"Sanırım senin için önemli biri buraya doğru geliyor!"
"Ne?!" Diye karşılık verdim ve cama doğru ilerledim. Aşağıya yurdun etrafına doğru bakınan Chris'i gördüğümde istemsizce gülümsemiştim. Elena'ya son bir kez baktım ve hızlı bir şekilde odadan çıktım. Küçük bir çocuk gibi merdivenleri 3'er 5'şer atlayarak indim. Açık olan kapıdan sırasıyla elleri kolilerle ve kutularla olan kızlar giriyorlardı. Hepsinin de tek derdi yerleşmekti.

Kapıdan çıktım ve Chris'e doğru hızla ilerledim. Birleştiğimizde birbirimize sıkıca sarılmıştık.

"Tanrım! İşte buradasın!" Dedi Chris sakin bir ses tonuyla. Ayrıldıktan sonra birbirimize doğru baktık.

"Beni görmeye mi geldin?"
"Evet sana beni kapıda beklemen için mesaj atmıştım ama sanırım telefonun..."

"Sanırım arabada kalmış olmalı." Dedim üzerimdeki ceplerimi arayarak.
"Hadi gidelim." Dedi Chris hiç beklemediğim bir anda.

"Ne? Nereye?"
"İlk önce çocukların yanına. Ondan sonra da birlikte sinemaya gideriz diye düşündüm."
"Sadece ikiz mi?"
"Evet."
Chris yazın boş günlerinin neredeyse hepsini benimle geçirmişti. Bu birlikte olduğumuz zamanlarda randevuya çıkmadığımızın bir telafisiydi. Artık bizim de her ilişki de olduğu gibi randevu anılarımız vardı.

Gülümseyerek gözlerinin içine doğru baktım.

"Teklifini kabul etmem için bana şu kutuları taşımamda yardım etmelisin. Ancak öyle seninle bir yere giderim." Dedim bagajda bulunan kutuları göstererek.

Alaylı bir şekilde gülümsemişti.

"İstersen şunların hepsini bir gidişte taşırsın Bella. Yoksa bir delta olduğunu unutuyor musun? Hem de sevgilinden güçlü bir kurtadam olduğunu."
"Elbette biliyorum. Yalnızca buradaki kızların benden tuhaf bir şekilde şüphelenmelerini istemiyorum."
"Elbette senden şüphelenmeyecekler. Tabiki dolunay zamanlarında...."

Yine gülümsemiştim. Chris daha fazla bir şey söylemeden bagajdaki büyük kolileri eline alarak içeriye doğru yürümeye başladı. Ben de son kalan küçük kutuları aldım ve arkasından ilerledim.

Birlikte 3. Kata kadar çıktık ve koridorun sonundaki odaya doğru ilerledik. Elena bizi gördüğü anda kapıya doğru geldi ve hafif bir şekilde gülümsedi.

"Selam Chris!" Dedi elini havaya doğru kaldırarak.

"Selam Elena. Ee siz bayağı yerleşmişsiniz." Dedi ve etrafı incelemeye başladı.

Elena ve Chris, yurda göz atmak için geldiğimiz ilk günde tanışmışlardı.

"Pekala çıkalım mı? Diye sordum yatağın üzerindeki ceketimi alarak. Kafasıyla onayladı ve kapıya doğru ilerledi.

"Elena ben yemeğe kalamayacağım."
"Ek bakalım beni!" Dedi alay edercesine. Gülümsedim ve bir şey demeden odadan çıktım.

Chris'e doğru dönmeye çalışmam ile birine çarpmam bir olmuştu. Kız ellerindeki kutularla beraber yere düşerken ben öylece olduğum yerde kalakalmıştım. Diğer kızlar harekete geçerek onu kaldırdılar ve bana doğru baktılar.

"Üzgünüm! Ben....,seni görmedim!" Dedim heyecanlı bir şekilde. Chris ise öylece bana bakıyordu.

"Sanırım kendine bir gözlük almalısın."
"Arkam dönüktü. Seni görmemem normal."
"Güzel! Ama ben yine de o mavi gözlerine bir baktırmanı tavsiye ederim!"

Kız biraz fazla tepki vermiş gibi görünüyordu. Sonrasında bana bir adım daha yaklaştı ve fısıldayarak konuşmaya başladı.

"Eğer bir daha yoluma çıkarsan affetmem." Dedi ve omzuma sert bir şekilde çarparak yanımdan ayrıldı. Kızın böyle yapmasıyla tam harekete geçecektim ki Chris sert bir şekilde kolumdan tuttu ve sakin olmam gerektiğini söylercesine bana baktı. Karşımdaki kızlara doğru döndüm. Hepsi de mum gibiydiler.

"Nesi var bunun böyle?" Diye sordum sert bir şekilde.

"Senin yerinde olsam o kıza bulaşmazdım Winston. Kim olduğunu bilmiyorsun. Kendisi iki senedir burda. Yürüyen bela." Dedi kızların içlerinden biri. Henüz daha kimsenin adını doğru düzgün bilmiyordum.

"Asıl o benim kim olduğumu bilmiyor." Dedim Chris'e doğru bakarak ve daha fazla bir şey söylemeden oradan ayrıldım.

Evettt arkadaşlar ilk bölümü nihayetinde yazmış bulunmaktayım. Umarım hoşnut kalmışsınızdır. Açıkcası uzun bir bölüm olduğunu düşünüyorum. Sizce başlangıç için güzel mi ha ne dersiniz??? Bir dahaki bölümde görüşmek üzere. Yazar yazmaz yayınlayacağıma emin olabilirsiniz. Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin.☺️😅😻😻😻😍😍😍

Kurtlar Arasında  (5. Kitap) #Wattys2017Where stories live. Discover now