Ep:5

8.9K 546 14
                                    

"Yeollie...ကေလးေလး ထေတာ့ေလ"

"I mm mm ထခ်င္ဘူး ကိုကိုရာ"

"ေက်ာင္းသြားရဦးမယ္ေလကေလးရယ္ ထေနာ္ ကိုကိုမနက္စာျပင္ျပီးျပီ"

သူ့စကားကိုနားမေထာင္စြာေခါင္းေလးခါယမ္းရင္း ျပန္အိပ္သြားေသာကေလးေလးေျကာင့္ အသည္းယားစြာျပံဳးမိလိုက္ေသးသည္

"အိပ္ခ်င္လို့"

ေျပာရင္းဟိုဘက္ကိုလွိမ့္ထြက္အဲက်...က်ျပီ..

~ဘုန္း

ခိြခိြ ကုတင္ေပါ္ကက်တာေစာင္ေတြနဲ့ပတ္ျပီး ေအာက္မွာပိုးတံုးလံုးေလးအတိုင္းပဲလဲေနတာ အာာာား အသည္းယားလိုက္တာ

"ဟြင့္ ဘာရယ္တာလဲကိုကိုေနာ္"

"ခိခိ ကေလးကအရမ္းခ်စ္ဖို့ေကာင္းလို့ပါ"

ပိုးတံုးလံုးေသးေသးေလးအား ေပြ့ခ်ီယူလိုက္ရင္းကုတင္ေပါ္ျပန္တင္ေပးလိုက္ေသာ္လည္း ေစာင္ေတြကိုေတာ့မျဖည္ေပးေသးသည္က အသည္းယားလြန္း၍

"အိစ္ ဘာလို့အတင္းညွစ္တာလဲဗ် နာသြားျပီ"

"အသည္းယားလြန္းလို့ပါကြာ"

ဘာမွေတာ့ျပန္မေျပာေပမဲ့ မ်က္လံုးေလးမွိတ္ျပီးျပန္အိပ္ေနျပန္သည္ တကယ့္အိပ္ပုတ္ေလး

"ကေလးေလး yeollie...Yoda ေပါက္စေလး...ေဝ့ ပိစိ! "

"ဘာလဲဗ်ာ အဖိုးျကီးသိပ္စကားမ်ားတာသိလား?"

"ျမန္ျမန္ထေနာ္မထရင္..."

"မထရင္ဘာျဖစ္ယဲ?"

ေခါင္ေလးလွည့္ကာေမးလာေသာ စူပုတ္ပုတ္ေကာင္ေလးရဲ့ပါးျပင္ကို ခပ္ဖြဖြလိမ္ဆြဲေတာ့ရံွု့မဲ့မဲ့

"မထရင္အသက္ရွုျကပ္ေအာင္နမ္းပစ္မွာ"

ကိုကို့စကားသံေျကာင့္သူ့ပါးျပင္ေလးရဲရဲတြတ္သြားသည့္တိုင္ အိပ္ယာထဖို့မျကိဳးစား...နမ္းေလ...ဟြန့္ ဒီကလိုခ်င္တာျကာလွျပီ

"ေအာ္ေဟာ စိန္ေခါ္တယ္ေပါ့?"

မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေသာကေလးေလးကို ရင္ခြင္က်ယ္ထဲဆြဲ့ေပြ့ကာ နွုတ္ခမ္းပိစိကို lollipop ေလးတစ္ခုကိုစုပ္ယုလိုက္သည္

••Oxygen••Où les histoires vivent. Découvrez maintenant