang pagandar sa kotse ko.

Basang basa na ang shirt ko dahil sa mga luha na hindi matigil-tigil. Ayaw pa rin niya tumigil pero sabi ko sa kaya tumigil na. Pero bakit ang sakit sakit? Mas masakit pa sa relationship break-up. Sinusuko nila ang pagkakaibigan namin dahil lang sa isang mababaw at madaling solusyunan na problema. Masyado lang silang nagpapabebe sa mga bagay bagay.

Pagdating ko sa tapat ng bahay pumasok ako at ahad tinawagan ang Dean ng school. I told him na hindi ako sasama sa Team Building at ihiwalay na niya sina Grid.

Humiga ako sa kama ng may biglang kumatok sa pinto "Aims? Si Ivan 'toh." Huh? Bakit siya nandito? Kasama siya sa team building diba?

"Papunta na ako sa school. I just want to check on you. Are you ok?" Am I ok? Ok ka lang ba, Amy? Hindi. Hindi ka ok, Amy. Kasi iyak ka ng iyak eh. Maga na nga yung mga mata mo. Nasasaktan ka kasi sinukuan na ng mga kaibigan mo yung friendship niyo. Ayaw na yata nila. Ang sakit.

Nababaliw na yata ako. Pati sarili ko ay kinakausap ko na. Bago kong bestfriemd ang sarili ko, atleast siya naiintindihan niya ako.

"Yes, Ivan, ok lang ako." Narinig ko ang yapak niya paalis. Sana maging masaya kayo sa team building.

//

Nagising ako dahil sa katok sa pinto binuksan ko ito at nakita si Yaya Feling ma may ngiti sa labi "Nandiyan po yung mga kaibigan niyo sa baba. Papaakyatin ko po b--"

"Ayaw ko po sila makita. Paalisin niyo nalang po. Salamat!" Sinara ko ma ang pinto bago pa magtanong ng maraming tanong si Yaya Feling.

Ayaw ko muna na makita sila. I still can't handle the pain. Sobra yung sakit sa puso, hindi tuloy ako makahinga ng tama. Hahayaan ko nalang muna ang sarili ko ma iiyak lahat ng sakit para sa huli magiging ok na rin ako.

Habang nagchecheck ng facebook and twitter nakarecieve ako ng message mula kay Mark.

From: Markypiggy
   Talk to us. Maghihintay kami dito sa baba hanggang sa magising ka.

Yun siguro ang ginawang aliby ni Yaya Feling pero parang hindi nagwork. Siguro kailangan ko ng harapin. Haharaparin ko na ang sakit ulit pero hindi ko sila kakausapin, papaalisin lang.

Tinignan ko muna ang sarili ko sa salamin bago bumaba. Ng nakita naman nila ako agad sila nagsitayuan sa couch at tinignan ako. Lalapitan sana ako ni Mark pero lumayo ako.

Hindi ako galit kay Mark pero ayaw ko muna silang makita. Kaso gusto kong mapagisa. "Umalis na kayo. Gusto kong mapagisa. Kung hindi niyo maintindihan yon, Ieenglisen ko para sa inyo. GO AWAY." Pagkatapos kog sabihin yun ahad akong umakyat sa kwarto at natulog ulit.

Handa akong humarap sa kanila, but maybe not now. Hindi ko pa kaya. Naghihilom pa ang mga sugat ko.

//

End? Hindi pa. Hindi pa katapusan ng friendship na 'toh. Pero sa ngayon, oo tinapos ko na. Masakit, oo. Pero kailangan.

///

OMAYGHADDD GUSTONG GUSTO KO 'TONG CHAPTER NA 'TOH HINDI KO ALAM KUNG BAKIT!

KEEP SMILING AND LOVE LOTS!♥