GENTLEMAN series 5: Tobias Alejandro

Chapter Eight

Pagkagaling sa H'our Disco bar dumeretso naman siya sa opisina niya. He has a lot of business to attend too. Pero hindi pa rin mawala sa isip niya ang mga nangyari kanina. Her face and even how she speaks. Ang asawa niya ang nakikita niya.

He pulled out his leather wallet from his pocket. Binuklat niya iyon at saka tumambad sa kanya ang mukha ng kanyang asawa.

Bakit ba ang hirap hirap mag move on? Bakit lahat sila ang sinasabi dapat ay tanggapin na niya. Na wala na talaga. Pero bakit hindi niya kaya?

Para namang tukso na naririnig niya ang mobile mp3 ng secretary niya. Dinig na dinig niya sa loob ng opisina niya ang tugtog na nanggagaling doon.

She's always on my mind
From the time I wake up,
Till I close my eyes.
She's everywhere I go
She's all I know.

Pangga... He murmured softly. Hinaplos niya ang litrato nito. It's so hard to accept that what you always dreamed are never meant to happen in reality.

And though she's so far away,
It just keeps getting stronger everyday
And even now she's gone
I'm still holding on

I may not be a perfect Woman. A perfect wife. But i can be a perfect one as much as i could. Yung gigising ka na ako ang kasama mo. Na yung matutulog tayo ng sabay. Mangangarap nang magkasama. Those are dreams that we've both dreaming before. But now, iisa na tayo. Alam ko nothing will set us apart. Whatever may come to our way. We both face it together... This Woman is extraordinary. Hindi mali ang mahalin niya ito. At lalong hindi mali ang mangarap na ito ang kasama niya.

So tell me, where do I start
'Coz it's breakin' my heart
Don't wanna let her go

Maybe my love will come back someday
Only heaven knows
And maybe our hearts will find a way
But only heaven knows
And all I can do is hope & pray
'Coz heaven knows.

He found himself lying on the mud ground. Hindi totoo 'yan! Buhay ang asawa ko! Sumasabay sa hinagpis niya ang walang patid na ulan. Some rescuers was still under the deep cliff kung saan nangyari ang matinding pagsabog.

This is just a dream. Magigising din siya. And once that he woke up again. Mukha ng asawa niya ang makikita niya. Smiling at him. Habang masayang ibabalita na magkakaanak na sila. The fruit of their love are inside her womb. Growing there.

My friends keep telling me
That if you really love her,
You've gotta set her free
And if she returns in time
I'll know she's mine

A-Anong nangyayari? A-Anong nangyayari? He hysterically asked. Nakita niya na inaangat na ang nagkalasog lasog na sasakyan. Bahagya pang umuusok iyon.

May ilang canine unit na nagkalat sa paligid. Helping to recover some link. Until the police investigator hand him a small ziplock bag. A-Ano ito?

Nakuha po namin yan sa mismong driver seat Mr. Alejandro. Mukhang sa asawa niyo po 'yan. He narrowed his eyes and he inspected the bag. Naroon ang gold band wedding ring ng asawa niya. Same as his. N-No...

Tinignan niya ang paligid. Buhay pa siya. Diba? Diba? His eyes are clouded with tears. Unti unting gumuguho ang pag asa na baka buhay pa ang asawa niya.

Saan ba siya nagkamali? Mali bang mangarap na maging masaya? Masaya sa piling ng taong mahal niya? Mali bang humangad ng ligaya na hindi kailangang masaktan at mahirapan? May mga nakita pang gamit ng asawa niya sa loob ng sasakyan. Isa na ang nasirang damit ng asawa niya na may bahid pa ng dugo.

Tumingala siya sa langit. Humihingi siya ng tulong pero miski yata ang kalangitan ay tinalikuran siya. Dahil walang sing dilim iyon. Parang ang buhay niya. Dumilim na rin. Ang pag asa na sana ay sasaya pa siya. Ay parang tubig na inanod ng amalkas na alon.

But tell me, where do I start
'Coz it's breakin' my heart
Don't wanna let her go

He blinked his eyes and rest his back to his chair. Unfair. Napakaunfair. Why he needs to suffer like this? Ang natatandaan lang niya, wala siyang inagrabyadong tao miski isa. Kaya bakit ipinaranas sa kanya ang ganitong bagay?

That song reminds him more of his saddened memories. Naikuyom niya ang mga kamao. Walang taong makakapagsabi s akanya na dapat na siyang lumimot. Dahil hindi niya kayang gawin. Because everytime he closes his eyes. Iisang mukha lang ang lagi niyang nakikita. Mga mukhang kahit sa sulok ng isip niya ay nakapinta na. Pangga...

Hindi na niya namalayang lumuluha na pala siya. Masakit pala talaga. Masakit ang maiwan ng hindi inaasahan. At lalong mas masakit umasa at patuloy na maniwalang may pag asa pa. That everything will be fine. Na darating ang araw na gigising siya at makikita niya ang asawa niya nakangiti habang karga karga ang anak nila.

That perfect dream will remain a dream.

'Coz heaven knows
Why I live in despair
'Coz wide awake or dreamin',
I know she's never there
And all the time I act so brave,
I'm shakin' inside
Why does it hurt me so?

Heaven knows... Heaven knows.

To be continued...

-----

Nararamdaman ko ang sakit na nararamdaman ni Toby. Kaya kapag pinapakinggan ko ang kantang yan! Hndi lang iisang beses akong naiiyak..

Hindi ko kayo gustong idisappoint pero tingin ko pamilyar na kayo sa plot ng kwentong ito. Kaya pasensya na po sa mga nagsasabing "luma ang plot" hindi ko kayo pinipilit basahin ito. Marami akong mga mali. At marami akong mga pangit na gawa. Kaya naiintindihan ko kayo. Sana rin maintindihan niyo ako..

Merry Christmas.
Happy reading.
Ai:)