Hoofdstuk 41

2.6K 88 12
                                    

Wanneer ik de douche uitstap droog ik mijn haar af waarna ik het föhn. Daarna droog ik de rest van mijn lichaam af. Ik sla de handdoek om mijn lichaam heen en loop naar mijn kamer. Onderweg zie ik Nick en Cameron op de bank zitten. "Hey Jongens" zeg ik tegen ze. Ze draaien zich om en glimlachen naar me. "Hey Kate" zeggen ze bijna tegelijk. "Zullen we binnenkort weer iets met zn allen afspreken, onze vriendschap is steeds minder geworden ik wil dat het weer word zoals in de eerste week" zeg ik. "Ja dat is een heel goed idee" zegt Nick. Ik knik en loop dan naar mijn kamer. Daar pak ik mijn pyjama uit. Ik doe daarna een visgraat vlecht in mijn haar zodat ik morgen niet zo veel klitten heb. Ik poets mijn tanden en haal de laatste restjes make-up van mijn gezicht. Ik kijk nog wat op insta en daarna ga ik slapen.

~*~

Ik word wakker met een misselijk gevoel. Snel stap ik uit bed en een naar de wc waar ik vervolgens overgeef. De laatste 2 weken heb ik wel vaker last van Hoofdpijn en misselijkheid. Ik geef de stress voor de examens de schuld. 'Ik ben veel te misselijk om nog een dag te studeren' denk ik bij mezelf en stuur Teresa een berichtje.

Kate-lyn: Kan ik langskomen?

Teresa: Tuurlijk Nu?

Kate-lyn: Als dat kan?

Teresa: Tuurlijk ik vertel het mijn bodyguards even

Kate-lyn: Dank je wel ik kleed me nu even snel aan.

Teresa: Tot zo❤

Kate-lyn: Tot zo

Ik sluit de app af en loop naar mijn kledingkast. Daar pak ik een simpel jurkje uit de kast. Ook pak ik nog wat blauwe hakken en een choker.

Wanneer ik ook mijn haar en make-up heb gedaan doe ik mijn jas en en stap de bus in op weg naar Teresa.

~*~

"Natuurlijk ben ik niet zwanger Teresa" zeg ik terwijl ik een slok van mijn water neem. "Mijn nichtje had ook die symtonen" zegt ze met grote ogen. "Je kan altijd nog een zwangerschapstest doen voor de zekerheid" zegt ze er achteraan. "Daar heb je gelijk in" zeg ik en drink mijn glas leeg. "Hoe gaat het eigenlijk met Duncan?" vraagt ze dan. "Super, ik ben heel gelukkig nu" zeg ik en glimlach breed. "Ik ben zo blij voor je, Aangezien je zo verdrietig was" zegt ze dan. "Dank je wel" zeg ik.

Na nog een uurtje te hebben gepraat ga ik al weer weg. Op mijn weg naar huis ga ik toch nog even langs de drogist. Ik kom bij het schap met zwangerschapstesten en zie het veelzijdige aanbod. Uiteindelijk kies ik degene van Clearblue. Ik ga in de rij staan voor de kassa en zie een moeder en haar dochter bij de andere kassa staan. 'Ik kan toch niet echt zwanger zijn?' denk ik bij mezelf. Als ik aan de beurt ben kijkt de caissière me even raar aan maar scant dan toch het product. "15,- euro alsjeblieft " zegt ze. Ik pak een briefje van 10 en van 5 uit mijn portemonnee en geef het aan de caissière waarna ze met het bonnetje geeft.

Thuis aangekomen pak ik een glas water en drink het in 1 keer op. Daarna pak ik nog 2 glazen. Ondertussen pak ik ook mijn laptop en start netflix op. Ik start aflevering 8 van reign op en stort me in de verhaallijn. Wanneer ik naar het toilet moet pak ik nog snel de zwangerschapstest mee. Ik haal hem uit het doosje en volg de instructies op. Daarna leg ik hem even aan de kant. Ik kijk ondertussen de aflevering van Reign af.

Wanneer die is afgelopen loop ik weer naar de zwangerschapstest en leg mijn hand op het resultaat. Ik ben in tweestrijd met mezelf. Aan de ene kant wil ik graag moeder zijn. Maar op zo'n jonge leeftijd al, Absoluut niet. En wat als Duncan er nog helemaal niet klaar voor is. Ik haal diep adem en haal mijn hand van het resultaat. Mijn adem stokt. De woorden 'Zwanger 1-2 weken' staren me aan. Ik word in een keer heel duizelig. Ik smijt de zwangerschapstest door de kamer heen en barst in tranen uit. Cameron komt uit zijn kamer gestormd aangezien hij de enige is die thuis is. Hij komt snel op me afgerent en slaat zijn armen om me heen. "Sssht, Rustig Kate. Het komt wel goed" herhaalt hij iedere keer maar. Hij tilt me op en legt me op de bank. Hij kijkt met een zoekende blik de kamer rond. Hij is vast op zoek naar de zwangerschapstest die ik heb weg heb gesmeten. Wanneer hij hem heft gevonden hoor ik een zachte 'oh' uit zijn mond komen. Hij gooit de zwangerschapstest in de prullenbak en komt bij me zitten."Kate weer dat ik geloof dat je jezelf hier doorheen gaat slaan. Plus ik weet dat je een geweldige moeder gaat worden". "Je begrijpt het niet" zeg ik huilend. "Wat is er zo erg aan?" vraagt hij dan. "Wat is hier zo erg aan?!" gil ik en sta op. "Er groeit een focking mens in me en ik ben nog maar net 18" zeg ik en ren de deur uit. Ik heb geen idee waar ik naar toe ren maar ik stop niet. 'Waar is mijn godverdomme eigen moeder als ik haar het meeste nodig heb' denk ik en vervloek allebei mijn ouders. Uiteindelijk vind ik mezelf buiten. Ik zoek een boom uit en ga er tegen aan zitten. Ik begin weer te huilen.

Ik weer niet hoelang ik al buiten zit. 5 minuten? 10? Een uur?. Ik word in iedere geval uit mijn shock gehaald door 2 benen die voor me staan, Duncan. Hij is de laatste persoon die in wilde zien. "Schat wat is er?" vraagt hij bezorgd. "Ik kan nu niet met je praten" zeg ik en wil wegrennen maar hij pakt me bij mijn arm vast en kust me. Ik duw hem weg en hij kijkt me verbaasd aan. "Kate-lyn vertel me het gewoon dan kan ik je helpen". "Je kan me niet helpen Duncan!" schreeuw ik boos terwijl de tranen nog over mijn gezicht stromen. "Ja als je het niet zegt inderdaad niet" roept hij nu ook boos. Ik blijf stil. "Kate-lyn zeg het godverdomme". "Ik ben zwanger" riep ik dan. Hij word stil en zijn greep verslapt. Ik glijd tegen de boom naar beneden. "Ik ben zwanger" herhaal ik om het nog een keer tot mezelf te laten doordringen. Duncan gaat nu naast me zitten.

-----------------------------------------------------------
zagen Jullie de zwangerschap al aankomen?. Ik hoop dat jullie er van smullen. mjam mjam. 😂. De volgende hoofdstuk(en) zullen tijdsprongen hebben. Anders duurt het nog heel lang.

love Y'all

follow

vote

comment

~Norah

All boys schoolWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu