Dziwne czasy

Część II rozdział X

Główni bohaterowie przemierzali właśnie jedną z wielu dróg, które łączyły odległe miejscowości w Królestwie Januszów. Herosi kierowali się q stolicy państwa, Corvinism, gdzie swą rezydencję miała hrabina Martha. Nagle zauważyli wiele niepokojących rzeczy...

- Nie podoba mi się tutaj - stwierdził Jochanan.

- Kurcze - powiedział Mihath. - Jesteśmy na znanym z licznych napadów szlaku. Wszędzie leżą trupy i porozrzucane towary. Wokół drogi nasadzono krzaki, w których łatwo można się ukryć. Na dodatek obok jest przydrożna jaskinia, zapewne kryjówka bandytów. Hmm...to pewnie kemping dla fanów My Little Pony i raczej nikt nas nie napadnie.

- Rączki do góry! - z krzaków wyskoczył bandyta, który mierzył z broni w naszych bohaterów.

- Nie strzelaj! Nie strzelaj!

- Opróżnić kieszenie! - nakazał bandyta. - Wyskakiwać ze wszystkiego, nawet z zabawek z dzieciństwa waszych dawno zmarłych koleżanek, które zmartwychwstały jako nieumarłe upiory!

- Kurwa! - zdziwił się Mateusz. - Skąd on wie, że mam kolekcję drewnianych dildosów, którymi hrabina Martha bawiła się jako dziecko?

- Skąd ty to masz?! - wzburzył się Blyatow.

- Cisza! - bandyta zastrzelił Iwana.

- W sumie jest nas siedmioro: ja, Jochanan, Mateusz, Kacperth, Wookash, Wachta i Mihath - stwierdziła Alynna. - Łącznie mamy 1 milion punktów życia, 5 tys punktów siły, 5 tys punktów zręczności, 1 milion punktów many, mikstury uzdrawiające, zaklęcia i kość szkieletu. Ten bandyta jest sam, ma 60 punktów życia, 20 punktów siły, 20 punktów zręczności i 0 punktów many. To oznacza, że możemy mu wpierdolić i nawet się przy tym nie zmęczyć.

Jochanan wyczarował wielką kulę ognia, którą posłał w kierunku bandyty. Rzezimieszek spłonął marnie.

- Możemy iść - powiedział Mihath. - W ogóle ma ktoś jakiś pomysł co zrobić jak już wejdziemy do Corvinism?

- Ja mam genialny plan... - stwierdził Jochanan. - Użyjemy niezawodnego podstępu i niewykrywalnego przebrania. Zaufaj mi, jestem mistrzem kamuflarzu.