I found you (Harry Styles)

Hoofdstuk 1

Desteny Marves

Schreeuwen kan ze niet naar hem, want dan weet ze dat ze het veel erger zou maken. Met een harde klap beland ze tegen de punt van de tafel. 'Loser!' Het komt met gemak uit zijn mond rollen, alsof het niks betekent, het niks boeit. Maar haar hart breekt elke keer een stukje meer wanneer hij woorden zoals dit naar haar uit proest. Voorzichtig staat ze op, terwijl hun ogen elkaar kruisen. Zijn ogen staan duister, en net voordat ze opstaat, komt hij op haar af. Zijn grote hand raakt haar wang, opnieuw. Maar deze keer valt ze niet om. 'Pap, alsjeblieft,' jammert ze. Maar het helpt niet. Niks helpt zelfs niet wanneer ze voor zijn gezicht staat te huilen. Het doet hem niks, zoals elke keer.

De avond is gevallen en voorzichtig gaat Desteny de trap af naar beneden. Haar ogen glijden langs de hal, naar de woonkamer. Door de spleet van de deur kan ze waarnemen dat haar vader op de bank ligt met zijn fles drank in zijn handen. Zijn ogen zijn dicht, en zijn wangen geven een rode gloed aan. Hij is alweer dronken. Sinds het overlijden van Desteny's moeder is haar vader begonnen met drinken. Het begon allemaal onschuldig met elke avond twee biertjes voordat hij naar bed ging. Daarna werden het meer biertjes, waarna hij overstapte op sterke drank. En sinds hij overgestapt is naar sterke drank, is zij zijn doelwit wanneer hij agressief wordt. Haar moeder is nu twee jaar bij hen weg. Ze is overleden aan borstkanker toen Desteny twintig was. Het gemis is onbeschrijfelijk en ze denkt nogsteeds elke dag aan haar. Ze weet niet of ze moet geloven dat ze vanaf boven naar hen kan kijken, want dan kan ze zien wat haar vader met haar doet. En dat zal mam nooit accepteren. Verlost word ze uit haar gedachten door een kreun van haar vader. Haar hart bonst in haar keel wanneer ze kan opmerken dat hij opstaat van de bank. Hij brabbeld wat maar ze kan niet verstaan wat hij zegt. Hij is té dronken. Wanneer ze de trap op wil gaan, gaat de deur met een vaart open. 'Jij!' Verschrikt blijft ze staan, omdat ze toch wel weet dat ze geslagen zou worden. Het maakt niks uit of het boven of beneden zou zijn. 'Mijn leven zou zoveel beter zijn zonder jou,' brabbelt hij. Haar hart breekt tuk voor stuk. Hij heeft vreselijke dingen naar haar hoofd geslingerd, en hij heeft haar lichamelijk ook enorm veel pijn gedaan, maar zoiets als dit, heeft ze nog nooit gehoord uit zijn mond. 'Sorry?' Desteny merkt hoe boos ze word en gaat voor hem staan, op de onderste tree van de trap waardoor ze even groot als hem is. 'Je hoorde me toch?' Hij pakt Desteny bij haar haren en houd zijn mond bij haar oor. 'Mijn leven zou zoveel beter zijn zonder jou.'

Desteny beland in haar kamer en gaat op het vensterbank zitten. Het is haar plekje, en kan hier tot rust komen. Ondanks dat ze weet dat onder haar, een dronkenlap zijn agressie afreageert op haar. Ze kijkt naar buiten, waar de maan het bos verlicht. Voor even laat ze zichzelf gaan in haar gedachten. Waar ze het oude gezin van vroeger nog voor haar kan zien. Wederom word ze uit haar gedachten gehaald. Deze keer door haar vader die nu in de deuropening staat. 'Wanneer ga je nou eens weg?' Hij komt trompelend naar haar toe gelopen met in zijn linkerhand zijn sterke drank. 'Wil je dat ik ga?' vraagt ze rustig. Ze mag van zichzelf niet boos reageren omdat ze dan nog meer blauwe plekken zou krijgen en ze had er al genoeg om eerlijk te zijn. 'Je bent niks waard, loser.' Inmiddels is hij weer naar beneden gegaan. Vraag niet hoe, maar het is hem gelukt. Niet dat het haar iets uit zou maken. Ze haat die man, terwijl ze twee jaar geleden nog onafscheidelijk waren. Ze hadden zo'n hechte band. Echt vader en dochter, zoals we dat kennen. Maar dat is in één klap verdwenen. Voor haar is nu de maat vol. Hij wilt dat ze weggaat. Dan gaat ze ook weg. Ze heeft het twee jaar lang volgehouden en gewoonweg geaccepteerd wat hij haar allemaal aandeed. Maar nu is het over. Ze zal weggaan, en nooit meer terugkomen. Geld is er niet, dus waar ze terecht zou komen, weet ze niet. Haar geld gaat op aan andere dingen, maar dat weet niemand. Zelfs haar vader niet. Want ook Desteny is verslaafd.