30- O Üzülmesin

1.6K 94 2
                                    

"Aslına bakarsan yalan değil de gizlediğin bazı şeyler olabilir. Mesela Ömer'in ablasıyla ilgili bir şeyi Ömer bilmiyor."

Ömer mutfaktan çıkmış kızların sesini duyduğu yere giderken Esin'in son söyledikleriyle kala kaldı.

"Esin susar mısın artık? Ömer içeride ve her an gelebilir." dedi Amine. Bunu söylerken kısık bir sesle dile getirmişti. Yine de her şeyi duymuştu Ömer. Vücudunda beliren kızgınlık veya öfkeden çok kırgınlık vardı. Ondan bir şey saklıyordu. Hem de ablası ile ilgili ortada bir sır vardı. Bir adım atıp sormak istedi ve duraksadı. Şimdi konuşmayacaktı. Mutfağa gelen Esin ve Amine'ye bir şey belli etmeden gideceğini söyleyip çıktı. Yeterince saat geç olmuştu zaten.

Ömer apartmandan çıkar çıkmaz soğuk havanın yüzüne vurmasıyla kafasında ne yapması gerektiğiyle ilgili sorularla baş başa kaldı. Önce kimle konuşmalıydı? Gerçekten ne olabilirdi? Telefonunu çıkarıp ablasının numarasına baktı ve vazgeçti.

Amine ise bir şeylerin ters gittiğini düşündü. Ömer'in sessizce evden çıkışı kafasını bulandırmıştı.

"Yoksa duymuş muydu?" diye sorguladı içindeki ses.

Sonra "Eğer duysaydı hesap sorardı." diye içinden geçirdi Amine. Kafasındaki düşünceleri bir kenara bırakıp odasına geçti.

***

Günlerdir kafasında tasarladığı projeyi müdür beye göstermeye karar verdi Amine. Öncesinde çok uzun bir konuşma hazırlamıştı. Nefesini kontrol altına alıp kapıyı çaldı. Müdürün 'gel' demesiyle içeri girdi.

Amine hazırladığı projeyi kağıda dökmüş halde müdüre sunduktan sonra konuyu açtı. Bu proje müdüründe hoşuna gitmişti ne de olsa okulunun ünü daha da artacaktı.

Müdürün projeyi kabul etmesiyle Amine içinde büyük sevinçler yaşayarak odadan çıktı ve ardından yüzünde koca bir gülümsemeyle öğretmenler odasında onu bekleyen Esin'in yanına oturdu. Biraz sonra elinde çay ile Serkan gelmişti. Kızları sevinçli görünce tebessüm edip yanlarına oturdu.

"Ne oluyor? Pek bir mutlusunuz." dedi Serkan soru sorarcasına. Amine ve Esin birbirlerine bakıp güldüler.

"Evet mutluyuz çünkü Amine'nin projesine müdür beyden de onay geldi. Artık başlasın hazırlıklar. Hem düğün hazırlığı hem de proje hazırlığı. Valla Amine'nin işi zor ama biz yardım edeceğiz."

"Tabiki bu projeye canı gönülden razıyım ben." diyerek kızları destekledi Serkan.

Esin bu sözlere karşı etkilenmiş bir haldeydi. Bu durumu her zaman olduğu gibi ilk fark eden Amine olmuştu. Zaten uzun zamandır aralarındaki bu çekim ve tatlı kavgalarından bile belliydi. İkisininde birbirlerine karşı hisleri olduğu. Zil sesiyle Amine ayaklandı.

"Ben gidiyorum. Her şey için teşekkürler." dedi Amine.

"Ne demek canım arkadaşım." dedi Esin başını çevirip Amineye bakarak.

"Önemli değil Amine hem arkadaş değil miyiz biz tabiki yardımcı olacağız sana." dedi Serkan.

***
Ömer düdük sesiyle olduğu yerde kaldı. Onun yanına doğru meraklı ve bir o kadar kızgın olan teknik direktörü geldi. Ömer'in kafasından atamadığı soru işareti onu her şeyden alıkoyduğu belliydi.

"Neyin var Ömer? Kaç gündür dalgın görünüyorsun sana daha öncede dedim. Kafa karışıklığı olan problemini halletmeden gelme diye. Sorun yine Amine mi?"

Ömer hiçbirine cevap vermeyince durum daha çok anlaşılıyordu.

"Peki demek sorun bu kadar büyük öyleyse git ve hallet. Eğer tekrar geldiğinde seni yine bu halde görürsem bu maçta yedeklerde olursun."

AMİNEWhere stories live. Discover now