I found you (Harry Styles)

Hoofdstuk 71

Met een knoop in haar maag neemt Desteny plaats naast Harry. Louis en Tom zitten tegenover hen. Destrny weet niet wat er gaat gebeuren, en of dit de relatie van haar en Harry zal beïnvloeden. 'Ik vind het lastig om te vertellen, maar ik zal mijn best doen. Allereerst, ik ben stapelgek op je. Dat moét je weten.' Desteny haar ogen schieten naar Tom en Louis, die bezorgd kijken. Misselijkheid neemt alles over, maar Desteny probeert rustig te blijven. Waar ben ik in beland? denkt ze. Het voelt alsof ze moet overgeven. 'Ik ga je elk detail vertellen. Want je verdient de waarheid, ook al wilde ik het je nog niet vertellen. Maar ik heb geen keus.'

- Flashback -

'Het is niet waar! Je weet toch dat het niet zo is?! We zijn gewoon vrienden!'
Tom kijkt ons boos aan. 'Jullie mogen niet meer samen zijn. De roddels worden erger en erger.' Louis en ik kijken elkaar voor even aan. Het is ongemakkelijk. 'Hoevaak moet ik zeggen dat ik geen homo ben? Hoevaak nog? Hoe moet ik het bewijzen?!' schreeuw ik naar Tom. 'Hoe kun je ons verbieden niet meer met elkaar om te gaan? Dit kun je niet maken!' Louis loopt verward weg en laat mij achter samen met Tom. 'Ik heb een idee. Dat meisje van gisteren? Die ik bij die boom zag. Als ik met haar gezien wordt, denkt de media dat ik iets met haar heb. Zo zijn we van het gezeik af. En trouwens, de band is al uitelkaar, dus wat maakt het nog uit?'
'Het is slecht voor je reputatie. Maar dat meisje, dat is geen slecht idee.'
'Ik zal haar inpakken, en de media laten geloven dat we iets hebben.'
'Biedt haar een nacht in het hotel aan. Zorg dat je gezien word maar doe net alsof je dat niet wilt. Het moet geloofwaardig overkomen.'
'Ze is pittig,' vertel ik hem. 'Maar het gaat me lukken. Ik zal de wereld laten zien dat er niks speelt tussen mij en Louis...'

