Don't Test The Gangster In Me (Book 1): La Morte È Il Vostro Karma

Forty Eight: "I am a criminal."

“Ang galing mo palang kumanta Ice,” puna ko nang nakaupo na kami rito sa McDonald's.

“Alam ko.” saad niya, na ikinangiti ko. Kahit kailan talaga e, ang taas ng tingin niya sa sarili niya.

“Ang daming bagay pa pala ang hindi ko alam tungkol sa yo.”

Napansin kong biglang nagiba yung reaksyon niya, sa sinabi ko.

“Marami pa talaga Sine. Marami ka pa talagang bagay na hindi alam tungkol sakin.”

Nangunot ang noo ko sa sinabi niya.

“Sine... kapag may nalaman ka tungkol saking di maganda, ganyan pa rin ba ang pagtrato mo sakin?”

***

Bigla kong naalala ang mga sinabi niya sakin noon sa McDonald's. Umiling ako sa mga iniisip ko ngayon.

Makaraan ang ilang minuto, bumalik siya. Inoobserbahan ko lahat ng galaw niya, parang may inaabangan at inoobserbahan.

Nagpatugtog ng isang kanta, at inaya ang lahat para sumayaw.

[Song: Perfect by Ed Sheeran]

"I found a love, for me... Darling just dive right in, follow my lead...”

Hinila ko si Ice sa gitna. Hindi naman siya lumaban. Hinawakan ko siya sa bewang.

“This is your first dance, fellow students of Beverly and Jacksonville. From this moment, may we request to remove your partner's mask...” singit ng emcee.

" ‘Cause we we're just kids when we fell in love, not knowing what it was... I will not give you up this time..."

Unti unti kong inalis ang mask niya, ganun rin siya, hanggang sa nagtama ang mga mata naming dalawa. I smiled, as she did, as well. Nahulog sa baba ang parehong mask namin.

“Can you please forget for awhile what you are thinking? Can you just please focus your attention to me? Please?”

I held her right hand, and I felt the ring in her ring finger. Tumingin ako roon at nakita kong suot niya ang singsing ni Diamond.

“You wear it?”

“Mmm...mmm... It's mine.”

“It's yours now.”

“No, it's really mine.”

“What?!”

“You'll understand it. Let's just not think anything right now.” Nagulat nalang ako nang bigla niya akong yakapin sa gitna ng kanta.

"...Dancing in the dark, you between my arms. Barefoot on the grass. Listen to our favorite song...”

“Remember Sine... I love you. Please remember all of this.” she said, while his hug became tighter.

“I love you too... I love you too...”

“Remember those moments... those happy moments that we'd share together.”

“I will do, and please tell me the truth Ice... WHO ARE YOU?”

“I am... I am... a criminal, Sine.”

Lumaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

“I am not JUST like you, I am one of those worst person that you could ever met.”

“W-what?!”

“Can we just not talk about it. Ayokong magmula sakin yung ibang detalye na alam kong masasaktan ka ng sobra.”

“A-ano?!”

“Please... don't ask for now.”

"...she looks perfect, I don't deserve this you look perfect tonight..."

“I'm sorry Sine, sorry...” nagsimula siyang humikbi ng iyak habang nakayakap sakin.

Sumakit ang puso ko sa sinabi niya. Sana nananaginip lang ako ngayon, sana... panaginip lang to.

***

Ilang kanta pa ang sinayaw namin na halos walang nagsasalita. Yakap at bawat paggalaw lamang ng aming mga katawan ang nangyari. Ngunit palaging sumasagi sa isip ko ang mga salitang sinabi niya kanina. Hindi ko yun maintindihan ngunit may mga kutob akong dapat ay hindi ko nararamdaman ngayon.

Tumingin ako sa paligid.

Ang ilan sa kanila’y kung hindi nakangiti'y walang ekspresyon ang kanilang mga mukha.

Niyakap ko siya ng mahigpit at tsaka siya humiwalay sa pakikipagyakap sakin. Umalis siya roon at ang susunod na nangyari'y namalayan kong wala na siya sa tabi ko.

“Boy, asaan si Ice?” tanong ni Erroll, “hindi ko pa siya naisasayaw eh.”

Hindi ko siya sinagot. Nababalot ng tanong ang aking isip at pilit na ginugusto kong ayaw na maniwala sa mga sinabi niya.

“I am not JUST like you, I am one of those worst person that you could ever met.”

Bumalik sa isip ko ang sinabi niya.

“Boy,” saad muli ni Erroll.

“Erroll, may napapansin ka ba kay Ice, magmula noong nakilala mo siya?”

“Anong ibig mong sabihin?”

“Wala...” umiling ako at tsaka pumunta sa may comfort room.

On my way back there, nakabangga ko ang isang babaeng nakasuot ng black long gown, at patuloy nakasuot parin ng maningning na kato mask, siya yung MC ng event ngayon.

Nahulog yung pouch niya sa sahig, at ito'y pinulot ko.

“Sorry,” saad ko.

“Balisa ka ata?” tanong niya.

“Hindi... Pasensya.”

“So you're the suitor?”

“Huh? What?!”

“Wala. What's your name, by the way?”

“I'm Sine. Why you're still wearing your mask?”

“I just want to wear it.” She smiled widely.

“You?”

“Huh?!”

“I said, what's your name?!”

“Ah... I am... FREA, remember that name.”

(To Be Continued)