Don't Judge Magic

Never

,,Je kunt het ook gewoon aan me geven Heaven, dat zal ons allebei een hoop schelen.'' ,,Nooit'' Kreun ik terwijl ik overeind kom staan. ,,Wat jij wilt.'' Ik voel dat weer de lucht in gegooid word en even later kom ik weer met een harde knal neer, en nog een keer, en nog een keer. Ik sta langzaam op en spuug het bloed dat onder tussen in mijn mond is gekomen uit. Ik zie dat ze de spreuk weer op me wilt doen maar dit keer ontwijk ik hem. ,,Wat is er zo bijzonder aan mijn ziel? kun je je eigen ziel gewoon niet nemen?'' Kreun ik terwijl ik op een afstand van Sofia blijf staan. ,,Ik heb jou ziel nodig om Satan terug te brengen domme trut!'' Ik voel dat ik weer door dezelfde spreuk als daarstraks geraakt word. ,,Hoezo de mijne? Waarom gebruik je je eigen niet?!'' ,,Omdat jij een andere band met hem hebt waardoor het alleen met jou ziel kan! Dus voor de laatste keer, je geeft mij je ziel of ik pak hem zelf.'' ,,Je komt hem zelf maar halen!'' Ik zie een kleine lach op haar gezicht komen wat mij even doet slikken. En binnen een fractie van een seconde komt Sofia op mij afrennen. Ik begin ook te rennen en ren de school in. ,,Dat is dom van je Heaven!'' Hoor ik Sofia roepen. Ik kijk om om te kijk hoever mijn voorsprong is, maar voordat ik zie hoe ver Sofia achter mij is knal ik keihard tegen iemand aan en vallen we keihard op de grond. ,,Heaven wat zie jij er uit?'' Vraagt June. ,,Sorry kan niet praten moet rennen.'' Ik sta snel op en wil weg snel rennen voor Sofia maar word tegen gehouden door een helse pijn die door mijn lichaam gaat. Ik probeer een schreeuw van pijn te onderdrukken maar er ontsnapt 1 traan. ,,Laat Heaven met rust Sofia!'' De pijn stopt en ik beland uitgeput op de grond. Ik zie dat Sofia haar staf nu op iemand anders heeft gericht en klaar staat om een spreuk uit te spreken. Ik sta zo snel mogelijk op en ga voor diegene staan die zojuist voor mij op kwam. En niet beseffend wat ik nu doe houd ik mijn hand voor me uit. ,,Avada Kedavra!''