Desteny haar hart valt. Haar  lichaam beweegt niet, net als haar mond. Ze kan niks zeggen, alleen maar denken. Harry heeft haar gebruikt? 'Baby...?' Langzaam draait ze haar gezicht naar Harry. Haar  ogen kruisen die van hem. Zijn ogen staan gebroken. Maar het enige wat Desteny kan doen, is hem aankijken. Ze is versteend en haar ogen vullen zich met tranen. 'Ik ben écht verliefd op je geworden. Na een paar dagen voelde ik het. Je werd belangrijk voor me. Echt, ik meen h-'
Zijn woorden worden onderbroken door een klap die Desteny in zijn gezicht geeft. Het ging vanzelf. Maar vooralsnog, kan ze geen woord uitbrengen. Ze is leeg, gebroken. Harry heeft haar gebruikt om de media te laten denken dat hij niet op mannen valt. Ze is zijn doelwit geworden. Alles was nep. Alles. Daarom maakte het hem niet uit als de paparazzi ons zou zien bij het afscheid. Het moest juist. Alle puzzelstukjes worden één geheel.  'Het spijt me zo...' Zijn stem trilt, en normaal gesproken zou Desteny dit vreselijk vinden om te horen, maar voor nu hoopt ze dat hij zal verdrinken in zijn eigen verdriet. 'Je hebt me gebruikt.' Haar stem klinkt schor, maar eindelijk krijgt ze er iets uit. 'En jij...' Desteny wijst naar Tom. 'Jij wist het al die tijd. Nu snap ik waarom je zo bot tegen mij deed. Jij wist het al die tijd. Wie nog meer Harry? Wie nog meer?'
'Zayn.'
'Goh, alsof ik dat niet door had. Taylor en Kendall ook? Je hebt ook iets met hun gehad. Ook om te bewijzen dat je hetero bent?' Hij knikt. Dit is het einde. Desteny staat op, ijsbeert door de kamer terwijl ze aan haar haren trekt. 'Baby, ik ben echt verliefd op je. Ik ben zoveel van je gaan houden. Ik meen het.'
'Stop met deze achterlijke woorden!' schreeuwt Desteny. Ze verliest de controle. 'Weet je hoe vernederend dit voor me is? Ik heb alles gegeven. Ik heb me letterlijk aan je blootgesteld. We hebben gevreeën, alles. Weet je waarom? Omdat ik van je hield. Onbeschrijfelijk veel. Ik heb mijn fucking vader moeten achterlaten voor jou! Mijn oude leven is weggegooid. En ja, mijn oude leven was niet perfect maar alles is beter dan gebruikt worden door iemand! Mensen wisten het, terwijl ik daarmee heb gelachen. Weet je wat jij bent Harry? Een egoïstische klootzak. Je doet iedereen pijn met je fucking arrogantie. Als jij nooit beroemd was geweest, had niemand je gewild. Niemand! En dan zat je nog zielig bij je moeder te huilen!' Zijn gezicht trekt bleek weg en zijn gezicht valt. Desteny heeft hem nog nooit zo gezien en het liefst wilt ze haar vreselijke woorden terug nemen, maar ze moet nu voor zichzelf kiezen. Hij huilt en Tom en Louis zitten ongemakkelijk op de bank. 'Jullie kunnen allemaal doodvallen!' voegt ze er nog aan toe. Ze flapt het eruit, maar het lucht wel op. 'Ik ga mijn vader bellen en ik boek voor vanavond nog een ticket naar huis. Vertel iedereen maar dat het over is, laat de media het maar weten.' Huilen kan ze niet. Maar ze voelt zich zo klein, zo vernederd. 'Je hebt meerdere fouten gemaakt, weet je nog toen je vreemdging? Toen moest ik ook terug naar Newcastle en heb ik aan mijzelf gewerkt. En ik heb het je vergeven. Maar dit? Ik heb hier niet eens woorden voor!'
'Anders dachten ze dat ik homo was! Des, alsjeblieft ik houd zielsveel van je, echt waar! Anders neem ik je toch niet in huis? Zorgen dat je modellenwerk kan doen en al die shit. Geloof me alsjeblieft!' schreeuwt hij wanhopig. Ergens heeft ze medelijden met hem. Zijn wereld kan soms keihard zijn. Maar ze wilt niet laten merken dat ze medelijden heeft. Zoiets als dit valt niet goed te praten. Hij had op een andere manier de wereld kunnen overtuigen dat hij niks met Louis had. 'Je had moeten nadenken vóór dat je hiermee begon. Als je me het had verteld, had ik misschien meegespeeld om je te helpen maar was ik nooit verliefd op je geworden! En deed mijn hart nu niet vreselijk veel pijn.' Na deze woorden breekt Desteny. Ze huilt hard. Het idee dat ze een spelletje was of eigenlijk gebruiksmateriaal, maakt haar klein, kwetsbaar en gebroken. 'Wat ga je doen?' vraagt Harry paniekerig wanneer Desteny de slaapkamer binnen loopt. Harry achter zich aan, Tom en Louis achterlatend. 'Een ticket boeken en mijn spullen pakken!' schreeuwt ze, terwijl ze de deur voor zijn neus dichtsmijt en op slot draait. 'Des, alsjeblieft...' Zijn stem klinkt klein en gebroken waardoor ze het niet kan laten om opnieuw te huilen. Zijn stem herhaalt zich in haar hoofd, elke keer. Het is over. 'Ga weg,' snikt ze. Ze krijgt geen reactie wat betekent dat hij weg is gegaan. Weg van deze slaapkamer, en straks weg uit haar leven. De pijn die door haar hart snijd, is een onbeschrijfelijk gevoel.