Görevimiz Tehlike 《TEHLİKELİ OYUNLAR SERİSİ I 》TAMAMLANDI

50. { Tatlı bir tecrübe }

Keyifli Okumalar :)

Genç kadın tutunduğu trabzanlardan elleri kayarak, merdivenlere çöküvermişti. Bomboş bir ifadeyle elinde ki sonuca bakıyordu. Dudakları belli belirsiz titrerken, mercan gözleri dolmaya başlamıştı.

Tekrar ve tekrar inanamayarak titreyen elleri arasında ki kâğıdı yaşlardan bulanıklaşmış görüntüyle bir kez daha okudu.

Gözünden bir damla yaş akarken, bu seferde kulaklarında, doktorun sesi çınladı.

"Hamilesiniz Mislina Hanım, bebeğiniz dört haftalık," doktorun sesi nasılda sevecen ve tatlı çıkmıştı öyle bu haberi verirken... Mislina'da aynı sevecenlik ve tatlılıkla bu habere sevinmek isterdi.

Elini karnına götürerek, hafifçe okşadı. İnanılmazdı ama karnında sevdiği adamın, kocasının parçasını taşıyordu.

İp gibi yaşlar gözünden sıralanırken, Mislina şimdiden sonlarını görebiliyordu. Kuralların ihlali sonucunda uygulanan ceza sürgündü! Gönderilecekler ve bir daha Türkiye'ye ayak basamayacaklardı! Adları artık istihbarat ajanı olarak anılmayacaktı.

Sonuçlar çoktan istihbarata gönderilmişti. Mislina ne Enver'den ne de bebeğinden vazgeçe bilirdi. Çaresizce hakkında çıkan kararı kabullenecekti.

Peki ya Enver? Bir bebeği olacağını duyduğunda ne tepki verecekti?

Mislina merdiven demirlerinde yüzünü yaslarken, soğuk demir içini titretmişti.

Anne oluyordu. Bir kadının yaşayacağı en kutsal duyguyu tadacaktı. Peki ya her şey bu kadar zor olmak zorunda mıydı? Misline paramparça olmuş gibi hissediyordu. Aynı zamanda yaşadığı tamamlanmış hissi kalbine çoktan annelik duygusunu, şefkatini çoktan aşılamıştı.

Eray merdivenleri çıkarken, gördüğüyle kalakalmıştı. Ablası merdiven demirlerine yaslanmış, gözünde yaşlar akarken, aynı zamanda dudaklarında buruk bir tebessümle oturuyordu. Mislinan'nın yüzünde ki ifade Eray'ı sersemletmişti.

Daha fazla boş boş dikilmenin kimseye faydası yoktu. Merdiven basamaklarını hızla çıkarak, genç kadının önünde diz çöktü. Mislinanın ellerini, elleri arasına alarak endişeyle sordu.

"Abla, neyin var? Sonuçların mı kötü çıktı? "

Mislina kendisini şefkatle sarmalayan elleri sıktı. Sonrasında kardeşinin alnını kaplayan saçlarını tek eliyle geriye doğru ittirdi. Bu haberi ilk Enver duymalıydı. Gözyaşları durmuş olsa da ıslaklığını koruyordu.

"Bir şeyim yok ablacım, iyiyim." Mislina inandırıcı olabilmek için kaçırmadı gözlerini kardeşinden. Sesini normal tutmaya çalışsa da pürüzlü çıkmıştı. Her türlü duruma rol yapmaya alışkındı da... Bu hayatta ki ilk tecrübesiydi. Tatlı bir tecrübe...

"Belki neyin olduğunu bana söylemek istersin!"

Mislina başını geriye doğru atarak, dudaklarını dişledi. Enver ne zaman gelmişti? Aldığı haber onu fazla dalgınlaştırmış olmalıydı ki Enver'in ayak seslerini bile ayırt edememişti.

Enver yumrukları sıkılı, öfkeyle Mislina'ya bakıyordu. Genç kadının cılız çıkan sesi yüreğini titretmişti. Bu sesle kimi kandırmaya çalıyordu?

Gözbebeklerinde gördüğü mutluluk ve ümitsizlik genç adamın elini kolunu bağlamıştı. Ne oluyordu? Hayatı olan kadın, yanına yoldaş olan kadını neden bir ipin üzerinde sallanıyordu. Dizlerini kırarak, Mislinanın yüzünü ellerine arasına alarak, yanaklarını okşamaya başladı.