Voodoo doll

47

POV Laura

"Lau?" Britt zet zich naast me neer."ik hou ook van jullie, bye!" Zeg ik waarna ik ophang. Ik heb trouwens net met ze gebeld, en het ging zo goed!

"Hey, what's wrong?" Vraag ik haar lief. Ik leg een hand op haar schouder."het gaat echt nooit iets worden tussen mij en Michael" zegt ze zacht, je ziet dat ze verdrietig is. Dat is duidelijk van haar gezicht af te lezen."hoezo niet? Wat is er gebeurd?" Vraag ik verbaast."hij zei dat ik de beste vriendin ooit was en dat hij me niet kwijt wilde. Ik weet zeker dat hij daarmee bedoelt dat hij niet meer wilt dan beste vrienden" een traan rolt over haar wang die ze snel wegveegt.

"Misschien bedoelde hij het helemaal niet zo" probeer ik haar gerust te stellen. We schrikken op van iemand die snel naar boven gaat."wie was dat?" Vraag ik fronsend."ik hoop Ashton" piept Britt. Ik ga kijken naar de hangmat buiten, maar daar licht Ashton nog steeds rustig te liggen.

"Het is Michael" zucht ik. Zij waren de enige 2 die beneden waren van de jongens, de andere 2 zijn boven op de playstation."ik vind dat je even naar hem toe moet gaan" zeg ik Britt en draai me naar haar toe."hij heeft letterlijk net gehoord wat we gezegd hebben. Hij weet dat ik hem leuk vind! Hij is vast super teleurgesteld" zegt ze verdrietig."Bri, dat kan je niet weten. Ga naar hem toe" beveel ik haar. Ze zucht waarna ze uiteindelijk rechtstaat. Ze steekt haar middelvinger op waardoor ik begin te lachen."beter heb je gelijk" mompelt ze waarna ze naar boven gaat.

POV Britt

Ik klop aan op de deur. Ik hoor hem snikken, en geloof me, dat breekt mijn hart."Mikey, ik ben het. Kan ik even binnenkomen?" Vraag ik lief. Als ik geen antwoord krijg, doe ik de deur open en sluit de deur weer achter me. Hij zit helemaal opgerold in het deken.

"Het spijt me" zeg ik zacht en zet me naast hem."waarvoor?" Hoor ik hem zacht snikken, maar het wordt gedempt doordat het deken over hem heen ligt."je weet wel waarvoor" zeg ik rood aangelopen. Hij haalt het deken van zijn gezicht af en draait zich naar me toe. Mijn hart breekt in duizenden stukjes als ik hem zie. Hij lijkt helemaal gebroken.

"Nee, het spijt mij" snikt hij terwijl hij zich recht zet."waarvoor? Je hebt toch helemaal niets gedaan?" Vraag ik niet-begrijpend."ik heb je het idee gegeven dat ik je gefriendzoned had, en geloof me, dat bedoelde ik helemaal niet zo" een traan rolt over zijn wang die hij met zijn handpalm wegveegt. Ik kijk hem fronsend aan."ik dacht dat je iemand anders leuk vond, en ik wilde hem niet tussen onze vriendschap laten komen dus zei ik dat ik je nooit kwijt wilde. Ik dacht dat ik je zou verliezen" snikt hij. Ik slaag mijn armen om hem heen en hou hem dicht tegen me aan."je zou me niet kunnen verliezen, Mickey. Je bent de belangrijkste persoon in mijn leven" zeg ik zacht. Hij trekt zich uit mijn greep en legt zijn hand op mijn kaak. Hij streelt zachtjes met zijn duim over mijn wang, en voor ik het weet, heeft hij zijn lippen op die van mij gedrukt.