AMİNE

32- Hediye Kimden

Yeşim köşeye sıkışmış gibiydi. Bir yandan oğlunu düşündü ve yaşadığı ağır travmaları. Bir yandan babasının hastalığını. Eğer bu duyulursa yaşanacaklar geldi aklına. Korkuyordu. Ne yapması gerektiğini bilmeden durdu saniyelerce. Kafasını toplayıp toplamamakta kararsız kalırken kocasının gözlerine baktı ve artık içinde ona karşı ufacık bir his bile taşımadığını fark etti. Ondan hiç olmadığı kadar tiksiniyordu.

"Sami bırak peşimizi. Çocuk okuluna geç kalıyor."

Her şeye rağmen Sami pes etmiyordu. Yeşim'in gitmek üzere olduğunu görünce önünü kesti.

"Hiçbir yere gitmiyorum. Bak hatamın farkındayım ve seni çok üzdüm. Keşke elim kırılsaydı da sana vurmasaydım."

"Bin kere de pişman olsan fayda etmez. Şimdi çekil önümden!" diyerek tersledi Yeşim ona yalvarırcasına bakışlar atan kocasına. Onun bu halini görünce daha kötü oldu.

"Hiç değilse biraz gururlu ol da bırak bizi. Bu halini gördükçe kendimden utanıyorum." dedi Yeşim.

Sami bu sözlere karşı etkilenmiş gibiydi. Ama bu çok kısa süreli oldu. O zaman diliminde Yeşim oğluyla yanından ayrılmıştı. Peşinden gitmeyi planlayan Sami birkaç adım sonra çalan telefonuna odaklandı. Arayan numaranın ona borçlarını hatırlatacağını biliyordu. Oflayarak telefonu kapadı ve yürümeye başladı.

***

Amine ders bitiminde çocukları velilere teslim etti. En son Fırat kalmıştı. Neredeyse okulda kimsecikler yoktu. Amine endişeye kapıldı. Bu anı en son yaşadığında Yeşim'in yüzünü hatırladı. Korkuyla Ömer'i aradı Amine.

"Amine iyi misin? Ses ver!"

"Ömer ablan gelmedi. Fırat burada yalnız."

"Tamam geliyorum."

Amine telefonu kapattıktan iki dakika sonra Yeşim geldi.

"Nerde kaldın abla?" diye sordu Amine.

"Ben trafikteydim."

"Trafik mi? Yüzün neden bu kadar solgun yoksa o adam tekrar-" dedi Amine devamını söyleyemeden Yeşim konuşmayı kesti.

"Hayır karşılaşmadık bile."

Yeşim gözlerini Fırat'a çevirdi. Oğlunun bakışlarından hiçbir şey söylemediğini anladı ve rahatladı. Kimseye yük olmak istemediği için daha fazla sorun çıksın istemiyordu Yeşim. Bu yüzden yalan söyledi.

"Ben aslında iş aramaya başladım ama hiç tecrübem yok." dedi Yeşim yeni bir konu açarak.

"Bende senin için bakarım. Bu arada Ömer'i aradım sen gelmeyince ben bir haber vereyim." diyerek eline telefonu aldı Amine. Biraz sonra Ömer geldi ve hep birlikte okuldan çıktılar.

&&&

Sami günlerdir ne yapabileceğini düşünüyordu. Kalacak olan mirası bir kalemde silip atamazdı. Bu sebeple boşanmamakta kararlıydı. Yeniden karısını kendine aşık etmenin imkansız olduğunu anlamıştı. Bu yüzden duygu sömürüsü yaparak onu eve getirip ardından boşanmamaya ikna edecekti. Kafasında tasarladığı düşünceleri tekrarlarken eve baktı. Her yeri ufak dokunuşlarla daha da bozdu. Ev artık içinde barınabileceği bir yer değildi. Apar topar çıkıp okula gitti. Fırat'a göz gezdirdi. Eğer oğlunu kendi yanına çekerse her şeyin daha kolay olacağını biliyordu.

Biraz sonra Yeşim ile Fırat'ı gördü. Ağacın dibine girip saklandı. Yeşim'in gitmesiyle oğlunun yanına gitti Sami.

"Oğlum nasılsın?" diye sordu.