Görevimiz Tehlike 《TEHLİKELİ OYUNLAR SERİSİ I 》TAMAMLANDI

3. { Toplantı }

Keyifli Okumalar :)

Okuyanlar begeni ve yorum yapabilir mi düşüncelerinizi merak ediyorum yorum yazmak zor olmasa gerek :)

Açelya toplantı odasına adımını attığında aynı tanıdık kokunun üçüncü defa burnuna dolmasıyla başını kaldırdığında kendisine bakmakta olan gri gözlerle karşılaştığında şaşkın bir ifadeyle dudaklarında hafif bir tebessüm oluştu.

Beyaz rengin hakim olduğu odada adımlarını sakin ve telaşsın bir şekilde atarken kendisinden ayrılmayan bakışların farkındaydı.

Korkut kızıl saçları omuzlarına kadar gelen mavi gözlerinin derinliklerinde okyonus barındıran genç bayana bakarken ondan yayılan ve burun deliklerini sızlatan hafızasında yer edinmiş tanıdık kokuyu duyumsadığında gözlerini çekememişti.

Açelya karşısında ki genç adamın tepkisizliğinden birazcık rahatsız olarak ortamda ki sessizliği ve kendisini mayıştıracak seviyeye getiren bu güzel kokudan kurtulmak için elini uzattı.

"Açelya Doğan."

Korkut kendisine uzatılan ele bakarak daha fazla tepkisiz kalmaması gerektiğinin farkındalığıyla genç kadının elini kavrayarak yumuşak bir şekilde sıktı.

"Korkut Karataş."

Açelya on dört yıllık eğitim hayatında ve altı yıldır sorunsuz bir şekilde gerçekleştirdiği ajanlık görevlerinde titrememesine rağmen genç adamın elini kavrayarak yumuşak bir şekilde sıkmasıyla titrememek için kendini zor tutmuştu.

Korkut avucunun içinde tuttuğu yumuşak eli bırakırken oldukça zorlanmıştı.

Tecrübeli bir ajan olarak bakışlarını karşısında oturan güzel bayandan çekmeye çalışsa da gözleri ara sıra istemsizce beyaz gömleğin açıkta bıraktığı göğüs çatalına kayıyordu.

Genç kadının ciddi bir ifadeyle önünde duran dosyaları incelemeye başladığını fark ettiğinde sırtını sandalyesine yaslayarak parmakları arasında döndürdüğü kalemini masanın üzerine bırakarak tanımadığı başka kimlerin geleceği düşüncesi içerisinde toplantının bir an önce başlamasını diledi.

Açelya genç adamdan yayılan erkeksi kokuyu üzerinde beyaz gömleğinden dahi belli olan erkeksi vücut hatlarına bakmamaya çalışarak kendini önünde bulunan dosyalara verdi.

Ara sıra üzerinde bakışlar hissetse de başını dosyalar kaldırmamaya göz göze gelmemeye çalışıyordu insanı içine çeken gri gözlere kapılmamak elde değildi.

Bukre, üzerinde ki kıyafetlerden ve giymekten hoşlanmadığı topuklu ayakkabılardan rahatsız olduğunu gizleme gereği duymadan toplantı odasına girdiğinde Açelya kocaman gülümsemesiyle oturduğu sandalyesinden hızlıca kalkarak arkadaşına sarılmıştı.

Bukre arkadaşına aynı içtenlikle sarılırken odada bir başkasının da varlığını fark ederek arkadaşının kulağına fısıldadı.

"Burada biri daha var."

Açelya uzun zamandır arkadaşını görmemenin mutluluğu ve heyecanıyla unuttuğu genç adamı Bukrenin hatırlatmasıyla geri çekildi.

Bukre kendinden emin ve dik duruşuyla karşısında ki genç adama elini uzattığında kendini tanıttı.

"Bukre Yılmaz."

Korkut kendisine uzatılan ele tereddüt etmeden aynı şekilde karşılık verdi.

"Korkut Karataş."

Henüz yerlerine geçemeden kapının açılıp içeriye her zaman ki bitmek tükenmek bilmeyen enerjisi ve gülümsemesiyle Tekin girdi.