I found you (Harry Styles)

Hoofdstuk 60

Desteny Marves

Wat voor invloed dit zal gaan hebben op hun relatie, weet Desteny niet. Maar wat ze wel weet, is dat ze behoorlijk bang is. Wat als hij nogsteeds gevoelens heeft voor Taylor? Natuurlijk moet ze hem op zijn woord geloven, en dat probeert ze ook te doen. En nee, ze mag zich er niet altijd achter verschuilen, maar omdat ze in het verleden kapot gemaakt is, vind ze het lastig om mensen te vertrouwen. Zij had het liever ook anders gewild.
'...En daarna zing ik Girl Crush.' Desteny haar ogen schieten naar Harry en beschaamt kijkt ze hem aan. Hij rolt zijn ogen. 'Sorry, Girl Crush?'
'Ik had het over de tour, maar je luisterde niet.' Harry en Desteny lopen na de heftige discussie terug naar het penthouse, maar Desteny luistert niet naar hem. De hele situatie met Taylor spookt door haar hoofd. 'Sorry.'
'Waar denk je aan?'
'Aan jou en Taylor,' zegt ze, zonder na te denken. Harry laat haar hand los en blijft stil staan. Hij slaat zijn armen om elkaar heen en kijkt haar boos aan.
'Desteny, serieus? Ik dacht dat het goed was. Als je mij niet vertrouwt, hoe kunnen we dan nog verder met elkaar?' Zijn woorden komen hard aan, alsof er met een mes in haar hart gestoken word. 'Ik wil niet dat het uit gaat tussen ons!' Desteny verheft haar stem om duidelijker over te komen. Het mag niet gebeuren. Het mag niet uit gaan door het verleden, maar ze kan er niks aan doen. 'Ik ook niet. Maar als je mij niet kunt vertrouwen, weet ik niet of het zo nog verder kan.' Hij klinkt serieus en gebroken. Zijn stem slaat over, wat alleen gebeurt als hij verdrietig is. 'Het lijkt alsof het allemaal mijn schuld is. Ja, ik heb fouten gemaakt. Ik weet het. Maar ik wil daar niet elke dag mee geconfronteerd worden Desteny.' Het breekt Desteny haar hart om hem haar hele naam te horen uitspreken. Dit doet hij alleen als hij écht boos of gekwetst is. En dat is zelden voorgekomen. 'Hoe moeten we verder gaan met elkaar als jij alleen maar denkt aan mij en Taylor? Je weet toch hoe verliefd ik op jou ben? Vanaf het eerste moment dat ik je zag, en diep van binnen weet je dat. Maar je vertrouwen is beschadigd door mensen die dichtbij jou stonden, en omdat je mensen bent verloren.' Zijn woorden komen harder aan dan verwacht. 'Speel geen pshycholoog,' snauwt Desteny. 'Prima Desteny, ik wil je alleen maar helpen.' Harry loopt weg en Desteny probeert zijn hand te pakken maar deze keer slaat hij het weg.
'Harry, sorry, je hebt gelijk. Die woorden kwamen gewoon keihard binnen.' Hij draait zich om en pakt Desteny haar gezicht vast. Hij doet het ruiger dan waarschijnlijk de bedoeling is. 'Kijk naar me.' Zijn ogen staan glazig, verward, boos en gebroken. 'Vertel me hoe ik moet bewijzen dat je voor mij de enige bent! En ik zal het doen.' Zijn stem klinkt wanhopig. Hij wilt haar ook niet kwijt, dat is duidelijk. En diep van binnen weet ze dat dat voor mij het enigste is. 'Kus me. Nu,' is het enige wat ze kan zeggen. Zijn lippen belanden op die van haar en hij drukt zichzelf tegen haar aan. Het kan hem niks schelen dat ze midden op straat staan. En haar ook niet. 'Je bent van mij.' zegt hij. Hij ziet er nogsteeds boos uit, maar het heeft iets aantrekkelijks. 'We gaan naar huis.'
En ik weet hoelaat het is. Als Harry zoiets zegt met die aparte klank in zijn stem, weet zij genoeg. En ze mogen blij zijn dat ze niet herkend worden. Het zou gênant zijn om zoiets als dit terug te vinden op het internet.

Uiteindelijk, zonder ook maar een woord te hebben uitgewisseld, komen de twee aan bij het penthouse. Harry trekt Desteny mee naar de keuken en tilt haar op. Zijn lippen belanden in haar nek terwijl zij trekt aan zijn haren. Waarschijnlijk heeft ze drie zuigzoenen in haar nek staan. Hij stopt en kijkt Desteny daarna aan. Zijn gezicht is prachtig, ookal kijkt hij nog altijd boos. Zijn lippen zijn roze en opgezwollen, zijn groene ogen zijn donkerder en zijn voorhoofd is versierd met een laagje zweet. Hij is perfect. Zoals altijd. 'Ik hou van je, Des.'