GENTLEMAN series 5: Tobias Alejandro

Chapter Two

He silently praying that she will come. After his two weeks expedition. He met her. Nakasama niya noon sa cruise ship. His carribean experience turned very well. Akala niya mabobored lang siya. Pero hindi pala.

One broken heart found another broken heart. Pareho pala sila ng pinagdaanan. And when his eyes straightly looking at the entrance door. There she is, naglalakad papasok.

Halos higitin niya ang hininga. Akala niya ay makakalimutan nito ang huli nilang naging pag uusap noon sa eroplano. Bago sila maghiwalay noon ng destinasyon pagkabalik ng pilipinas, sinabi miya dito na kung pwede silang lumabas. On the same date of his birthday.

Hindi nga siya nabigo. She come! The maitrè d guide her papunta sa pwesto niya. Nanlalamig na ang mga kamay niya dahil sa nerbiyos. This is the first time that he actually have a date. A real date. H-Hi.. Nahihiyang bati niya nang sa wakas ay makalapit na ito sa kanya. She get even more lovelier than the last six days he saw her. Napaigtad pa siya ng humalik ito sa pisngi niya. Hello.. Sorry nalate ako.. Ang dami kasing pasyente sa clinic kanina. Hinging paumanhin nito. Iginaya niya ito upuan na katapat ng sa kanya at sa hinila upang makaupo ito.

It's okay.. Karadating ko lang din naman. He lied. Pero ang totoo doon na siya muntik tubuan ng ugat dahil sa nerbiyos.

Her simplicity is beauty. Wala miski kahit anong nakapahid dito. Simpleng nakaponytail lang ang alon alon nitong buhok. Mukha itong isang OJT trainee sa isang kompanya. Hindi mo nga iisipin na isa pala siyang registered veterinarian. She's only wearing a simple white polo shirt. And a tight fitting jeans with a ballerina shoes in her feet.

Wari'y naramdaman nito ang pagoobserba niya. I'm sorry kung hindi na ko nakapag ayos.. Baka kasi mas mainip ka lalo.. Nahihiyang sabi nito.

It's okay Zel.. You're more beautiful just like that. Sinserong pahayag niya. Nakatingin lanh siya dito. Kung maaari nga hindi niya ito hihiwalayan ng tingin.

Zel? May bahagyang gulat na sabi nito. Your the second person na tumawag sakin na Zel. My dad always did. Special daw ako kaya zel ang tawag niya.

Ewan niya pero kinikilig siya dahil sa sinabi nito. He felt somehow special dahil lang sa tinawag niya ito sa espesyal na paraan. Shall we eat? Yaya niya upang itago ang kilig na nadarama niya.

Totoong masama na ang tama niya. Aaminin niya, he always found his self smiling crazily. Minsan pa nga kahit oras ng trabaho ay pangiti ngiti siya. And no oner will believe na ang brokenhearted na gaya niya ay sumakay lang ng barko pagbalik sobrang saya na! Sure! Nakangiting saad nito na halos ikahulog niya sa upuan. That precious smile.

It takes a few days before bago niya unang nasilayan ang napakagandang ngiti nito. Alam mo kanina ko pa napapansin na panay ang ngiti mo. Pinagtatawanano ba 'ko? Sabi nito habang kumakain na sila.

Ikaw? Pagtatawanan ko? Bakit naman? Hindi ka naman clown diba? It's actually a joke. Hindi pa kasi niya kayang aminin dito ang gusto niyang sabihin.

Pilosopo ka talaga.. Saka sinabayan nito ng mabining pagtawa. He really love her smile. Ang ngiti nito na kakaiba. Na para bang kayang alisin ang lahat ng problema. All his worries are easily disappear everytime she smile at him.

It's like that her smile has a magic to control and manipulate his emotions and feelings.

Natatakot siya. What if hindi na niya kayang pigilan ang nararamdaman niya? What if?

I like you.. Zel.. It almost a whisper pero sapat na iyon para marinig ng kanyang kaharap.

And when he saw her face... She's blushing!

To be continued...