Kalpsizler de aşık olabilir ...
Hırçın, acımasız bir Ali ve onun masum kırılgan gelini...
Dans ediyorduk. Beni kollarında çeviriyor, sertçe göğsüne çarpıyor, benden hızlıca uzaklaşıyor ve aynı hızda bana doğru geri geliyordu.
"Bir gün gelecek Ali...
Neden bu durup durup isyan etmeler Allaha Bu aldanmalar, yıkılmalar, bu sonsuz çalkanış Hep sana yaklaşmak için, biraz daha biraz daha Seni bulmak yılgın, yıkık gecelerden sonra Sana çıkmak merdivenlerden nefes nefes Belki ben yalnız senin güzelliğinde çirkinim Hiç solmasa güzelliğin, böyle hiç bitmese Yanmak var sana yaklaştıkça biliyorum Yok olmak var, kahrolmak var, kül olmak var Öyle bakma gözlerime bakma artık ölüyorum Yaşamanın ta kendisi oysa bu ölmek değil Gözlerim gözlerinden başkasını unuttu Sen yoksan o yokluktur, senden öncesi yoktu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Hayır baba! Biraz daha yana doğru asar mısın? Bizi duymuyor musun? Ortaya doğru getirmeni söylüyoruz sana!"
Ali yedi yaşındaki ikizlerine dönmeden sırıttı. Bilerek onların dediğini yapmıyor, onları kızdırmaktan keyif alıyordu. Ablaları Aslı'nın doğum günü için küçük bir parti vereceklerdi. İkizler de, birisi kız, ismi Gamze'ydi, diğeri de erkek, onun ismi ise Efe'ydi, babalarına salonu süslemek konusunda yardımcı oluyorlardı.
Şimdi ise salonun girişindeki duvarın üzerine, renkli süslemelerle, "İyi ki doğdun Aslı!" yazan büyük bir pankart asmaya çalışıyordu. Daha önceden duvara çivi çakmış ve pankartı geçirebileceği noktayı da ikizler okuldan gelmeden çok önce saptamıştı.
Üzerine çıktığı merdivende biraz sallanıp, dengesini kaybediyormuş gibi yaptı. İkizler çığlık atarak Ali'nin paçalarına yapıştı.
Genç adam ayaklarına yapışan iki çift minik elin temasıyla iç geçirdi. Baba olmak ne güzel şeydi. Elif ona söz verdiği gibi dört tane güzel bebek vermişti. İlki Aslı'ydı ve güzel kızı şuan Kenan amcalarının evindeydi. Mehmet ile ayrılmaz ikili oldukları için onu okuldan direkt oraya götürmesi için şoförü Kemal'e talimat vermişti. Muhtemeldir ki Aslı'nın doğum günü olduğundan haberi bile yoktu. İlk göz nuru, içine kapanık, bu gibi şeylerle pek ilgilenmediğini belli eden bir kızdı.
Onun en değer verdiği şey ailesinden sonra Mehmet'ti. Mehmet ile vakit geçirmeye bayılıyor, onu sahipleniyor, sürekli ondan bahsediyor ve hep birlikte zaman geçiriyorlardı. Ali, kızının ve Mehmet'in arasındaki bu dostluğa gıpta ile bakıyordu. Bu iki küçük çocuk birbirlerine çok bağlıydı.
Elif'in ona verdiği ikinci hediye ise düşmesinden korktukları için babalarının ayaklarına sıkı sıkıya yapışan bu küçük ikizlerdi.
Ali onların aşağıdan, "Baba tuttuk seni!" diye bağırdıklarını duyuyor ve gülümsüyordu.
Elif ona hamile olduğunu söylediği o sahil akşamında, onu öyle mutlu etmişti ki. Beklediği bir bebekken aslında iki bebeğin geldiğini öğrendiklerinde adeta şok yaşamışlardı. Sonrasında genç adam Elif'in deyim yerindeyse eli ayağı, gözü, kalbi her şeyi olmuştu. Genç kadının ikizlere olan hamileliği çok zor geçmişti. Hamilelik ilerledikçe bedeni daha çok yorgun düşüyordu.
