7. { Ev }

13.1K 664 51
                                    

Keyifli Okumalar :)

Herkesin sırayla eve girmesiyle eşyaların yerleşmesi ve biraz dinlenmek için odalara geçilmişti. Oldukça yoğun geçecek bir ayın planları bu gece yapılacaktı.

Maria, tamamen ormanın içinde olan üç katlı olan bu eve gerçekten hayran kalmıştı odasının pudra rengi duvarlarına bayılmıştı tam kendi zevkine göre döşenmişti.

İstihbarat birimi gerçekten ajanları düşünüyor ve önemsiyordu. Bu odada bir ay boyunca kalmak Eric'e rağmen renkli eşyalarıyla sıkıcı olmayacaktı.

Keyifle yatağına uzandı akşam yemeğine kadar vakti vardı. Akşam yemeğini kimin hazırlayacağı da meçhuldü. Limonlu kek haricinde yemek konusunda 0 yeteneğe sahipti. 'Olsun' dedi içinden ardından kendi kendiyle konuşmaya devam etti.

"En azından limonlu kek yapabiliyorum ve bu konuda elime kimse su dökemez."

Eric, genç kadının odasından gelen sesiyle kapısını tıklattı.

Maria, odasının kapısının tıklatılmasıyla yan odada kalan Açelya'nın geldiğini

düşünerek tereddütsüz, "Gelebilirsin Açelya," diyerek arkasını dönerek odasının

camlarını açarak konuşmasına devam etti.

"Odamı nasıl buldun Açelya ben çok beğendim."

Neşeyle önüne döndüğünde karşısında Açelya yerine genç adamı görmesiyle yüzünde ki kocaman gülümsemesi kaybolup kaşları çatılmıştı.

"Ne işin var burada?"

Eric oldukça rahat bir şekilde keyifle gülümsedi.

"Kendi kendine konuşuyordun ve ben delirmediğini varsayıyorum."

Maria, gerçek anlamda sabrının sınırlarında geziyordu. Biraz önce sesli düşündüğüne inanamıyordu.

Kavisli kaşları biraz daha çatılırken genç adam tarafından ne kadar tatlı bulunduğundan habersizdi.

"Kapımı mı dinliyorsun?"

Eric için Maria ile uğraşmak oldukça hoşuna gidiyor, kendisine ayrı bir keyif veriyordu.

Kıvrılan dudaklarıyla birkaç adım daha yaklaşarak işaret parmağıyla genç kadının önüne düşmüş birkaç tutam sarı saçlarını arkaya itti.

"Sadece," dedi farkında olmadan boğuklaşmış sesiyle buz mavisi gözlere bu kadar yakın olmak genç adamı oldukça zorluyordu yeni açmış baharı müjdeleyen çiçekler gibi kokuyordu bu kadın.

"Karşı odandayım ve geçerken sesini duydum bir sorun olduğu düşünerek kapını çaldım ve sen beni Açelya sandın."

Maria içine işleyen bakışlar ve bu kadar yakınlıkla dengesi bozulmuştu kalbinin teklemesi ise ayrı bir meseleydi. Bu adam tam anlamıyla dengesiz ve kendisinin de dengesini bozuyordu.

"Çık odamdan."

Genç adamın dudakları düz bir hal alırken nadir gerçekleşen kaşları çatılmıştı.

"Çıkıyorum."  Maria , genç adamın sert ve soğukça tek kelimesini söyleyerek çıkmasıyla gözlerini çırpıştırdı. Saniyeler önce keyifle gülümseyen adam bir anda soğuk duvara dönüşerek çıkıp gitmişti. 'Biraz önce olanda neydi öyle'  kalbi kendisinden bağımsız hareketlerde bulunuyordu ve bu adam kalbi dahil yavaş yavaş tüm dengesini bozuyordu.

"Tam bir dengesizsin." Biraz yüksek sesle sarf ettiği kelimeleri genç adamın duyduğundan emindi. önceden teslim ettikleri valizleri kendilerinden önce eve gelmişti şu an eşyalarını yerleştirmek cazip gelmiyordu sinirlerinin sakinleşmesini  umut ederek gerekli eşyalarını valizinden çıkardıktan sonra odasının içinde bulunan banyoya ilerlemişti.

Görevimiz Tehlike 《TEHLİKELİ OYUNLAR SERİSİ I 》TAMAMLANDI  Where stories live. Discover now