Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine.
Nazım Hikmet
5. Bölüm { Sekiz oda ' Yaşantılar' }
Gecenin karanlığında ışıklar kapatılıp ortalık sessizliği büründüğün de sekiz odada başka bir nefes, başka başka aynı hayatın aynı yere giden yolcularının, yaşantıların insanları vardı.
Bazıları "tesadüf" kelimesini kullanır kaderin başlangıç noktasına...
Son durak bilinmezdi!
Son durak beklenilmeyendi!
Son durak olmazsa olmazdı!
Son durak Aşktı!
Sıradan değildi hiç bir şey!
Kolay da değildi hayat.
Her tat da mutluluk yoktu.
Kimin hayatı mükemmel ki... onların da değildi.
***
Korkut kısa duşunun ardından üzerine sadece siyah eşofmanını geçirerek yatağına uzanmıştı.
Çenesi Enver tarafından yediği sıkı yumrukla oldukça acımıştı bir anlık dalgınlığın eseri oluşmuştu çenesinde acısını, arkadaşının elmacık kemiğine indirdiği yumruk darbesiyle ödeşmişti.
Bedeni biraz yorgundu ve dinlenmeye ihtiyacı vardı.
Yarın başlayacak olan görevi ve Açelyayı düşünmek istemedi Korkut zira oldukça kafa patlatmıştı ve başının ağrıması şu an çekemeyeceği şeyler arasındaydı.
Sorgulamadı daha fazla düşünmemek için sorgulamaktan vazgeçti erkek beyniyle.
'Sadece bir ay' dedi içinden 'Farklı bir deneyim olacak' diyerek ekledi.
Kolunu yastığının altına yerleştirerek uyumaya çalıştı odasında kesinlikle farklı tanınmaz bir Korkut Karataş oluyordu yalnızlık insanda tuhaf etkiler bırakabiliyordu.
Eline gelen ince cisimle açtı gözlerini oturur pozisyona geçti beyaz zarfa kaşları çatık bir şekilde baktı.
İçinde ne olabileceği düşüncesiyle açtı annesinin zarif el yazını görünce çatılan kaşları düzelmiş dudaklarında gülümse oluşmuştu.
İki kelime sadece iki kelime yazmıştı annesi.
"Kadere inan."
Genişletti gülümsemesini Korkut küçüklüğüne gitti düşünceleri altı yaşına kadar annesi ile oynadığı kelime oyununu düşündü ilgi çekici kelimeleri birbirlerine söyler onlara anlam yüklerlerdi sanırım annesi o günleri özlemişti ve böyle bir zarf bırakmıştı üzerinde durmadı Korkut düşünmedi, anlam yüklemedi.
Annesinin ne söylemek istediğini bilmeden uyudu.
***
Açelya, gecenin ilerleyen saatlerinde uyuyamamıştı hiçbir zaman deli uyumamasına rağmen uyumak için denediği farklı pozisyonlarla yatağı doldukça dağılmıştı.
Yatağından kalkarak ayakları sarkıttı cam bölmeden içinde var olduğu denizin tertemiz halini izledi cama çarpıp geri dönen balıklar güzel bir görüntü sergiliyordu.
Odası oldukça sıcaktı ve kısa da olsa saçları boynunu terletmişti.
Ayağa kalkarak küçük adımlarla banyosuna ilerledi.
YOU ARE READING
Görevimiz Tehlike 《TEHLİKELİ OYUNLAR SERİSİ I 》TAMAMLANDI
Action- TAMAMLANDI - Korkut Karataş; Gri bulutların arasında saklı kalmış bir adam. Kendinden ödün vermeyen kendi doğrularını yaşayan bir ajan. Onun gözleri içinden çıkmak istemeyeceğiniz bir hapishane. Enver Kandemir; Kan kusturan bir adam. O, adeta bi...
