GENTLEMAN series 5: Tobias Alejandro

Chapter Thirty Seven

Dahan dahan niyang inihakbang ang mga paa. Her feet were trembling. Her fingers were shaking. Lumapit siya sa front desk, nakatingin ang mga taong nakakasalubong niya sa loob ng lobby. Nasa mga mata ng mga ito ang gulat at pagtataka.

Ang receptionist na nakatanga sa kanya ay mabilis na itinikom ang bibig at dumeretso ng tingin sa kanya. Y-Yes? Ma'am?

S-Si Mr. Torres? Nandyan ba? Hindi niya alam kung paano niya nagawang bigkasin ang pangalan na iyon.

Nagsalubong ang mga kilay ng babae. Marahil ay nagtataka ito kung bakit hinahanap niya ang presidente ng kompanya. Any appointment ma'am?

Umiling siya. But i need to talk to him. Kailangan kong makausap ang tatay ko! Gusto niyang isigaw iyon sa mukha ng babaing kaharap pero hindi niya magawa.

Pero umiling lang ang babae. I'm sorry ma'am pero hindi kita pwedeng papasukin. Mr. Torres is a very busy Man at kung wala ka naman pong appointment i guess he won't entertain you. At saka------.

Ang dami pang sinasabi. Mabilis siyang tumakbo sa loob at humarap sa express elevator. Siya ang gagawa ng paraan. Narinig pa niya ang pagsigaw ng receptionist at ang pagtawag nito ng security.

Humugot siya ng malalim na paghinga habang lulan ng elevator. And when the elevator reached the presidential floor, mabilis siyang lumabas at binaybay ang daan patungo sa opisina ng presidente.

Bakante ang lamesang inookupa ng sekretarya. Minsan na niyang naging pwesto iyon. Ang maging sekretarya ng ama. Doon sa posisyong iyon nagsimula ang lahat sa kanya. Hanggang sa dumaan ang mga panahon at nabigyan siya ng mga promotion.

Binuksan niya ang glass panel door. She heavily sighed when she already in front of the brass door. She made a two knocks before the door opened.

Jesus! Bulaslas ng babaing nasa harapan niya. Nakasuot ito ng corporate office uniform. May mga hawak na folder at titig na titig sa kanya.

Nangilid ang mga luha sa kanyang mga mata. Ang laki mo na. Ang babae sa harapan niya ay parang itinulos sa pagkakatayo. Nang humakbang siya ay saka lamang kumurap kurap ang mga mata nito. P-Patay kana... Diba? Sa wakas ay nagsalita din ito.

Gusto niya itong sugurin ng yakap. It's m-me.. Cleo.

Cleo's eyes are widen in horror. Alam niyang hindi ito naniniwala sa kanya. Hindi! Hindi! She saw how she shake her head and glanced at her again. P-Patay kana e! Tumulo isa isa ang mga luha nito.
Nanginginig ang mga kamay. Marahil ay dahil sa takot. Iniisip nito siguro na baka isa siyang multo. You haven't changed at all. Takot ka pa rin sa multo. Lihim siyang natawa dahil sa naisip. Hindi na niya napigilan ang sariling yakapin ito.

Buhay ako... Hindi totoong namatay ako. She whispered while caressing her back. Naramdaman niya ang paninigas nito.

Hinigpitan niya ang pagkakayakap dito. Gusto niyang iparamdam dito na heto siya, buhay at humihinga. Naalala mo noong mg bata tayo. Nagpunta tayo sa rest house nina lola at lolo sa batangas. Ang sabi mo pa, it's look like a haunted house kasi sinaunang bahay. Tawa ng tawa sina daddy sayo. And when you turn seven sabi ng teacher mo draw your dream and you drew Power Ranger Megafource aat ng tanungin ka ng teacher mo kung bakit iyon ang idinorawing mo ang sagot mo, because i want to be power ranger someday. Doon palang kinabahan na si mommy at daddy na baka lesbian ka. Because you've loved playing male toys. And you also one of the boys. Pilit pa niyang inaalala ang mga magagandang nangyarinsa kanila noon. Partikular dito. Those memories are still intact. Para iyong mga pelikula na patuloy na nagpeplayback sa isip niya.

Urging her to tell and share everything. And when you reached at fifteen. Umuwi kang iyak ng iyak. We were panicked and worried. Hindi ka lumabas ng kwarto mo. And we found out the reason why.. You have your first menstruation. Tumawa siya nang maalala kung paano ito iyak ng iyak noon. At----.

Stop! Narinig niyang pagpipigil nito s akanya. Kumalas siya ng pagkakayakap dito. Puno ng luha ang mga mata nito. Namula ang ilong dahil sa pinipigil na pah iyak. Hindi pa rin siya naniniwala. Napayuko siya. Balit nga ba sinubukan pa niya?

Nakalimutan na siya ng lahat. Akala niya maibabalik pa niya sa dati ang lahat knowing that she already remember everything. I'm sorry. I didn't mean to.. to ruined yo---.

A-Ate Zel.. Cleo hugged her. Umiyak ito ng umiyak sa balikat niya. Naniwala ito. I'm sorry.. I'm sorry if i doubted you. Naniwala kaming lahat na wala kana. Sumuko kaming hanapin ka.

Ssshhh.. Narito na ko. Hinaplos niya ng hinaplos ang buhok nito. I'm sorry kung ngayon lang ako nakabalik. I'm sorry kung nagluksa kayo.

Kumalas siya muli ng yakap dito sinapo niya ang mukha nito. I'm so sorry. Hinawakan ni cleo ang mga kamay niya.

Ano bang nangyari sayo ate? Apat na taon kaming naniwalang wala kana. Si mommy she's been hospitalized for several times after you died on that accident. Umahon ang kaba sa kanya. Naisip niya bigla ang mga magulang nila. Bihira nang pumasok dito s a opisina si daddy. Ikaw daw kasi ang naaalala niya. You been working for him for so many years. Kapag may mga papers na kailangan niyang basahin. I'm the one who read it for him. And.. And.. Si kuya toby.. He suffered most. Napabayaan na niya ang sarili niya. Lahat ng tao itinataboy niya.  Even his employees said na naging inconsiderate and ruthless siya. Siya ang pinakanaapektuhan sa lahat.. He---.

Nagkita na kami. Hindi na niya kaya pang marinig ang lahat ng naging paghihirap ng mga taong naiwanan niya. Lalo na ang asawa niyang matagal na niyang nakasama pero hindi nila alam parehong iisa lang ang hinahanap nila. Naawa siya para kay Tobias. Ipinaglululsa nito ang taong buhay pa.

Nanlaki ang mga mata ni Cleo. What do you mean? Itinago ka ba ni kuya toby samin? Kunot noong tanong nito.

Umiling siya. Hindi.. Nagkaroon ako ng a-amnesia.. And ngayon lang bumalik ang alaala ko.. Nakasama ko na siya bago pa man bumalik ang alaala ko.

Oh God! Ikinuwento niya ang lahat ng nangyari. Wala siyang itinira miski isa. Karapatang malaman nito ang katotohanan.

Magbabayad si ate penny sa ginawa niya sayo...

To be continued...

--------

Sa nagtatanong kung malapit na bang matapos. Opo. Malapit na kaya kapit lang po.

Dahil birthday ko bukas.. 'yan ang blowout ko sa inyo. Hehehe.

For those who interested to join in our group game. May pagame po ako bukas sa gp. Don't worry may prize po ito. Everyone is welcome to join.

Happy reading.
Ai:)